SWEET DESIRES

CHAPTER 2

“Please sit down.” Sabi nito habang tinitingnan ang hawak nitong paper.

“Thank you po.”

“Bakit gusto mo maging artista?” Tanong nito na hindi tumitingin sa kanya.

Umupo siya nang ayos at saka sinagot ang tanong. “Simple, gusto ko umangat ang buhay ng pamilya ko. Gusto ko sumikat sa sarili kong talento.”

The young man gazed at her for the first time, giving her a serious look. Estella had already seen Lucius' face at that point. His attractiveness stems from his wide eyes and lengthy eyelashes in a single setting. Walang kapintasan ‘yon, parang walang hindi perpekto sa binata. Nakatitig lang siya sa gwapong nilalang na ito at hindi nakakasawang titigan iyon. He’s tall and dark, tapos halatang anak ni gym ang binata kasi matipuno ito.

“Are you for real?”

Ano daw? Totoo daw ba ako? Malamang, mukha ba akong multo? Bwisit na ‘to purket ba gwapo siya.

“Yes, I’m real, real na real.” Puno ng kumpyansa niyang sagot.

Humawak ang binata sa sintido nito. “So, are you saying that you only audition for money?” Lucius asked and laughed while nodding his head. Estella's body went frigid as she gulped hard. As a result, she felt a little self-conscious.

"Let me remind you that this isn't a bank, it's a building for auditionees who want to showcase their talents,” Lucius said calmly.

Hindi nito nagustuhan ang sagot niya pero nagpapakatotoo lang naman siya sa sagot niya. Ano ang masama sa sagot niya? Dapat ba english? E, sa kaunting english lang ang alam niyang salitain. Dapat pala nag-translate na siya sa bahay pa lang para handang-handa siya.

“Ah, hindi mo po kasi maintindihan kasi mayaman ka.” Pangangatwiran niya at naiinis siya kaya hindi niya napigilan sumagot.

Muling humawak si Lucius sa sintido niya sa pabalang nitong sagot kaya naman itinigil niya ang pagtatanong sa dalaga. “You may leave now, tapos na ang interview mo.” Suplado niyang saad rito at umalis ito na tahimik lamang.

Marami pang interview ang dumaan sa kanya matapos ay nagkaroon ng break time sandali upang ang susunod na spot ay sa studio. Kung saan magpapakita na umarte ang mga nag-audition at isa siya sa mga judge rito kaya naman matapos ang mga interview ay nagpunta na siya sa studio at umupo katabi ang iba pang judges.

“Hindi mo naiintindihan! Nagawa ko lang ‘yon kasi mahal kita.. Joshua, mahal na mahal!” Umiiyak ang dalaga, ang galaw at pag-iyak nito pati na ang pagsasalita ay talagang kamangha-mangha.

Magaling umarte ang dalaga, tinitigan ni Lucius ang pangalan na nakasulat sa papel at mahina niya iyong binasa, Estella Velazquez.. Kung ‘di siya nagkakamali ang dalagang ito ang sumagot ng pabalang sa kanya kanina. Binigyan niya ito ng mababang score kanina sa interview pero ngayon binigyan niya ito ng mataas na score sa pinakita na pag-arte nito.

Despite his exhaustion, Lucius managed to attend a friend's wedding. Kian, his friend with Sandra, his cousin. He did not attend the party after the wedding. He had to rest. There are too many projects accepted by his management, and he no longer has time for himself.

"My son, why don't you even say hello to Kelly? She personally came to congratulate you." Her mother greeted him as he walked into their home. He has a condominium property, but he prefers to reside at their family's home. He can't leave his bedroom because he misses it.

Tiningnan niya ang babae at humalik siya sa pisngi ng kanyang mom bago bumati sa babae. "Thank you for coming. But I'll have to excuse myself since I need to take a rest."

Hindi niya pinapansin ang tawag ng kanyang mom dire-diretso siyang pumasok sa kwarto niya.

Kahit mayaman sila mas pinili niyang mag-artista at gastusin ang sariling pera kaysa humawak ng kumpanya nila. May alitan silang dalawa ng daddy niya dahil gusto nitong siya ang humawak sa kumpanya subalit ayaw niya. Isa pa ang mas kinagagalit niya sa ama ay ang lokohin nito nang patago ang kanyang mommy.

He didn't want to be in charge of the corporation since it wasn't in his dignity to deal with jobs that aren't up to his standards. A wacky posse of porn stars, prostitutes, and other nasty work. For him, it's obscene. He despises them all.

UMUWI na masaya ang aura ni Estella sapagkat may isang manager na lumapit sa kanya at sinabing gusto siyang kunin bilang artista at susubukan siya nito kung papatok daw ba siya sa manonood and management.

“Inay! Inay!”

