Ayakta duracak gücüm olmasa da güçlü görünmeye çalışarak bedenimi ona doğru döndüm ve yüzüme alaycı bir gülümseme yerleştirdim. Zor olmuştu fakat başarmıştım.
"Benim bir hikayem yok." Kafamı iki yana sallayarak konuştuğumda aynı alaycı gülümsemeyi o sundu. Yalan söylüyordu, bir bok bilemezdi.
"Bir savaş başlatıyorsan düşmanını iyi araştırman ve tanıman lazım." Ellerini cebine koyarak rahat bir tavra büründü. Biliyor olamazdı. "Ben öyle yaptım ama anlaşılan sen pek araştırmamışsın."
Bir avuç ergendik ve neyini araştırmamı bekliyordu ki? Liseli bir serseriydi işte.
"Okul müdürünün neyim olduğunu biliyor musun?" Kaşlarım şaşkınlıkla havalanırken kafamı iki yana salladım. "Kimin kim olduğu ile ilgilenmeyi bırakalı çok olmuştu."
"Babam." Tamam bu hikaye şu an benim aleyhime dönüyor olabili
