SWEET DESIRES

CHAPTER 3

LUCIUS was doing his favorite exercise, barbell weightlifting when his phone rang. Lucius sighed and checked his phone, it was his manager calling, which made him mad. Before answering the phone, he took a few moments to contemplate. In his mind, his manager must respect him while he rests, but Lucius thinks that his manager doesn't know that the word "respect" exists.

'Lucius, hurry up and turn on your television to catch up on the latest news! ' His boss screamed, panicked, which irritates him even more.

'Great! f*****g fantastic! 'This is what I mean when I say I'm relaxing,' he said quietly to himself in annoyance.

Lucius groaned and hung up his phone.

Naiinis na iniwan niya ang gym. Isa sa paborito niyang tambayan ay ang kanyang sariling gym sa loob ng condo kaya hindi siya nahihirapan. Nagtungo siya sa mini bar na katabi lang ng gym at saka nagsalin ng brandy sa baso.

Lucius sat on his plush sofa, holding the glass. He turned on his flat-screen TV and switched to the live news station.

‘Opo, totoo na babaero si Lucius Hudson at hindi lang ‘yon masama at mayabang rin siyang artista. Isa ako sa mga ininterview niya at halos tapakan niya ang pagkatao ko! Walang siyang puso! Isama muna ang Black Dream Entertainment, kahit magaling ako hindi nila ako binigyan ng projects! May patunay ako sa mga sinasabi ko. Biased sila at unfair!’

Tinitigan niya mabuti ang mukha ng babaeng nagsasalita sa live news at sinisira ang pangalan niya sa publiko, hindi lamang siya kundi ang Black Dream Entertainment. Naaalala niya ang mukha nito, hindi siya pwedeng magkamali dahil ang dalaga ay isa sa mga na-interview niya.

Ano naman kaya ang pakay nito? Bakit sinisira siya ng dalaga pati na ang Entertainment? Sa pagkakaalam niya nakapasa ito sa audition pero bakit ganito na lang ang paninira ng dalaga.

He texted his manager. ‘I can deal with the issue.’

A couple of seconds later, his manager replied. ‘Okay, careful.

Hindi na niya nireplayan ang manager. Ipinagpatuloy niya ang pakikinig sa dalaga na sumisira sa kanya at napapangiti na lang siya dahil alam niyang scripted ang mga pinagsasabi nito. Great, great lines, woman. f*****g great.

***

“ATE? Saan ka kumuha ng malaking pera?” Inosenteng tanong ng kapatid ni Mia na sumunod sa kanya.

Wala siyang maisagot kaya tumingin siya mula sa malayo bago lakas loob na bumaling sa kapatid. “Alam mo, wala kayong dapat isipin ang mahalaga inooperahan na si nanay.”

“Salamat, ate. Kung wala ka-”

“Shh.. Basta magpahinga na kayo habang naghihintay matapos ang operasyon.”

Nginitian siya ng kapatid niya at humiga sa balikat niya upang magpahinga, habang ang bunso niyang kapatid ay kasama ni Carla. Walang ibang nakatulong sa kanya kundi ang kaibigan sapagkat wala naman silang kamag-anak na pwede lapitan lalo’t mahirap lamang sila kaya walang papansin sa kanila.

“Estella?” Napatingin siya kay Carla na mukhang kararating lang kasama ang bunso niyang kapatid. “Pwede ba tayong mag-usap? May gusto lang akong tanong sa’yo.”

Pinahiga niya ang bunsong kapatid sa pwesto niya upang makapag pahinga rin kasama ang isa pang kapatid. Sumunod siya kay Carla na naglalakad patungo sa glass window na bukas.

“Sabihin mo nga sa akin, saan ka kumuha ng pera?”

“Sorry.. Sorry,” she said, almost unwilling to face her buddy in the eyes. She's ashamed and can't reveal her face ever again. Her skits are probably all over the country right now. She'll be known as the "renowned Black Dream trainee who is a traitor."

Hindi niya kayang pigilan ang sarili na huwag umiyak. Mabilis siyang yumakap sa kaibigan at humikbi. “A-ang sama ko, Carla. Sinira ko ang isang taong wala namang ginagawang masama sa akin, nahihiya na ako sobrang nahihiya at sobrang nakokonsensya..”

