Çıkmaz Sokak 18+

Spor salonundaki kum torbasına tüm hızımla vuruyordum. Şu an karşımda bir kum torbası değil Alaz Beybora vardı. "Bu öfkeni öfkenin gerçek sahibine armağan etsen daha iyi olmaz mı kızım?" "Bir kaç gün sonra göreve çıkacağım. Bu görev basit bir görev değil baba." "Biliyorum bende buraya seni cihaz takmak için götürmeye geldim." Nefesim normale dönmüştü. Babamın yüzüne bakmadan kapıdan çıktım oda arkamdan geliyordu. Ben kim miyim? Ben Saye Aral babam Adnan Aral ve annem Naz Aral. Tepedekiler adındaki gizli bir özel ajan teşkilatının ilk resmi ajanlarıydı. Babamın teşkilatta ki adı Ajan Gaddardı. annem ise Ajan Sinsiydi. Bense onların tek çocuklarıydım. El üstünde tutulmam gerekirken aslında yaşayan bir silah olarak yetiştirilmiştim. Herkesten farklı eğitimlerden geçtim on yaşından belli her türlü silahı kullanıyordum. Silahlar küçük bedenim için çok ağırdı ama babam beni teşkilata en büyük silah yetiştirmek için feda etmişti. Yani boşuna Ajan Gaddar değildi. O sadece düşmanına değil aynı zamanda ailesine de gaddardı. Beni hiç bir zaman sevdiğini görmedim. küçüklüğümden belli annem dahil kimsenin bana sevgi göstermesine izin vermemişti. sevginin bana zayıflık katacağını düşünmüştü. Bu teşkilatta silah olarak yetiştirilen tek çocuk ben değildim benim gibi bir sürü çocuk vardı. Onların aileleri en azından onların bir silah olmak için yetiştirildiğini bilmiyordu ben hariç hepsi yetimhaneden gelen çocuklardı. Yaşım büyüdükçe özgürlüğüm artmıştı ama donanımımda artmıştı. Diğer çocukları sınıf sınıf bölüp tek bir alanda geliştiriyorlardı ben hariç ben hepsini almak zorunda kalmıştım. Babam bu teşkilatın başında olduğu için torpil yapılmamı istemiyordu. Hatta diğer çocuklara bana göre daha iyi davranıyordu. Ben yalnız büyümüştüm. Babam yüzünden beni hiç kimse sevmemişti. Efe hariç. Efe bu teşkilata geldiğinde silahlar üzerine yetiştirilmişti. Kardeşi Ege ise hackerlık için yetiştiriliyordu. Çok küçük yaşlarda öğrenmiştim silah kullanmayı bu yüzden Efe'nin özel ders veriyordum. diğer herkese göre yaşı biraz daha büyüktü ama öğrenmesi kolay oldu. Ona ders gösterirken bana aşık olduğunu söylemişti. Hatta babamın karşısına geçip onu sevmekten korkmuyorum beni bu teşkilattan atsanız bile sevmeye devam edeceğim dedi. Ajan Gaddara kafa tutmuştu. Hemde ben bunu ondan istememiştim. Çünkü ben ona aşık değildim. Benim için çok değerliydi ama ben aşık olunmayı hak eden bir kadın değildim. Ben bir silahtım ve nerede patlayacağım belli değildi. Bana sürekli aşktan bahsediyordu sevilmek güzeldi. Babam onu teşkilattan kovmamıştı. Yirmi yaşında yetimhanede kardeşini teşkilata almaya çalıştığımızı öğrenmişti kardeşini yalnız bırakmamak için girmişti bu teşkilata. Babam ona "seni tehlikeye atmaktan korkmam kızımı tehlikeye atmaktan da korkmam çünkü benim vicdanım olsaydı yürümeye başlar başlamaz eğitim aldırmaya başlamazdım. On yaşına geldiğinde ağır menzilli silahlar dahil kullanabiliyordu. Onu yedi yaşından belli eve sokmadım. Oda siz yetimler gibi bu teşkilatın özel ayarlanmış odalarında kaldı. yılanlarla dolu odaya bıraktım, her türlü böceği üzerine koydurdum. Küçücük bedenine her türlü işgenceyi yaptırdım. Çünkü eğer bir gün göreve çıktığında onun kim olduğunu öğrendiklerinde yaşayacağı her türlü işgenceyi ona yaşattım. Her türlü göreve hazır hale getirdim. Bir gün ona bir genel eve sızma görevi verdiğimde görev için başka erkeklerle de birlikte olacak. Belki bir gün çok uzun bir göreve çıkacak korunma şansı kalmayacak belki görev için çıktığı yolda hamile kalacak. Hiç bilmediğimiz tanımadığımız bir adamdan. Bu anlattıklarım Saye'nin ne için yetiştirildiğini öğrenmen için. Bütün bunlara rağmen kızımı sevmeye devam edecek misin?" "Edeceğim senin her fırsatta sakındığın. her alanda esirgediğin her bir sevgi tanesini ona ben yaşatıcam. Bu teşkilat benim elimden onun sevgisini alamaz onu son nefesime kadar seveceğim." Bunları hatırlamak gözlerimin dolmasına sebep olmuştu. Gerçekten son nefesini verirken aklında ben var mıydım? Bunu gerçekten çok merak ediyordum. Onu çok özlemiştim aptallıklarını, şebekliklerini ve beni sevişini. Babam onun bu cesareti