CHAPTER THIRTEEN

1254 Words
Sinamahan nga siya ni Casimiro papunta sa sasakyan. Diretso lang naman ang daan kung saan siya nasiraan, pero ramdam ni Erica ang bigat ng bawat hakbang niya dahil maputik at masukal. Hindi siya sanay na ganito ang kanyang nilalakaran. Nahihirapan siyang maglakad. Ang lalaki ay malayo na sa kanya. “Casimiro… wait!” pigil niya rito. Binalikan siya ng lalaki. Nagulat pa siya nang bigla na lang siyang buhatin ng lalaki. Ramdam niya ang bigat niya sa braso ni Casimiro, at bigla siyang naiilang. Tinalo pa nito ang nagbuhat ng isang sakong bigas at isinampay sa balikat nito. “H—ha! Casimiro?!” napasinghap siya, halos hindi makapaniwala sa lakas nito. “Ano… hindi mo ako kailangan buhatin. Kaya ko naman,” ani niya pero tahimik lang ang lalaki. Walang ngiti. Direktso lang ang kilos, parang normal lang sa kanya. Pero para kay Erica, parang ang bawat hakbang nila ay may kasamang tensyon at kakaibang init. “Just relax at baka matumba tayo,” mahinang wika sa kanya ni Casimiro kaya hindi na siya kumibo pa… Napangiti si Erica, bahagyang naiilang pero ramdam niya ang kilig. Hindi niya alam kung saan ilalagay ang mga kamay niya, sa braso niya ba, sa balikat, o sa katawan niya… Halos hindi siya makagalaw, at ramdam niya ang t***k ng dibdib ni Casimiro sa bawat hakbang. Habang dinala siya papunta sa kotse, unti-unting napagtanto ni Erica na kahit misteryoso at tahimik si Casimiro, hindi niya maikakaila na ligtas siya sa mga braso nito kahit gaano siya kabigat, parang kontrolado niya ang bawat galaw niya. Pagdating nila sa sasakyan, dahan-dahan niyang inilapag si Erica sa tabi ng pinto. Huminga siya ng malalim at hinawakan ang braso niya para siguraduhin na hindi siya matutumba. “Okay ka lang?” tanong niya, tahimik ngunit seryoso. “Y-yeah… okay naman,” sagot ni Erica, bahagyang naiilang. “Salamat… sa pag-buhat.” Tumango lang siya.. Habang iniikot ni Erica ang susi sa kotse, napatingin ito sa kanya. “Marunong ka talaga mag-ayos ng sasakyan?” tanong niya. “Marunong,” sagot niya ng diretso. “Hindi mo na kailangan ng mekaniko.” Binuksan niya ang hood at sinimulang tingnan ang makina. Pinagmamasdan lamang siya ng babae. Tahimik siyang lumapit at sinimulan ang pag-check. Magkasabay silang nakatuon sa kotse, at sa kabila ng katahimikan, ramdam niya ang presensiya ng babae at naiilang siya.. Dahil sa nangyari kagabi ay hindi na siya mapakali. Isang malaking tukso si Erica sa kanya.. Nang matapos nilang i-check ang makina, naupo si Erica sa tabi ng driver seat. “Salamat sa tulong,” mahina niyang sabi. Napaandar niya lang naman ang sasakyan nito. “Walang anuman.” Muling sumulyap si Casimiro sa kanya at pinaandar ang kotse. Tahimik sila habang umaalis sa lugar kung saan nasiraan si Erica, pero sa bawat saglit, ramdam ni Erika ang misteryoso at tahimik na presensya niya isang bagay na hindi niya maintindihan, pero hindi rin niya gustong alisin. Habang tahimik silang nakasakay sa sasakyan, biglang lumapit si Casimiro. Napansin ni Erica na siguro dahil sobrang lapit ng mukha niya sa kanya, hindi na niya napigilan ang sarili. “Erica…” mahina, mababang boses niya, halos bulong. Hindi siya nakatakas sa tingin nito. Napansin niya kung gaano kabilis mag-init ang lalaki kahit sobrang seryoso nito…. Naiilang siya sa lapit ng presensya nito, ngunit sa kabila ng kaba, hindi siya tumanggi nang dahan-dahan siyang hinawakan nito at hinalikan. Para bang lahat ng tensyon at katahimikan sa loob ng sasakyan ay biglang nagbago. Itinabi ni Casimiro ang sasakyan sa gilid at huminga ng malalim bago tumingin kay Erica. Tahimik siyang tumitig, seryoso, pero ramdam ang presensya niya. “Alam mo ba… kapag nasa paligid ka