AUBREY
Dalawang araw pa ang lumipas, walang nagbago sa sitwasyon namin ni Dexon. Mas lumala pa nga eh, dahil lagi siyang nakainom at lasing kapag pumapasok dito sa silid niya.
Palagi siyang nagmamakaawa sa akin pero hindi ko talaga siya kinakausap. Buo na kasi ang pasya ko, habang nakakulong ako dito, hindi ko siya kakausapin. Ito na lang kasi ang malaya akong gawin at hindi kayang diktahan ni Dexon na kahit magalit pa siya, hindi niya ako mapipilit gaya ng malimit niyang ginagawa.
Mahirap pero wala naman akong magawa sa ngayon. Malaki rin ang pagbabago ng mood ng mga taong kasama ko dito sa bahay. Tahimik lagi ang kabahayan, kahit mga tauhan ni Dexon ay para bang umiiwas sa akin ngayon at lahat sila takot magkamali kapag narito at kaharap siya.
Pakiramdam ko kahit malaki ang bahay ni
