3 Sold Paradise
1481 Words
CHAPTER 3
//MARINA POV//
"You must be Marina. Please, have a seat."
Napukaw ang kanyang atensyon ng magsalita ito. Hindi na siya nagsalita at sinunod ang sinabi nito.
"Hindi ko inaasahan na pupuntahan mo ako dito para makausap. Plano ko puntahan ka para makita ko naman sa personal ang lugar."
"Sinadya kong makausap ka agad ng personal tungkol ditto at – may sasabihin din ako importante."
"Okay. I'm listening." Umupo ito.
Napabuntong hininga muna siya para pakalmahin ang sarili dahil sa kaba nararamdam niya. Hindi niya alam kung maiintidihan nito ang kanyang sitwasyon.
"Sa pagkamatay ni Papa, may ibinilin itong huling testament. Noong buhay pa si Papa, hindi niya gusting bitiwan ang resort kahit anong pilit ko dahil sa kokonti lang ang mga tao pumupunta. Pero sa kanyang huling habilin, pumayag na rin ito na ilipat sa pangalan ko ang titulo at pwede ko na gawin ano man gusto ko. Kaso, may problema. Ka-kailangan ko muna magpakasal para... kailangan ko muna magpakasal bago ilipat sa pangalan ko ang titulo. Iyon ang nakasaad sa huling testament ni papa..."
Ni walang emosyon na pagkagulat sa mukha nito. Wala ba itong pakialam sa problema niya o iniisip na nitong mag-back out na bilhin ang resort?
"Ku-kung hindi ka makahintay na makahanap ako ng solusyon sa problema ko ngayon, ayos lang sa akin na hindi mo itutuloy ang pagbili sa resort ni papa."
"Can I ask you, Marina? Ayos lang ba sa iyo ang kasunduang ginawa ng papa mo bago man lang siya pumanaw?" Biglang tanong nito sa kanya.
Patuloy nito. "Pwede naman asikasuhin mo na lang ang pinamana ng papa mo. Kesa ibenta mo, why don't you re-open the resort? You know, Miss Marina, your resort has a potential. Malayo nga ang lugar, pero it is a very wonderful place. It's like a hidden paradise. Kaya nagtataka ako na ibebenta mo na lang ito at sa murang halaga pa."
Napahigpit siya ng kapit sa kanyang pagpack. Nakikita niya ang pagalala at pagkalito sa mukha nito. Alam na niya na sa pagkikipagusap niya rito marami na itong mga tanong. Pero wala siyang sasabihin lalonglalo na pinakapunot-dulo kung bakit ayaw niya pamahalaan ang resort ng kanyang papa. Hindi na pwede balikan ang mga pangyayari nakaraan na.
"I want to start a new life, Mr. Valerio. Gusto kong umalis doon at mamuhay bg magisa kaya ibebeta ko na ang resort. Noon pa man sinabi ko na ito kay papa na ayoko pamahalaan ang resort pero hindi siya pumayag. Ng basahin na ng abogado ni papa ang huling habilin nito, pumapayag na ito na ibenta ko ang lugar. Ito ang ang pinakahihintay ko para---
"I'll ask again, papaano mo gagawin ang gusto niya na kailangan mo muna mag-asawa para makuha mo na nga ang gusto mo?"
Napatitig siya rito. This is her chance.
Wala na itong bawian.
"Ma-mayroon na ako nahanap."
"Who?"
"Sa-sana pumayag ka."
"What?"
"It's you, Mr. Valerio."
~●○●○●~
"Wh-what? Me?!" Nabigla ito sa sinabi niya.
"Please! Wala na akong mahanap pa na taong mapagkakatiwalaan ko para tulungan ako sa problema ko ngayon."
"Don't you have a boyfriend?"
Umiling siya bilang tugon. "Wala. That's why I am here to seek help from you. I guess you don't have girlfriend...also? At kung gusto mo talaga bilhin ang resort, kailangan mo muna akong tulungan sa problema ko. Kailangan lang natin magpakasal. No strings attached."
For a few seconds, he's just stared at her. Sa hula niya, ina-analyze pa nito ang sinabi niya at naiintindihan niya ito at sana naman pumayag ito.
Napabuntong hininga ito. "You're really want to sell your father's land, don't you? I think your father wants you to settle down."
"I don't want to get married. Gusto ko mamuhay ng magisa at maibenta ang resort." Seryosong sagot niya.
Tumango ito. "Okay."
"Y-you mean, pumapayag ka na?"
"How long it will last? This "marriage" thing?"
"Only 3 months. Can you help me? Ikaw lang talaga ang malalapitan ko."
"Okay. I'll help you."
"Thank you so much!" Nabuhayan siya ng loob. Salamat naman pumayag na rin ito tulungan siya.
"Were getting married and after 3 months, the resort will be mine."
"Yes. After 3 months at maililipat na sa pangalan ko ang titulo."
"I understand. So, kailan tayo magpapakasal?"
"It's up to you." Nagmamadali na ba ito?
"Hmm... okay. Do you want a beach wedding? Church wedding?"
