Sold To A Mr. Billionaire ✔

STAMB: 2

Yumi P.O.V

Lumipas ang ilang oras at uwian na. Tumayo na ako at inayos mga gamit ko para makauwi narin. Nakauwi na ako ng bahay ng matiwasay. Hay ano kaya mangyayari sakin sa mga susunod na araw? Makakayanan ko kayang manatili dito kung ganito ang traro niya sakin? Sana hindi malala ang ipagawa niya sakin. Sana hindi ako mahulog sakanya isang pagkakamali ang mahulog ako sa isang gaya ang laki ng agwat namin isa lamang akong babaeng mahirap na ibininta ng kanyang ina samantalang siya lumaki ng marangya ang pamumuhah sikat, Mag kaiba kami ang laki ng pinag kaiba namin. 'Sana lang hindi ako mahulog sakanya.

"What did I say earlier?".

Napatigil ako sa paglalakad ng marinig ko ang kanyang boses na napakalamig, Kailangan ko na talaga sanayin ang sarili ko sa kanyang malamig na boses.

"P-pero may pasok ako."Mahinhin kong sabi. Nakalimutan ko rin sabihin sainyo na magaling akong umarte sa sobrang galing ko pwede na ako mag pakamatay.

"And so? I bought you, You're mine now."Malamig niyang sabi. Pinaglihi ata yo sa nagyeyelong bansa ipinanganak sa north pole.

"Hindi ko nakalimutan yon."Mahinhin ko paring sabi. Duh! Hindi naman ibigsabihin na ibinili nila ako eh hindi ako susuway sakanila. Palamon ko sakanila pero oppss nakalimutan ko wala pala akong pera! Si Yumi San ay may pagkamaldita rin noh! pero mabait talaga ako pramis. Hindi rin naman ako makakalimutin para ipaalala sakina na binili lang nila ako.

"Did I gave you a permission to talk?" Malamig at galit niyang sabi. Napahawak ako ng pisngi ko ng sampalin niya ako taena niya pala pasalamat siya sinagot ko siya kahit na hindi niya ako nililigawan kapal muks! At isa pa pasalamat siya sinagot ko siya hindi siya nag mukang tanga. Kung hindi ko sinagot sinabi niya eh sino kausap niya? Sarili niya? Pinagloloko niya ako. Hindi ko alam ano gusto niya ipahiwatig. Kabaliwan niya siguro.

"You can talk if you have my permission!"Wow a big wow sige yan pala gusto niya. Sge tingnan natin sino ang hindi sasakit ulo kapag hindi kita sinagot! Mag mumuka ka talagang tanga. Hindi ko alam san niya nakuha yang rule nayang wag mag sasalita, Kung gagawin niya to sa iba malamang kanina pa siya nasapak kong yong taong yon maliit lang ang pasensiya.

"Do you understand?"Malamig niyang tanong. Tumango nalang ako sa sinabi niya, Akala niyo magsasalita ako a big no! Mag muka muna siyang tanga kakausap sarili niya. Tapos akala niyo rin iiyakan ko siya dahil sinampal niya ako? Bakit Si Taehyung ba siya para iyakan? Ilampaso ko muka niya sa sahig eh. Siya naman mismo ang nagsabi na huwag ako mag salita so be it. It doesn't matter anyway.

"For your consequence you will sleep outside."Malamig niyang sabi. Tinalikuran ko na siya para pumunta sa labas taena niya lang hindi niya manlang ako papakainin? Muli akong humarap sa kanya na nakangiti. Magaling rin ako makipag plastican. Kaya wala ako ganong kaibigan dati e puro ka plastikan lang pinapakita nila ganon rin ako. Sino ba naman ako para mag patalo?

"Pwedeng kumain muna? Gutom na kaya ako."Nakasimagot kong sabi sakanya.

"Did I say that you can talk?" Minsan naiinis na talaga ako sa ugali niyang patapon. San ba siya pinaglihi?

"Eh? Gutom na akoo."

"I don't care. Now Get Out!" Dahil sa sigaw niya wala na akong nagawa kundi ang tumakbo palabas baka may lumabas pa na lion sa bibig niya at sunggaban ako. Mahirap na, umuulan ano gagawin ko? Kung pwede lang bigyan siya nang kaunting bait hindi talaga ako mag dadalawang isip na bigyan siya. Yon ang kinakailanganin niya.

"Paulan ka." Sabi ng isipan ko. Pag nagpaulan ako magkakasakit naman ako. Sino nalang mag aalaga sakin pag ganon? Ngayon pa nga lang na wala akong sakit ansama na ng trato sakin pano pa kaya pag may sakit na ako? Baka ipatapon nalang ako bigla sa kalye.

"Damn you lancaster pag ako gumanda at yumaman ipapalamon talaga kita!" Ani ko dito sa labas ng pinto. Ano kala niya sakin lalabas ako ng gate? No way! Basang basa na ako. Tumakbo ako sa maliit na puno doon ako sumilong. Tanga ko talaga sisilong pa ako .eh basa na ako stupid me! Hinubad ko na yung jacket na suot ko bale nakasando nalang ako na black ngayon wala naman kasi kaming uniform sa school. Nilagay ko yung jacket ko sa ulo ko tinggal ko naman yung salamin ko nilagay ko sa bag ko mahirap na baka mabasag pa eh! Malabo mata ko pero hindi naman sobrang labo. Kahit papaano nakikita ko pa naman halaga nang isang tao hindi tulad nang iba ang linaw linaw nga ng mata hindi naman makakita ng halaga.

"Peste ka lancaster pati narin lahi niyo!" Bulong ko bago tumungo. Kumakalam na tiyan ko gutom na ako pasalamat siya pinalabas niya ako kundi kakainin ko talaga siya. Masarap naman siya kaya mabubusog rin ako.

_

Nagising ako sa sinag ng araw. s**t! Napatayo agad ako ng malaman kung umaga na. Nilalamig ako taena talaga ni lancaster. Pumasok na ako sa loob at naabutan ko siyang nag b'breakfast napatingin naman siya sakin gamit ang kanyang malamig na tingin. Kung nakakayelo lang ang tingin matagal na akong nakahimlay.

"How's your sleep?" Tanong niya. Aba may gana pa siyang magtanong? Nang iinis ba siya? Hindi ko pinansin sagot niya at naglakad nalang muli. Duh! Sabi niya wag akong magsasalita ng walang permiso niya kaya yan manigas siya. Ano rin sa akala niya magiging tulog ko? Maayos? E isa pala siyang pest.

"Are you deaf?" Naiinis niyang tanong. Ako pa ngayon bingi? Kapal muka talaga. Sabi niya kaya na wag akong magsalita. Tapos ngayon maiinis siya? Kung di ba naman siya tanga na nagpatupad ng rule niya edi sana kanina ko pa siya sinasagot. Tatalikod sana ako ng may makita akong pentel sa babasaging mesa. Kinuha ko ito, pumunit ako ng isang pirasong papel.

"Nagsabi kaba na magsalita ako?"Sulat ko don sa papel bago pinakita sakanya. Napakunot naman ang noo niyang tumingin sakin. Ngayon damhin mo ang katangahan mo.

"Stupid! Talk now." Oh ano gago na realize na siguro na ang tanga niya sa part nayon kaya naiinis siya. At ako talaga tinawag niyang stupid ha? Nakakatawa.

"Ikaw kaya matulog sa labas habang umuulan tingnan natin kung maganda tulog mo?" Inis kong sigaw sakanya napatakip naman siya ng tenga niya dahil sa ginawa ko. Kala niya sakin hindi marunong lumaban hindi ko pa nakakalimutan pagsampal niya sakin kagabi.

"Dammit!"

"Dammit mo muka mo, You psychopath boy!"Inis kong sabi bago iwan siyang nakatulala. Hindi niya siguro inaasahan sinabi ko iyon. Well si Yumi to no. Ito ba ang hell na sinasabi niya? Pwes siya ipupunta ko sa hell.

"Cassanova King, You psychopath humanda ka sakin."Mariin kong bulong at pinunit litrato niya na nakita ko tapat ng kwarto niya pagpunta ko sa silid ko.