INIT NG GABI

CHAPTER FIVE

Walang nagawa si Erica kundi titigan ang hubad na katawan ni Casimiro. Parang nanigas ang kanyang mga paa sa kinatatayuan. Kitang kita niyang ang nakatayo nitong p*********i kaya ilang beses siyang napalunok.

Bagong ligo ang lalaki, halata sa butil ng tubig na dahan-dahang dumadaloy mula sa kanyang buhok pababa sa matipuno nitong balikat. Mainit ang singaw ng balat nito, at mas lalo pang tumingkad ang presensya niya sa loob ng maliit na silid. Hindi niya kilala ang lalaki. Isang estrangherong bigla na lang sumulpot sa buhay niya ngunit bakit ganito ang init na gumagapang sa dibdib ni Erica? Bakit parang may sariling isip ang kanyang puso, tumitibok nang mabilis, kahit dapat ay lumayo siya?

“Are you afraid of me?” mahina ngunit malalim na tanong ni Casimiro habang nakatitig sa kanya.

Umiling si Erica, bagama’t hindi niya maintindihan kung bakit. “Hindi—-hindi naman,” sagot niya, halos pabulong.

Lumapit ang lalaki, mabagal, para bang binibigyan pa siya ng pagkakataong umatras pero hindi gumalaw si Erica. Kinagat niya ang kanyang labi, hindi makapaniwala sa sariling hindi makatanggi sa presensyang lalong lumalapit.

Pagdating ni Casimiro sa harap niya, bahagya nitong tinaas ang kamay at hinaplos ang pisngi niya, mainit ang palad at nakakakuryente ang bawat dampi.

“You’re trembling,” bulong niya. Sino ba naman ang hingi manginginig kung nakasaludo ang sandata nito.

Napakurap si Erica. “Hin—di ko alam kung bakit ako ganito…”

Bahagyang gumuhit ang ngiti sa labi ni Casimiro, isang ngiting hindi niya mawari kung may lambing o panganib. “Then let me show you why.”

Dumikit ang kanilang mga hininga. Hindi tumutol si Erica ng siniil ni Casimiro ang kanyang labi, marahan sa simula, parang tinatanong kung papayag ba siya. At sa hindi maipaliwanag na dahilan, sumagot ang mga labi niya, kusang nagbukas upang tugunin ang halik nito.

Parang lumambot ang tuhod niya sa init ng halik ng lalaki. Hindi na niya marinig ang tunog ng wall clock, hindi na niya ramdam ang lamig ng hangin sa labas. Tanging ang init ni Casimiro ang bumabalot sa kanya, at ang mga daliri nitong maingat na nasa batok niya, hinahapit siya palapit.

“Casimiro…” mahina niyang tawag ng saglit silang maghiwalay ng labi, kapwa habol-hininga.

“Look at me,” sabi ng lalaki, ang boses ay halos isang utos ngunit kakaibang may halong pag-aalaga.

At tumingin si Erica. Sa unang pagkakataon, hindi siya nakaramdam ng takot sa estrangherong ito. Tanging isang malakas na puwersang hindi niya maipaliwanag parang matagal na niyang kilala ang lalaking ito kahit ngayon lang sila nagtagpo.

Habang naglalapit muli ang kanilang mga labi, naramdaman ni Erica ang lalong pag-init ng halik ni Casimiro. Hinihigop nito ng todo ang kanyang dila..Mula sa marahan kanina, ngayon ay naging mas mapang-angkin, mas buo, mas hindi maitago ang pagnanasa. Parang sabik na sabik siyang hinila palapit ng lalaki, at ramdam ni Erica ang matinding pag-angkin sa bawat pagdikit ng kanilang mga labi. Napahawak siya sa balikat ni Casimiro nang mas lalong lumalim ang halik na namagitan sa kanilang dalawa, hindi na ito basta halik lamang, kundi isang paghiling at pag-angkin na pareho nilang hindi na kayang pigilan. Nag-aapoy na ang pakiramdam ni Erica.

“Casimiro…” bulong niya, halos mawalan ng hininga.

Hinawakan ng lalaki ang kanyang baywang, marahan ngunit may lakas na nagpakuryente sa buong katawan niya. “Don’t stop,” bulong nito, mababa at puno ng init. At sa sandaling iyon, wala nang ibang mundo si Erica maliban sa init ni Casimiro, sa bawat hibla ng damdaming unti-unting nilalamon silang dalawa.

Agad na inalis ni Casimiro ang kanyang suot na damit. Hindi man lang ito nag abala na umupo dahil sa kasabikan.