“Naiintindihan kita, Estella.” Hinahaplos nito ang likuran niya upang i-comfort.

“Masama ako, sobrang sama kong tao..”

“Huwag mo sisihin ang sarili mo dahil nagawa mo lang ‘yon para kay Tita.”

Humihikbi lang siya hanggang sa tumunog ang di-keypad niyang cellphone na kanina pa niya hawak. Number lamang ang lumalabas kaya’t mabilis niyang sinagot ang tawag, walang sumagot sa call kaya abot-abot ang kaba niya. Ilang segundo ay nag call-ended ang tawag at isang text message ang natanggap niya mula sa parehong number.

‘Meet me at the Plaza right now.’

“Pupunta ka?” Tanong ni Carla ng mabasa rin nito ang text.

“Sa tingin mo?”

Umiling-iling ito. “Delikado, paano kung masamang tao ‘yan?”

Hindi siya makapag-isip ng maayos. Bahala na, kailangan niya pumunta dahil handa naman siyang mamatay, okay na siyang mabibigyan niya ng magandang buhay ang pamilya ngunit hindi kaya ng konsensya niya na galing iyon sa paninira sa tao kaya kung ikamamatay niya wala na siyang pakialam.

“Carla, maraming salamat sa lahat. Ang pera ay nasa bahay at ikaw na muna ang bahala sa kanila. Gamitin mo sa tama ang pera at siguradong pati ikaw ay may magandang buhay rin. Ikaw na ang bahala. Kailangan ko lang harapin kung ano ang consequences.”

“Estella! Saan ka pupunta?!”

“Estella!”

Hindi niya pinapansin ang paulit-ulit na pagtawag ni Carla sa kanya. Walang saysay ang buhay niya ayaw niyang mabuhay habang may konsensya na dinadala. Nang makarating sa Plaza, luminga-linga siya upang hanapin kung sino man ang nag-papunta sa kanya rito.

“Estella Velasquez, right?”

A handsome man rests behind a tree. He appeared impassive, and she was not mistaken; it was Lucius Hudson, and she was unable to move as she gazed at him. He looks emotionless...

Tumikhim siya. “Lucius Hudson..” She whispered.

Walang emosyon ang mukha nito, kahit pa nga natatakot ay nagawa niyang lapitan ang binata. Tumayo na rin ito kaya’t magkapantay na sila ngayon habang parehong tikom ang bibig.

“Why do you do that?” Basag nito sa katahimikan.

“Dahil sa pera.” Diretsa niyang sagot.

Lucius laughed sarcastically. “Is that how your world revolves? Money? It’s a shame, you were accepted to the audition that you don't deserve.” Estella was insulted by Lucius' words, but she can't defend herself. She did wrong. There's no one to blame, no other than herself.

“Hindi mo naiintindihan.” Ang nasabi na lang niya.

“Seriously? Naiintindihan ko na baliwala sa’yo ang pangarap kasi mas mahalaga ang pera. Tama ba ako?”

Masakit na salita subalit kailangan niyang tanggapin. Wala siyang karapatan na magalit sa binata sapagkat ito ang siniraan niya sa publiko, baka ngayon sirang-sira na ito habang nag-susuffer sa mga bashers.

“Sorry..” Nabulong na lang niya.

“Sorry? May magagawa ba ang sorry mo?”

“Wala-”

Nagsalubong ang kilay nito sa inis. “Yes, wala talaga! Paano ka ba pinalaki ng mga magulang mo? Alam ba nila ang mga ito? O, baka naman gusto mo sumikat-”

Pinukol niya nang masamang tingin ang binata nang marinig ang sinabi nito tungkol sa magulang niya. “Sabihin muna lahat ng mga masasakit na salita! Pero ‘wag mo idamay ang mga magulang ko! Wala silang kinalaman kung ano ang ginawa ko!”

Then explain yourself to me! Why did you do it in the first place?" Lucius’ horrifying tone and Estella’s shouting make a scene as if they were both acting for a TV show or movie.

“Wala kang alam! Kung gusto mo magpapakamatay na lang ako! Para mabayaran ko lahat ng mga pagkakamali ko sa’yo!” Unti-unti siyang lumayo sa binata hanggang sa tumuntong siya sa mga batuhan.

“What the heck are you doing?”