"Simple is okay, Mr. Valerio."
"Then, there's no problem. Tatapusin ko muna ang mga trabaho ko at pagkatapos, maghahanda na tayo para sa kasal natin." Ngiti nito.
"Salamat talaga sa tulong. At pasensya na at nadamay ka pa." Tumayo na para umalis na. "Salamat. Aalis na ako."
"Wait." Pigil nito sa kanya. "Aalis ka na?"
"Ito lang kasi ang sadya ko. Goodbye, Mr. Valerio."
"No. See you soon, Mrs. Valerio."
Paglabas niya sa opisina nito ay ngayon pa siya nakahinga ng maluwag at mas nakakagulat ay sa huling kataga nito. He called her "Mrs. Valerio". Hindi pa naman sila magpapakasal. He's just a man who's interested to buy her father's land. Not an ordinary but an elite and powerful man.
Hindi na iyan mahalaga. Ito na ang pinakahihintay niya. Malapit na siyang maging malaya.
"After 3 months... I'll be free."
.
//PHOENIX POV//
He's still watching her as she goes out in the building. Nakatayo lang ito habang nagaantay ng masaskyan.
Hindi pa rin siya makapaniwala na may ganitong scenario madaratnan niya. A woman who desperately sell her own father's land. Ang bumabagabag sa kanya, wala itong klarong eksplenasyon kung bakit gusto nito ibenta agad-agad ang resort.
As she told him about the last will and testament of her deceased father, hindi niya lubos maisip na meron pa palang ganitong huling bahilin ang magulang sa anak. He felt sorry for Marina.
She begged to him. She wants her to marry him. Ito lang ang hiningi ng ama nito bago ilipat sa pangalan nito ang titulo.
Nang nalaman niya nandito ito sa kanyang opisina, akala niya nagbago na ito ng isip na hindi na ito ibebenta ang lugar but he's wrong. Unang kita pa lang niya ito, she's not like any other woman who wants to take him for money or even l**t. Punong puno ang determinasyon nito na maging malaya at mamuhay ng magisa.
Hindi niya maialis ang pagbasa sa kabuuan nito. She has beautiful eyes, the shape of her face, morena skin at ang hubog ng katawan nito. Somehow she's interesting.
Wala naman masama kung tutulungan niya ito. Papalipasin lang niya ang panahon. He think this will make him enjoy for a while. And he think na maraming magugulat na bigla na lang siyang magpapakasal.
"No strings attached". That's fine with him. All he wanted is the resort but there's something off on that woman, why her eyes are so sad?
"I want to know more about you, Ms. Marina."
~●○●○●~
"Kumusta ang pagpunta mo doon hija?"
"Mabuti naman po, Nana. Nakausap ko na po mismo si Mr. Valerio tungkol sa kasumduan ni papa."
"At?"
"Pumayag na po siya."
"Diyos mio!" Ang ibig sabihin, magiging asawa mo ma siya." Masaya ang kanyang nana sa balita pero siya naman ay... hindi masyado. At hindi niya alam kung matutuwa ba siya o hindi.
"Nana, hindi naman po as "magasawa". Magpapakasal lang po kami at maghihintay ng tatlong buwan. Hindi po kami magsasama." Paliwanag niya.
"Sayang naman kung hindi niyo kikilalanin ang isa't isa."
"Hindi na po kailangan iyan, Nana. Gusto ko lang po matapos na ito."
Even though Phoenix Valerio, her future husband is like a demigod and rich, hindi niya masyado nararamdaman ang atraksyon gaya ng ibang mga babae. Pero, noon magkausap silang dawala, hindi siya komportable habang nakatitig ito sa kanya. He has beautiful green eyes at parang nakikita nito sng kabuuan niya. She can't believe it.
.
//MARINA POV//
Apat na araw na ang nakakalipas pero hindi pa nagpaparamdam si Phoenix sa kanya. Ni tawag o email wala siyang natatanggap. Nagsimula na siyang mangamba na baka hindi na siya tutulungan nito at baka ayaw na nito bilhin ang resort dahil sa sinasabi niyamg kasal.
"Ate! Samahan mo ako dito!"
Timawag siya ni Maya. Nakatira ito sa kabilang bakod na may isang maliit na bayan. Sa edad na diseotso, asal bata pa ito pero nakapabait at napakamalambing na kaibigan.
Masaya itong tumatampisaw sa tubig at siya naman ay nakaupo lang sa buhangin. "Ayoko. Huwag kang lalayo masyado diyan ah?"
"Opo!"
Inilabas niya ang kanyang selpon. Wala pa rin siyang natatanggap na tawag mula kay Phoenix. Marami na naman bumabagabag sa kanyang isip.
Napailing siya. Hindi pwede negatibo ang iniisip niya. Tiwala lang. Pumayag itong tulungan siya kaya naniniwala siya hindi ito tatakbo.
"What a nice view isn't, Marina?"
Kilala niya ang boses na iyon. Napalingon siya bigla ng makita niya ang taong hinihintay niya. Si Phoenix Valerio.
"Can I have my "welcome greeting" to my future wife?"
- Writer
