Alas sais ng umaga.
Kanina pa ako pabalik-balik ngunit walang Nadz na pumapasok upang maglinis ng kuwarto ko.
Ilang beses na ba akong napapabuntong-hininga. Ang bigat-bigat sa pakiramdam.
Iniiwasan niya na nga ako..
Naisipan kong bumaba patungong Dining area. Inilibot ko pa ang paningin ko, nagbabasakaling makita ko ito.
"Good morning, son."
"Good morning, mom." Sabay halik sa pisngi nito.
Binati ko rin ang dalawang kambal. Ganoon din si daddy.
"Tumawag na ba ang secretary mo, anak?"
"Yes, mom." At simpleng nagpakawala ng buntong hininga.
"Marami ka raw kailangang pirmahan."
"Makakapaghintay ang mga 'yan. Wala pa 'kong balak bumalik ng Singapore." Seryoso ang mukha ko.
Ngayon pa ba ako mag-iisip na bumalik kung naririto ang puso ko.
Hindi na nga ako makatulog ng maayos kakaisi