“Patawarin mo ako. Pero kung ito lang ang paraan upang mabayaran ko ang aking mga paninira gagawin ko.”

Akmang tatalon siya sa ilog, nang mabilis na magtungo ang binata palapit sa kanya at kaagad na nahawakan siya sa braso niya at hinigit siya nito subalit sumabit ang hita niya sa kawad na nakapalibot sa ilog. She shuts her eyes and loses consciousness as a result of the pain she is experiencing.

When the woman passed out in the middle of the Plaza. Lucius was concerned. He hates the girl, yet he can't leave her alone for fear of spreading further rumors about him. He lifted the unconscious woman to get into his car. Lucius' eyes furrowed as he felt Estella's leg, which was bleeding profusely from a cut.

The woman was wearing a simple short and t-shirt. Napatitig siya sa hita ng dalaga kung nasaan ang sugat nito na mukha malala ang lagay.

I'm really sorry for her. Those legs appear to be great.

'Please accept my condolences for your lovely legs.' Lucius jokingly said.

Sa isipang ito, umiling-iling siya. Matagal-tagal na rin pala noong huling magparaos siya sa mga babae, it’s been a month since he had s*x with different women. That's why he's being horny.

Pinangko niya ang walang malay na katawan ng dalaga at inihiga sa sofa. Dumudugo pa rin ang sugat nito. Kung tutuusin wala siyang pakialam kung ano man ang mangyari rito, subalit ayaw naman niyang mamatay ito at siya ang maging dahilan.

Kumuha siya ng malamig na tubig at towel pamunas sa sugat para malinis niya iyon at tumigil ang pagdurugo. Pagkatapos niya linisin ang sugat ng dalaga naiinis na kinuha niya ang first aid kit niya, at saka niya kinuha ang gamot para sa sugat nitong namamaga na.

It’s for the anti-tetanus vaccine.

Itinurok na niya sa babae ang vaccine. Matapos ay napatingin siya sa mukha nito na walang kamalay-malay, her eyes is so beautiful, matangos ang ilong nito at natural ang mapulang labi, maganda ang hugis ng mukha nito kaya naman pwede itong maging sikat na artista balang-araw kung hindi lang gumawa ng mga kalokohan.

She is a dangerous woman.

PAGMULAT ng mga mata ni Estella. She’s aware of the pain in her leg. Dahan-dahan siya bumangon at saka tiningnan ang masakit niyang hita, malinis na iyon at para siyang tanga na inumpog ang ulo sa malambot na hamba ng sofa.

She allowed her gaze to wander across the room, looking for Lucius Hudson. No one else will help her until he left him at the Plaza, so she can't be incorrect.

"Miss narcissist, you're awake now."

Napatingin siya sa binata na walang kabuhay-buhay ang mga mata na nakatingin sa mga mata niya. Ibig sabihin hindi pa rin siya nito pinabayaan kahit pa nga malaki ang kasalanan niya sa binata.

“Lucius-”

Naputol ang sasabihin niya ng naiinis na tumayo ang binata at lumapit sa kanya at walang sabi-sabi na pinangko siya. She was concentrating on his fragrant body and breath at the time, and she nearly wanted to rub herself against the young man to absorb the scent.

Marahas niyang ipinilig ang ulo para mawala ang agiw sa isip niya. What happened to her?

Bumalik lang sa ulirat ang pag-iisip niya nang ilapag siya nito sa dining table at may mga nakahandang pagkain sa gitna ng mesa. Para siyang gutom na gutom subalit ayaw niyang galawin ang pagkain hangga’t walang pahintulot nito.

“Pwede mo ba ipaliwanag kung anong dahilan?” Sabay tanong nito.

Estella casts a glance towards Lucius. “Sinabi ko na ang totoong dahilan. Ano pa ba ang gusto mo malaman?”

"However, why? Is this something you were ordered to do? ”

Tumikhim siya at saka sinubukan tumayo para maiwasan ang tanong nito. Hindi siya pwede magsabi dito dahil malalagot siya sa SKYRIM Entertainment at ayaw niyang madamay pati ang pamilya niya.

“Wala, walang nag-utos. Ginusto lang kitang siraan-”

Tumigil sa pagsasalita si Estella nang makitang madilim ang mukha ng binata. Lucius approached her carefully and only stopped a few spans distant.