๑๙
ความฝันอันวุ่นวายทำให้ร่างที่นอนกระสับกระส่ายบนเตียงขนาดกะทัดรัดตกใจตื่น รินลดาเหงื่อแตกพลั่กไปทั้งร่าง ในความฝันศิลาบีบคอหล่อน เขาน่ากลัวเสียจนหล่อนต้องหนี แต่ทำไมในนั้นกลับมีใครคนหนึ่งอยู่ด้วย สตรีคนนั้นเดินมาหาหล่อนก็วิ่งไปขอความช่วยเหลือ ทว่าอีกฝ่ายกลับผลักจนหล่อนล้มลงและแผดเสียงหัวเราะเยาะ ก่อนจะหันไปเจอกับนาวี ที่ยกมีดขึ้นจ้วงแทงหล่อนไม่ยั้ง จนหล่อนกรีดร้องและสะดุ้งตื่น
“ฝันไปหรือเนี่ยเรา” รินลดาครางแผ่วเบา ยกมือขึ้นเช็ดเหงื่อที่ไหลลงมาตามใบหน้า แต่กระนั้นหล่อนก็นอนไม่หลับอีกเลยและนอนตาค้างจวบจนกระทั่งเช้า หญิงสาวตัดสินใจลุกขึ้นจากเตียงเมื่อแสงสว่างจากภายนอกบอกว่าเช้าแล้ว เท้าเรียวหยุดนิ่งเมื่อเหลือบตาไปเห็นเครื่องมือสื่อสารบนโต๊ะใกล้ๆ ดวงหน้าทรุดโทรมหม่นหมองมองนิ่งก่อนเดินไปหยิบโทรศัพท์ด้วยสีหน้าครุ่นคิดว่าควรโทรดีหรือไม่ และในที่สุดความไม่สบายใจในความฝันก็ผลักดันให้หล่อนกดหมาย