karşısında hiç bir şey yapmadı. Ona çok ağır sözler kullansada vazgeçmedi. Yedi yıllık bir ilişkimiz vardı. İlişkimizin beşinci yılında Efe'ye bir görev çıktı. Bahar adında bir Siber ajanı ile silahlar için yetiştirilen Efe. Yeraltı dünyasının en büyük Mafyası olan Beyboraların içine sızacaklardı. Efe şoför Mehmet Bahar ise eve temizlikçi olarak girecek olan Sevildi. Babama Efe'nin yanına beni göndermesi için yalvarmış olsamda babam buna karşı çıktı. Duygularıma yenik düşmüş ve evlenmeye karar vermiştim çünkü. Babam "göreve çıkmaya hazır değilsin. Duygularına sahip çıkamayan biri bu görevi altüst edebilir. Görev ve bu teşkilat senden önemli Saye. Efe ve Bahar umarım yeraltı dünyasının pisliklerini ortaya çıkarır ve ona kavuşursun. Onu uzun bir süre göremeyebilirsin vedalaş." "Neden bu kadar acımasızsın? Madem beni sevemeyecektin o zaman keşke beni de yetimhaneden aldığınızı söyleseydiniz. O zaman en azından annem ve babam yok derdim olmayan anne babamın beni sevmeyeceğini biliyor olmak beni yaralamazdı. Sırf Efe'yle evlenmemem için sonunun ne zaman geleceğini bilmediğin o göreve yolluyorsun. Eğer Efe'ye bir şey olursa işte o zaman baba seni ömrümün sonuna kadar affetmem ve bu silah elinde patlar." Tam iki yıl. iki yıl boyunca o saçma göreve gitti. Ben onun sesini her gün duyuyordum. Böceklerle yolladıkları sesleri her gün dinliyordum ama o benim sesimi duymuyordu. Efe'ye aşık değildim ama onu seviyordum ve onun bu görevde olmasının sebebi bendim eğer ona bir şey olsaydı aslında babamdan önce kendimi affetmezdim. Onun hiç bir hatası yoktu beni sevmekten başka. O ses kayıtlarının sonuncusunda yakaladıklarını bu yüzden kendilerini infaz edeceklerini söylemişlerdi. Sonra cesetlerini bile on gün sonra bulduk. Onlara verdiğimiz zehirlerle değil. iğrenç bir vahşetle ölmüşlerdi. Vücutlarını parçalamışlardı onları biz bulamamıştık. Biri ihbar etmişti. Son attığı ses kaydında onlar hakkında öğrendiği şey Beyboralara ihanet eden ve onları tahtından etmek isteyen adamı öğrenmişlerdi. Ancak Alaz Beybora Bahar'dan ajan olduklarını öğrenmişti. Bahar deşifre olunca Alaz Beybora Bahar ve Efe'yi ayrı tutmaya başlamıştı. Son attığı ses kaydında artık hiç bir bilgi alamadığını bu yüzden kendisini infaz edeceğini söylemişti. bunu söyledikten sonra. "Saye seni çok seviyorum bunların hiç biri senin suçun değil. Son nefesimde bile Gölgeye sığınırım." demişti benim adımın anlamı Gölgeydi. Cesetlerine ulaştığımızda midem kaldırmadı. Alaz Beybora onları o hale getirmişti. ikiside paramparçaydı. O günden sonra Ege'yi koruma altına aldım. Siber ajan olarak asla ama asla dışarı çıkarmadım. bu olayın üzerinden bir yıl geçmişti ben artık yirmi beş yaşındaydım. Eğer Efe yaşasaydı şuan Yirmi sekiz yaşında olacaktı. Teşkilat bu olaydan sonra tecrübelenmiş ve bir daha hiç bir ajanın böyle bir vahşetle ölmemesi için tam donanımlı ikinci plana geçmişlerdi. tekrardan toparlanmanın bir yıl sürmesinin sebebi benim teşkilat hücresine girmeme sebep olmamdı. Babamı ağır yaralamıştım. hiç acımadan sıkmıştım babama. Çünkü benim yüzümden ölmüştü Efe. Kendime tam sıkacakken. Başkanımız beni hücreye kaldırmıştı. orda beni sürekli uyuşturuyorlardı. Babam ölmemişti teşkilat o toparlanana kadar yeni bir cihaz üretti. bu cihaz hem takip cihazı hem böcek taşıyordu. Deri altına takılıyordu. Parmak okuyucu sensörüyle sadece cihazın takılı olduğu kişi açıp kapatabiliyordu. Babam toparlandıktan sonra yanıma geldi. "Sana sevmenin aptallık olduğunu her zaman söyledim sen ise beni dinlemedin. Sen ancak görev sırasında ölebilirsin Saye yada aşırı doz sakinleştiriciden. Şimdi içindeki öfke beni çok mutlu ediyor. Bu öfkene bir teklifim var. Tekrardan Beyboralara sadece sen sızacaksın ve orada dönen oyunları öğreneceksin hem Efe'nin katilini öğrenirsin hemde Beyboralar ve yeraltı mafyası tamamen temizlenir." Kabul ettim altı ay sonra tekrardan alana çıktım. İntikam için yeniden doğdum. Ecelin geliyor Alaz Beybora. Ben Saye Aral. annesi ve babası tarafından hiç sevilmeyen. Sadece Efe'nin sevdiği kadın. Bir silahtım ve patlama zamanım gelmişti. Ben Saye Aral. Alaz Beybora yaşattıklarına pişman etmeye geliyorum seni.