lang, parang hindi ako mapakali?” wika ni Casimiro kay Erica…“Hindi ko alam kung anong ginawa mo sa akin, Erica… pero pakiramdam ko, nagliliyab ako kapag naaamoy ko ang hininga mo.” Namula agad ang mukha ni Erica, maging siya ay ganun din naman ang nararamdaman para sa lalaki…. Hindi niya alam kung saan ilalagay ang mga kamay niya, at ramdam niya ang sariling t***k ng puso na mabilis. Naiilang siya, ngunit hindi niya matanggihan ang tensyon na nararamdaman niya mula sa lalaki. Tahimik silang magkatabi, ngunit ramdam ni Erica ang kakaibang init sa pagitan nila. Para bang huminto ang mundo sa paligid, at ang tanging naririnig niya ay ang t***k ng puso niya at ang mababang boses ni Casimiro. “Hindi ko alam ang sinasabi mo Casimiro,” pag-iwas ni Erica, pakiramdam niya ay inaapoy na naman siya ng lagnat. Ibinaba ni Casimiro ang kanyang upuan pagkatapos ay hinila niya si Erica palapit sa kanya at mabilisna ibinaba ang suot na boxer short ng babae. Umibabaw ang babae sa kanya kaya naman ibinaba niya rin ang kanyang short na suot upang pakawalan ang kanyang p*********i na kanina pa nakatayo. Nag-aayos lamang siya ng sasakyan kanina pero sa dibdib ni Erica siya nakatingin. Nakatayo ang munting korona na kulay rosas. Kanina pa nga siya palay lunok na akala mo ay kung ano ang ginagawa. “Binabaliw mo ako, Erica,” ani pa niya.. Wala namang pagtutol ang babae sa gusto niya. Mabilis niyang inangat ang suot nitong tshirt niya at agad na sinunggaban ng bibig ang koronang naroon. Salitan niya iyong sinipsip habang umangat naman si Erica upang bigyan daan ang p*********i niya na maipasok sa lagusan nito. Napasinghap na lamang siya. Pakiramdam niya ay nasasakal ang kanyang sandata sa sikip ng lagusan ni Erica. Sunod-sunod ang paggiling nito sa ibabaw niya kaya kulang na lamang ang manginig siya kaagad. Kanina pa kasi siya nagpipigil. Kanina habang buhat niya ito ay naaamoy niya ag mabango nitong hininga na para bang inaakit siya. Ngayon lamang niya napagtanto na mahina para siya sa tukso pagdating sa babae. Nababaliw siya sa sarap at pagnanasa na matagal niya ng kinalilimutan. “Ohhhhh f**k! Casimiro!” ungol nito ng bahagya niyang kagatin ang korona nito. “Bakit ang sarap mo Erica! Bakit hindi kita kayang iwasan?” ungol niyang sagot. “Because you need me.. You want me!” Hindi nakasagot si Casimiro dahil totoo naman yun. Hindi na yata siya magsasawa. Mukhang, mayat-maya ay gusto niyang may mangyari sa kanilang dalawa. “Pwedeng ulit-ulitin natin ito? Kahit pa oras-oras?” tanong niya kay Erica na tumataas baba sa kanyang ibabaw. “Ohhhh.. Kung mangangako ka na hindi ka magsusungit sa akin?” ani pa nito na may kondisyon kaya natigilan siya. “Pero hindi ko na alam kung paano maging masaya.” “Kung paano ka nagiging masaya kapag may nangyayari sa atin yun ang gawin mo. Huwag mo akong susungitan kasi nakakainis,” ani pa ni Erica sabay baba ng malakas kaya napasigaw siya. “Yes!” hiyaw niya. “Pero mangako ka? Dadalhin mo ako sa langit palagi!” “Oo!” sagot ni Erica na ngumiti ng mapanukso sabay giling sa ibabaw niya na ikinabaliw niya na naman. Pakiramdan niya ay lalalabas lahat ng katas niya dahil sa ginagawa nito. Hindi niya na kaya pang kontrolin ang sarap na kanyang ginagawa. Napakagat labi na lamang siya. Ang sasakyan nito ay yumuyugyog dahil sa kanilang ginagawa at iyon ang nagpadagdag ng sarap. Nasa loob sila ng sasakyan. “Hindi ka ba nagsisi na ibinigay mo ang sarili mo sa akin?” tanong pa ni Casimiro sa babae. Napakagat labi ito kung kaya lalo siyang nanigas. “As long as napapasaya mo ako ay okay lang,” ungol pa ni Erica na darang na darang na rin sa sitwasyon nilang dalawa.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD