“น้องพรีมไปนั่งเบาะหลังเถอะครับ เดี๋ยวมีคนแก่แถวนี้น้อยใจ”
ตึก!
โอ๊ย!!
แรงกระแทกจากด้านหลังของเบาะทำให้คนขับถึงกับสะดุ้ง อุทานดัง
“มึงว่าใคร?”
“เปล่าๆครับ นาย”
การหยอกล้อของชายทั้งสองทำให้เด็กสาวหลุดยิ้ม ก่อนที่เธอจะเดินมาเปิดประตูแทรกตัวเข้ามานั่งข้างๆชายตัวโตอย่างว่าง่าย
“แล้วพี่แทนละคะ ไม่มาด้วยเหรอ?”
เสียงเล็กเอ่ยถามทันทีที่เข้ามานั่งในรถ แต่ชายทั้งสองกลับนิ่งเงียบไม่ได้ตอบ เหมือนไม่ได้ยินสิ่งที่เธอถามเมื่อครู่
“นายคะ?”
“เมื่อคืนหลับสบายไหม?” เสียงเรียบ พร้อมใบหน้าเปื้อนยิ้ม ดวงตาสีเข้มเหลือบมองคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ข้างกาย
ความรู้สึกหนาวเย็นแผ่ซ่านไปทั่วแผ่นหลัง หัวใจดวงน้อยเต้นแรง เมื่อนึกถึงสิ่งที่สลักไว้ในเอกสารสัญญาตอกย้ำหน้าที่ และความรับผิดชอบที่เธอต้องยอมรับให้ชัดเจน
“ของขวัญย้อนหลัง วันเกิดครบรอบ 18ปี ของหนูพรีม เปิดดูสิว่าชอบหรือเปล่า?”
กล่องสีเหลี่ยมผูกโบว์ยื่