Dali-dali siyang tumakbo nang marinig ang sigaw ng mga kapatid niya mula sa loob ng bahay nila. Para siyang nanlumo ng makitang nakahiga ang kanyang inay sa sahig at may dugo ang ilong nito.

“Ate! Si inay! Hinimatay na lang siya bigla!” Umiiyak na ang mga kapatid niya at nagpapanic, maging siya ay hindi alam kung anong gagawin ngunit hindi siya pwedeng panghinaan ng loob. Kailangan siya ng mga ito.

“Tulong! Tulong! Ang inay ko!” Nagkanda-paos siya makahingi lang ng tulong sa mga kapitbahay nila.

May mga tumulong upang buhatin ang kanyang ina. Isinakay sila sa ambulansya at habang umaandar ang ambulansya walang sawang pagdarasal ang ginawa niya. Pinipigilan niya ang luhang bumagsak sapagkat ayaw niyang ipakita sa dalawa niyang kapatid na mahina siya.

Hanggang sa ospital humahagulgol ang dalawa niyang kapatid, kinocomfort niya ang mga ito. Sinasabi niyang walang masamang mangyayari sa nanay nila.

“Ate? Wala tayong pera.. Paano natin mailalabas si inay rito?” Musmos pa lang ang kapatid niya pero alam nito kung gaano sila kahirap sa pera.

Hinaplos niya ang buhok ng kapatid niyang babae. “Si ate ang bahala, okay? ‘Wag na kayong mag-isip kasi may pera tayo. Magdasal na lang kayo para kay inay.”

After a few moments, the doctor emerged from the emergency room. Lumapit ito sa kanilang magkakapatid.

“The patient must stay here. She needs to be confined. Didiretsuhin ko na kayo, kailangan operahan ng pasyente dahil malala na ang bukol sa tiyan niya at dumudugo na iyon sa loob. Walang ibang paraan kundi ang operasyon, maghanda kayo ng malaking pera.” Sabi ng doktor.

“Bago pala namin simulan ang operasyon, kailangan niyong pirmahan ang waiver na ito.” Inabot ng doktor ang waiver sa kanya. “Pinapaalala ko rin pala na kritikal ang lagay ng pasyente. She has only a fifty percent survival rate. Kaya nga namin minamadali ang operasyon para maagapan. Magdesisyon na kayo ngayong gabi.”

Walang pag-aalinlangan niyang pinirmahan ang waiver kahit na wala pa siyang hawak na pera. Bukas na bukas rin ay gagawa siya nang paraan upang makakuha ng malaking pera. Kakausapin niya ang manager na gusto siyang kunin na kailangan niya ng mabilisang project, demanding pakinggan? Pero kailangan talaga niya ng pera.

When Carla heard the news, she went to the hospital right away.

“Anong balak mo ngayon?” Carla asked Estella

Tiningnan niya ang kaibigan. “Kakausapin ko ang manager na bigyan agad ako ng project. Kahit anong project basta ‘yung malaki ang bayad para kay nanay.”

Malungkot na tumingin sa malayo ang kaibigan niya. “Kung may pera lang ako pinahiram na sana kita. Kaya lang kasi-”

“Alam kong may pamilya ka rin, basta suportahan mo lang ako sapat na ‘yon.”

They exchanged a friendly smile.

“Malalagpasan mo itong lahat. Ikaw pa ba? Strong ka kaya.” Sabi ni Carla.

Nang masilayan niyang umaga na kaagad siyang umalis ng ospital at binilin ang mga kapatid sa kaibigan niya. Kakapalan na niya ang pagmumukha para lang sa inay na nag-susuffer sa cancer.

“PLEASE, hindi ko po kailangan ng mga rehearsal sa pag-acting. Kailangan ko po ay ang mabilisang projects.” Parang tuta na nagmamakaawa si Estella sa manager na gusto siyang kunin subalit nasabi nitong kailangan muna niyang dumaan sa rehearsal acting.

“I’m so sorry, but-”

“Gagawin ko po lahat, kahit anong role basta magkaroon lang ako ng projects. Parang awa muna po,” lumuhod na siya at nangingilid na ang mga luha sa mata niya at handa na iyong tumulo. “Parang awa muna po. Kailangan ko lang po talaga ng malaking pera.”

Hinawakan siya nito sa kamay at pilit itinatayo. “Fine, I'll figure something out. Just make sure you don't let me down," said the manager. Estella's lips curved into a smile. Her grin was contagious.

“Opo, opo. Pangako! Maraming salamat po.”

Naghintay lang si Estella sa office ng manager niya. Lumibot siya sa kabuuan ng opisina at namamanghang tinitigan niya ang mga larawan ng iba’t-ibang artista na namamayagpag na ngayon. Hanggang sa dumating na nga ang manager niya at may kasama itong babae na mukhang desente tingnan kaya’t malugod siyang bumati.