Halos magkadikit ang kanilang mga katawan habang humihigop ng hangin na para bang sila lang ang may karapatang mabuhay sa sandaling iyon.

Nanlaki ang mga mata ni Erica, hindi sa takot kundi sa matinding pagkalito sa damdaming bigla na lang sumabog sa dibdib niya. Parang biglang uminit ang hangin sa pagitan nila. Ramdam niya ang t***k ng puso niya na halos sumabay sa paglalim ng paghinga ni Casimiro. Iniwan niya nga ang lalaking dapat ay pakasalan niya pero nandito siya ngayon sa lalaking hindi niya kilala. Nababaliw sa init ng halik nito.

“Why are you looking at me like that?” bulong ng lalaki, ang boses niya ay mababa, halos parang nakahaplos sa balat.

Hindi makasagot si Erica. Hindi niya kayang itago ang pagkabighani sa presensya ng lalaki, lalo na ngayon na wala na itong kahit anong hadlang sa pagitan nila.

Lumapit si Casimiro, dahan-dahan, habang ang mga daliri niya ay humawak sa magkabilang braso ni Erica, marahan pero mahigpit, parang sinasabing pwede siyang lumayo, pero alam nilang pareho na hindi niya gagawin.

“Erica…” bulong nito, at sa unang pagkakataon ay may bahid ng pag-aalinlangan sa boses niya. “If you want me to stop, say it now.”

Pero walang lumabas sa bibig ng babae. Tanging ang malalim niyang paghinga at ang pagkislap ng kanyang mga mata ang naging sagot. Wala sa plano niya ang tumanggi. Ito yata ang araw na hindi niya magawang umiwas. Nilamon na ng pagnanasa ang kanyang buong pagkatao.

At iyon na ang tanging pahintulot na kailangan ni Casimiro.

Hinaplos niya ang pisngi ni Erica, marahan, halos may paggalang. Pagkatapos ay hinila niya ito palapit, hanggang sa maramdaman ni Erica ang init ng balat ng lalaki. Mabilis ang sumunod,mas mainit, mas mapang-angkin, mas totoo kaysa anumang naisip niyang mangyayari ngayon.

Good,” bulong ni Casimiro bago muling lumapat ang kanilang mga labi, mas malalim kaysa kanina, mas hindi mapigil.

Lumuhod si Casimiro sa harapan ni Erica, mabagal ang bawat paggalaw. Sa posisyong iyon, nakatingala siya sa babae at sa sandaling iyon, para bang wala nang ibang umiiral sa mundo kundi siya at ang paghingang mabilis ni Erica.

Suminghap si Casimiro, bahagyang nakabuka ang labi, habang pinagmamasdan ang babae sa harap niya. Kita sa mga mata niya ang paghanga, hindi lamang pagnanasa, kundi isang uri ng pagkalunod na tila siya mismo ay hindi na makawala.

“Beautiful…” mahina niyang bulong, halos parang panalangin kaysa salita. Hindi niya sinabi nang eksakto kung ano ang tinutukoy niya, pero sapat na ang tingin niya para maintindihan ni Erica. Titigna titig siya sa p********e ni Erica.

Napalunok ang lalaki, kita sa kanyang mukha ang pag-aalab na halos hindi niya mapigilan. Marahan niyang hinaplos ang hita ni Erica, ang mga daliri niya ay nag-iiwan ng banayad ngunit nakakakuryenteng init sa balat nito. Nang maramdaman ni Erica ang haplos, napahawak siya sa balikat ni Casimiro, para bang kailangan niya ng sandalan upang manatiling nakatayo. Nanghihina ang mga tuhod niya.

“Casimiro…” mahina niyang sambit, halos nanginginig.

Itinaas ng lalaki ang tingin, tumama ang mga mata nila, at sa saglit na iyon ay may malinaw na tanong sa mga mata ni Casimiro..Pipigilan mo ba ako?

Hindi kumibo si Erica. Sa halip, mas hinigpitan niya ang hawak sa balikat niya.

At iyon na ang hudyat.

Dahan-dahan, sinubsob ni Casimiro ang mukha niya sa pagitan ng hita ni Erica. Ang mainit niyang hininga ang unang dumampi sa balat ng babae, at napaigtad si Erica, parang tinamaan ng kuryente. Napasinghap si Erica.

“Ohhh Casimiro!”

Don’t be afraid,” bulong niya laban sa balat nito, mahina, at mapanghalina.

At sa gabing iyon, naglaho ang pagitan nila.hindi na sila estranghero, kundi dalawang taong tinangay ng damdaming hindi nila inakalang dadating.