To Love Beyond Madness

Chapter 1

Artemis Thaleia's Pov

"How is he?" Seryosong bungad na tanong sa 'kin ni Papa nang makalabas ako mula sa operating room. Inalis ko muna sandali ang suot kong mask at inilagay sa bulsa ng aking lab coat bago s'ya binigyan ng isang tipid na ngiti.

"His condition is stable, pero wala pa rin s'yang malay hindi ko pa alam kung kailan s'ya magigising." I mumbled he sighed exasperatedly and sat on one of the benches placed on the the hospital's hallway.

"I thought he's a criminal? Wouldn't be better if he would just die instead? Base on your stories before Mr. C isn't just a contemporary mafia boss he's more of a psychopath." Napahawak s'ya sa kanyang sentido at marahan 'yong minasahe. Iminulat n'ya ang mata saka ako seryosong tiningnan. Tinapik n'ya ang bakanteng upuan sa tabi n'ya.

I walk toward there and sit silently.

Bago pa man s'ya magsalita ay naagaw na ang atensyon n'ya ng isang agent na lumapit.

"Wala na pa 'yong mga kasamahan n'ya sa hideout nila Sir." Marahas na tumayo si Papa dahil sa narinig n'yang sinabi nung lalaki. He mumble variety of both foreign and filipino curses under his breath.

"Iyong shipment nila? Nakuha n'yo ba? Biglaan ang pag-atake natin sa kanila sigurado akong hindi na nila nadala pa ang mga shipment na 'yon." Wala akong maintindihan tungkol sa mga shipment na pinag-uusapan nila pero base sa ekspresyon nung agent na kausap n'ya ay mukhang pumalpak na naman ang operasyon nila Papa.

"Detective mukha kasing tayo ang naisihan ng Miscreant Mafia, walang laman 'yong shipment kung hindi waste material mula sa Russia at hindi mga baril at mga droga—Putanginang mga Russo 'yan!" He growled and punch the wall that made me flinch.

Nangigigil pa rin s'ya sa mga nangyayari at paulit-ulit n'yang sinuntok ang pader kahit na nagdudugo na ang kamay n'ya.

Kung tama ang pagkakaintindi ko nasa Pier sa Manila si Mr. C para sa shipment na kukunin dapat ng grupo n'ya. Nadakip s'ya nina Papa at halos na patay pero wala naman pala ro'n ang laman ng shipment. Then he must have pawn himself to them, pero ba't n'ya gagawin 'yon? Gayong alam n'yang malaki ang tyansa na hindi na s'ya makakatakas pa sa oras na mahuli s'ya nina Papa.

"I'm sorry that I have to drag you with this case hija, ikaw lang kasi ang kilala kong Doctor na hindi masusuhulan ni Sin para patakasin s'ya. Hindi naman talaga ako pabor na madawit ka pa rito. Kapag naging maayos na s'ya hayaan mo at makakabalik ka na rin sa hospital na pinagtatrabahuhan mo." He muttered in a mora calmed voice now. Kumurba ang gilid ng labi ko sa matipid na ngiti saka muling binalot ng benta ang kamay n'yang natapos ko ng linasin.

Mabuti na lang at hindi gano'n kalala ang bone fractures sa kamay na natamo n'ya.

"Don't worry Pa, hindi n'ya ko masusuhulan." I assured him. Tumayo na s'ya matapos kong mailagay ang lock sa benda ng kamay n'ya.

"Mag-ingat ka sa pag-uwi, made sure to bring your gun always, mahirap na." Inching our distance he crouched and plant a feather light kiss on my forehead. Napapikit ako ro'n at napangiti.

"Hindi po muna ako uuwi. Kikitain ko pa si Saff, Pa." Tumigil s'ya sa aktong paghakbang palabas sa kanyang opisina saka nag-aalalang sumulyap sa 'kin.

I pouted and smile afterward as I heard him sighed.

"Just be home before 11, mas lalong delikado ngayon." Humakbang ako palapit sa kanya para mahagkan s'ya.

"Opo, mag-ingat rin kayo at wag kayo mas'yadong magpapagod. Now that you have Sin on your custody you can somehow relax don't you? Kasi hindi naman kikilos ang grupo n'ya ng wala s'ya di ba?" Hinaplos n'ya ang buhok ko bago bumitiw sa pagkakayakap naming dalawa.

"Pa — Of course, we will." Sansala n'ya. He cupped my face and stare at me worriedly. "Hindi ko na alam kung ano pa ang gagawin ko kung pati sa'yo ay may mangyaring masama." Giving him an assuring smile I squeeze his hand.