“Magandang umaga po.”

Ngumiti ito na mukhang sapilitan lamang bago nagsalita. “Kinausap ko na ang chairman. Vanessa from Skyrim Entertainment has returned, according to the Chairman. As a result, Lucius has a partner and there are no open projects for a beginner. Because you're a newbie, you won't get anything right away. Please excuse me, I have to go.”

Parang binagsakan ng langit at lupa si Estella nang marinig ang sinabi nito. Wala siyang iniisip kundi malaking pera, hindi siya pwedeng bumalik sa ospital na walang dalang pera dahil kailangan na operahan ng kanyang inay.

“Estella-”

Tumakbo siya palabas ng Black Dream Entertainment Company. Hindi niya alam kung saan pupunta basta tumatakbo lang siya kasabay nito ang luha sa mga mata niyang sumasama sa hangin. Kailangan niya ng pera, hindi lang basta pera kundi malaking pera.

Habang tumatakbo ay biglang tumunog ang ‘di-keypad niyang cellphone kaya’t tumigil siya sa pagtakbo at naupo sa park. Number lamang ang lumabas, walang pag-aalinlangan niyang sinagot ang tawag.

“Hello? I’m Delia, one of the best managers in Skyrim Entertainment. May susundo sa’yo diyan sa park, just wait for a moment and we can talk about your price.”

And then the call ended.

When the call abruptly stopped, she would have responded. She felt jittery and unsure. She didn't know where she got her number or even who she was. There are questions banging in her head. Her mind wanders to the question, but she needs money. The van sped away and was parked in the large parking lot in a matter of minutes.

Naghintay siya ng mga ilang minuto bago tumigil ang isang van sa harapan niya at kusang bumukas ang pintuan ng van, tumingin siya sa paligid niya bago tuluyang pumasok sa loob ng van. Mabilis iyong umandar at hindi nagtagal tumigil ang van sa parking lot.

"Good morning, Ms. Estella Velasquez. We can discuss my offers here," a woman said as she walked inside the van.

“Si-Sino ka?” Nauutal niyang tanong dahil sa kaba.

Delia smiled broadly. “I’m Delia. May nakapagsabi kasi sa akin na kailangan mo daw ng pera, malaking pera for your mother’s operation, tama ba ako?”

“Anong kailangan mo sa akin? Bakit mo alam ang mga bagay na ‘yan? Sino ang nakapagsabi sa’yo?” Sunod-sunod na tanong niya sa babae sapagkat nahihiwagaan siya sa mga nalalaman nito tungkol sa kanya.

“Gusto mo ng instant money?”

“Oo, tama kayo kailangan ko ang instant money. Meron ba kayong offer sa akin? Kahit ano basta malaking pera ang kapalit at kahit anong role.”

May inabot na sobre ang babae sa kanya at akmang kukunin niya ang sobre ay kaagad na iniwas nito ang sobre na parang pinaglalaruan siya. “Easy. Being an artist is not what I'm offering to you. I'm offering you a project that has the potential to derail an artist's career. Still interested?"

“Pwede ba diretsuhin mo ako?”

Nanunudyo na tumawa ito. “Come on, e-explain ko na. All you have to do now is to smear Lucius Hudson's name and reputation in public. I want you to destroy him, but don't worry. Scripts are provided. Para ka rin pa lang nag-artista dito kasi may ganap na iyakan.”

Hindi siya nakapag-react agad, ayaw mag sync-in ang mga sinabi nito kaya naman pinakalma muna niya ang sarili bago sumagot.

“Bakit? Bakit kailangan mo siyang siraan?”

“It's none of your business. Wala kang alam at hindi mo kailangan alamin 'yon. Pumapayag ka ba o aatras ka?”

Hindi niya kaya na may sisiraan siyang ibang tao para lang sa pera. Subalit buhay ang nakasalalay rito kaya naman kahit labag sa kalooban kailangan niya itong sunggaban bago pa makuha ng iba.

“Okay. Pumapayag ako basta sakto sa 300 thousand ang perang ‘yan.”

She smiled devilishly. “Sobra pa sa hinihingi mo ang laman ng sobreng ito kaya naman wala kang dapat ipag-alala.” Inabot nito ang sobre sa kanya na agad niya kinuha na parang gutom sa pera. “Tomorrow morning, may mag-iinterview sa’yo dito sa SKYRIM Building. Good luck!” She added.

The woman exited the vehicle quickly and requested that the driver take her to the hospital. She knew that she was being immoral by damaging someone's reputation, but she had no choice. For the sake of her mother's surgery and her family's future, she had to do it. She entered the hospital quietly and prayed that her mother's surgery would be a success.