"Walang mangyayari sa 'kin, black belter kaya ako sa taekwondo. You even taught me how to use guns and different riffles. I could even be your secret agent." I blurted out. Naiiling na tumawa lang s'ya at tuluyan ng lumabas ng kanyang opisina.

I snatched my bag on his table immediately and walk with grace out of his office. Saktong paglabas ko sa building nbi ay ang pagtunog ng aking cellphone.

Thinking that it was Saffron, I slide the answer button and put it in my ear.

"Saff."

"Tsk tsk tsk." Mabilis akong kinilabatuan at nabalot ng kaba ng marinig ko ang malalim na boses ng kausap at ang kulay pulang tuldok na nasa kaliwang parte ng dibdib ko.

It's a laser from a sniper riffle or something. Iginala ko sa paligid ang mata ko at wala akong nakitang kahit na ano hanggang sa marinig ko ang paghagalpak ng tawa ng kausap ko.

Mind if I kill someone in front of the NBI's parking lot?

"Saffron, hindi nakakatuwa 'yon." Asik ko sa kanya at tinabig ang laser na hawak n'ya. Patuloy pa rin s'ya sa pagtawa at kulang na lang ay magpagulong-gulong s'ya sa hood ng sasakyan n'ya dahil sa kakatawa n'ya.

"You should have seen your expression, it's priceless." Sinamaan ko s'ya nang tingin nang makapasok na rin s'ya sa loob ng sasakyan n'ya. I threw a crumpled piece of paper in her face just so she would stop laughing because of her antics but it didn't do anything to stop her tho.

"So..." Sumulyap ako sa kanya at ibinalik amg phone sa 'king bag nang basagin n'ya na ulit ang panandaliang katahimikan na bumalot sa 'ming dalawa.

"Ano?" Iritableng tanong ko na muli n'yang ikinatawa. She's crazy, I should do my part as her dear friend and admit her on a mental facility. Ayoko na lumala pa ang sapak n'ya sa utak at matulad kay Sin... Nawala ang ngiti ko ng maalala na naman s'ya.

Ilang taon na rin ba n'yang pinahihirapan at inilalagay sa panganib ang buhay ng Papa ko? Bukod pa ro'n ay ang Miscreant Mafia Group n'ya ang nasa likod ng pagpapasabog sa kotse ni Papa na ikinamatay ng Mama ko. Marami na s'yang kasalanan sa ibang tao at maging sa 'min ni Papa.

"Earth to Artemis Thaleia Belmont." Ilang ulit akong kumurap bago ako bumaling ng tingin kay Saff.

I gawked at her, asking her to repeat whatever it is that she said but I failed to understand or even heard .

"Ang sabi ko kung gwapo ba s'ya? May abs? Biceps, torso? Ano?" Naiiling na bumuntong hininga ako at sumandal sa passenger seat.

"Hindi ko alam kung gwapo s'ya may nakalagay na medical apparatuse sa mukha n'ya. I was there to save him." I smiled bitterly that.

"I was there to save someone who killed so many people including my own mother." Now that she mention about his appearance. I couldn't but to wonder. Ano kaya talaga ang itsura n'ya?

Miski si Papa ata'y hindi pa nakikita ang mukha n'ya. Ang sabi ni Papa ilang beses n'ya ng nakaengkwentro si Sin pero palagi s'yang nakasuot ng maskara na kulay puti.

Maskarang puti na may malapad na ngisi ang palagi n'yang sinusuot sa t'wing umaatake sila. If you would search for his name on the internet. Sketch lang ng mga maskarang sinuot n'ya na sa iba't iba nilang pag-atake ang makikita mo.

He's a total stranger.

"Doon ka muna hanggang sa maging maayos na ang mga sugat n'ya?" Makahulugan n'yang tinanong at bagaman naguguluhan ay tumango pa rin ako.

"Bakit?"

"Wala naman." Natawa s'ya kahit na wala namang nakakatawa sa pinag-uusapan namin. Napataas ang kilay ko nang dahil ro'n.

"You have a thing for badboy and I was wondering what would happened if you find yourself liking him?" Hindi makapaniwalang tiningnan ko s'ya. Wala sa oras akong napaayos ng tingin at kung hindi lang s'ya nagdadrive ay baka nasapok ko na s'ya.

"I must admit I love to like badboys but he isn't just a badboy. He's a criminal, binomba n'ya ang isang train station ilang daang tao rin ang namatay ng dahil ro'n at kung ano-ano pa." Tumango s'ya at nanahimik na ulit.

Napaka-nonsense ng sinasabi n'ya. My liking for trouble makers was long lived pero hindi pa naman ako nasisiraan ng bait para magkagusto sa isang nababaliw na kriminal, sa taong sumira ng pamilya ko at pamilya ng marami pang tao.

Hindi, never.