7:ไอ้หนูของเสี่ย

2471 Words

#เฮียมาเก็บดอก 7: ไอ้หนูของเสี่ย "ช่วยกูหน่อย" เสี่ยอึดอัดจนฝืนทนต่อไปไม่ไหวแต่คำพูดนั้นกลับทำให้อีกฝ่ายตกใจหนักเหมือนสติที่เลือนหายไปชั่วขณะจะกลับมา “ชะ…ช่วยอะไรผมไม่ให้เฮียใส่เข้ามานะ” ไอ้ต่ายรีบพูดดักไว้ก่อนพึ่งคิดได้ว่าเสี่ยลงทุนทำให้ตัวเขาฟินได้ขนาดนี้มันก็คงต้องมีอะไรที่เขาต้องตอบแทนบ้างล่ะ แต่ยังไงก็จะไม่เป็นเมียเสี่ยเด็ดขาด! หันไปมองคราบคราบสีขาวขุ่นของตัวเองบนผนังห้องน้ำแล้วตัดสินใจหยิบฝักบัวมาฉีดล้างแล้วก็จะรีบออกไปจากตรงนี้ "ทำอะไร?" เสี่ยเข้ามาเบียดอีกแล้วอ่ะ เอาไอ้นั่นมาถูเอวรู้หรอกนะว่ากำลังยั่วกันอยู่ก้มมองมือใหญ่ที่เริ่มลูบอย๓่ตรงหน้าท้อง “ปล่อยดิเฮีย!” “กูไม่ทำหรอกน่า...” “เชื่อก็โง่แล้วล่ะ” ปากบอกไม่ทำแต่ตัวเขามาเบียดจนจะสิงร่างผมอยู่แล้วนะ มือนี่ก็อีกลูบซะขนลุกไปหมด "ถ้าเป็นเด็กฉลาดก็ต้องรู้ดิว่าควรทำยังไง" "ไม่รู้!" "ไม่เป็นไรกูใจดีเดี๋ยวสอนให้" "เฮีย!..." พูดได้เท่านั้นเพราะคนหื่นกามขโมยริมฝีปากผมไป เสี่ยเข้ามาจูบแบบปากบดปากจู่โจมแบบเร่าร้อนและรุนแรงจนตั้งรับไม่ทันแต่ทำไมถึงเคลิ้มกับการรุกรานยอมให้ปลายลิ้นอีกฝ่ายไล่ต้อนตามแต่ใจ อึดอัด... หายใจไม่ออกแต่ก็ชอบเลยไม่ผลักเสี่ยออกไป ย้อนแย้งชิบหายไม่เคยมีนิสัยคิดอะไรหลายชั้นมาก่อนนิสัยจริงๆคือเป็นคนทำอะไรโดยไม่คิด "อืออ..." ส่งเสียงประท้วงและเริ่มที่จะดันตัวเสี่ยออกไป ขอเวลาหายใจสักนิดได้มั้ยกลัวจะขาดใจตายซะก่อน เสี่ยยอมที่จะถอนริมฝีปากออกไปกดสายตามองผมอย่างสนใจจังหวะการเข้าหาก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง เสี่ยเริ่มทุกอย่างแบบช้าๆ วางมือมาบนเอวผมค่อยๆลูบขึ้นมาโอบประคองที่กลางแผ่นหลังใบหน้าก็เริ่มโน้มต่ำลงมาใกล้ๆสายตาจ้องตรงมาที่ปากของผมโดยไม่สนใจอย่างอื่น ใกล้... จนแทบไม่เหลือพื้นที่ว่าง ผมเองก็จ้องปากเฮียเหมือนกันแอบลุ้นว่าเมื่อไหร่มันจะขยับเข้ามา ... นานแล้วนะ เงยหน้าขึ้นไปสบตากับเสี่ยด้วยความสงสัยแต่ก็ต้องร้อนวูบไปทั้งตัวกับสายตาที่ได้รับมันเหมือนเปลวไฟที่แผดเผาทำเอาผมละลาย มือที่เคยจับเอวผมไว้ย้ายมาจับที่ปลายคางเรื่องอะไรจะทำตามเสี่ยง่ายๆ แอบดื้อด้วยการสะบัดหน้าหันหนีไปอีกทางความจริงคือพยายามเก็บซ่อนความเขินของตัวเองมากกว่า “หันหน้ามาได้ไหม” เสี่ยใช้น้ำเสียงนุ่มนวลน่าฟังคนที่ใจยังไม่หนักแน่นพอมันเลยค่อนข้างหวั่นไหว "ไม่เอา" กลั้นใจตอบกลับไป "ไม่ดื้อสักครั้งจะได้ไหมหื้ม?..." เสี่ยจับปลายคางให้ค่อยๆหันกลับมา "ดื้อ..." เสี่ยดุไม่จริงจังแถมยังจุ๊บปากผมเหมือนเป็นการทำโทษ เจอโหมดนี้เข้าไปหัวใจผมมันก็ทำงานหนัก ไม่ได้มองว่าคนตรงหน้าเป็นเพศอะไรแล้วครับเพราะสิ่งที่เสี่ยปฏิบัติมันทำให้รู้สึกดีเหมือนตอนนี้ผมเป็นใครสักคนที่สำคัญ ฟิลแฟนแบบนี้เสี่ยเขาทำกับเด็กขัดดอกทุกคนรึเปล่านะ ยื่นมือไปแตะหน้าอกเสี่ยบ้างค่อยๆลูบสูงขึ้นไปจนมาหยุดตรงท้ายทอย เสี่ยยิ้ม... ดูพอใจกับการยั่วเล็กๆของผมใบหน้าเราสองคนเริ่มโน้มเข้าหากันอีกครั้ง ใกล้ขึ้น... ใกล้ขึ้นอีก... จนปากประกบจูบกันในที่สุดนี่คือจูบที่เรียกว่าจูบของเราจริงๆเราขยับริมฝีปากเข้าหากันไล่ละเลียดชิมเนื้อปากที่อ่อนนุ่มอย่างโหยหาราวกับว่าจูบเท่าไหร่ก็ไม่น่าพอ หยอกล้อกันด้วยจังหวะการขบริมฝีปาก การดึงจังหวะเนิบนาบเพื่อให้อากาศแทรกผ่านเข้าไปนอกจากปากที่ประกบจูบกันแล้วร่างกายส่วนอื่นของเราก็สัมผัสกันมือเสี่ยยังคงประคองอยู่ที่คางและมืออีกข้างก็ยังลูบอยู่กลางแผ่นหลัง ร่างกายเราแนบชิดกันมากขึ้นอวัยวะส่วนล่างไม่ต้องพูดถึงมันตื่นตัวเต็มที่ ผมรู้สึกได้ว่ามือเสี่ยที่อยู่กลางหลังมันย้ายที่จากด้านหลังมาด้านหน้า และ... สัมผัสส่วนที่กำลังตื่นขยายแต่ครั้งนี้กับครั้งก่อนหน้าความรู้สึกมันต่างกัน ความรังเกียจ ความตื่นกลัว ความประหม่าที่เคยมีมันหายไปเหลือไว้แต่ความเชื่อใจ เมื่อเสี่ยจับของผม ผม...ก็จับของเสี่ยเช่นกันเราสองคนต่างสัมผัสและมอบความสุขให้กันโดยไม่ล้ำเส้นที่กั้นไปมากกว่านี้ "อ่าส์..." ผมครางอยากจะบอกเสี่ยว่าน้ำหนักมือเขาแม่งดีมากๆ ดีจนขาสั่น ดีจนเหมือนกับจะยืนไม่อยู่ "ขยับเร็วอีกนิด..." เสี่ยบอกผมก็ทำตามเพิ่มความเร็วและน้ำหนักมือตามที่เสี่ยต้องการแต่เหมือนการทำดีของผมมันจะได้ผลตรงกันข้าม "ช้าๆ...เฮียอ่าส์...ช้าหน่อยมันเสียว" เสี่ยขยับมือเร็วขึ้นไปอีกถ้าขืนยังชักแบบนี้ผมคงแตกใส่มือเขาแน่ "อยากแตกก็แตกดิไม่ต้องฝืน..." "..." พูดไม่ออกนี่เสี่ยรู้ความคิดผมได้ไง "อ่ะ...ผม...ผมยืนไม่ไหวขามันสั่น" ส่ายหน้าแล้วก็ทิ้งตัวไปพิงผนังห้องน้ำ เสี่ยขยับตามมาช่วยประคองแถมยังจับอวัยวะของเราทั้งสองไว้ในอุ้งมือและเริ่มขยับมันพร้อมๆกัน เชี่ยเอ๊ย!... "อ่ะ...เฮีย!" "ชู่ว..." เสี่ยห้ามไม่ให้ผมโวยวาย เมื่อทำอะไรไม่ได้ผมเลยเอาหัวไปซบกับไหล่ของเฮียไว้อย่างอ่อนแรงเลือดลมในร่างกายมันกำลังปั่นป่วนเสี่ยวจนทรงตัวยืนไม่ไหว "อืมมม..." ได้ยินเสียงเสี่ยหายใจอยู่ข้างๆ ผมเห็นทุกอย่างเห็นว่าเสี่ยกำลังชักของเราด้วยความเร็วแค่ไหน "อ่าส์..." จับแขนเสี่ยไว้แน่นเมื่อร่างกายมันเสียวเกร็งเต็มที่ "เร็ว...เร็วอีกนิดได้ไหมผะ...ผมจะแตกอ่ะ...อ่าส์..." “ใกล้แล้วเหรอ?” “คะ…ครับ” ไอ้ต่ายพยักหน้า "อ่าส์...เหมือนกันมึง..." เสี่ยเร่งจังหวะเร็วขึ้น ถี่ขึ้นเล่นส่วนหัวที่เป็นศูนย์รวมความอ่อนไหวชักขึ้นชักลงอยู่หลายรอบแล้วหลังจากนั้น... เราทั้งคู่ก็ปลดปล่อยมันออกมา ไหลเยิ้มผสมปนกันเต็มมือเสี่ยเลยล่ะ "ฮึก..." หายใจตึดขัดมันเหนื่อยราวกับว่าเป็นคนทำ “หึหึ…” หัวเราะเบาๆ "เงยหน้าขึ้น" เมื่อผมเงยหน้าเสี่ยก็ก้มลงมาจูบมันหวานละมุนอบอุ่นไม่ต่างจากเดิมเลยล่ะ หลอกกันหรือเปล่าวะ? กำลังหลอกให้ผมเสียคนอยู่สินะคนแก่จอมเจ้าเล่ห์แม้จะแอบบ่นแต่ผมก็ยังขยับปากตอบโต้กลับไป ขออีกนิด... ขอต่อเวลาอีกนิด...เป็นฝ่ายผมที่ไม่ยอมให้เสี่ยผละริมฝีปากจากไป กอดเขาไว้เริ่มจูบแบบผู้ใหญ่ตามที่ได้เรียนรู้มา "..." พูดไม่ออกเมื่อสุดท้ายคนตรงหน้าก็ผละริมฝีปากจากไป ก้มหน้านิ่ง... เขินชิบหายเมื่อรู้ว่าตัวเองทำอะไรลงไปบ้างใจเต้นตึกตักแอบคิดว่าถ้าตอนนั้นเสี่ยขอใส่เข้ามาล่ะผมจะตอบเขาว่าไง ผมว่าผมไม่น่าปฏิเสธได้ เวลาคนเรามีอารมณ์นี่น่ากลัวชิบหายผมมีสิทธิ์สูญเสียเอกราชได้ทุกเมื่อ “ไหวรึเปล่า?” เสี่ยถามเมื่อเห็นว่าไอ้ต่ายยังยืนเฉยเจอไปสองครั้งยืนไม่ไหวเลยเหรอวะ “ขาสั่นน่ะ” “หึหึมา…กูอาบน้ำให้” เสี่ยพูดด้วยความเอ็นดูจับไอ้ต่ายหันหน้าไปหาฝักบัว เปิดน้ำล้างมือตัวเองก่อนเป็นอย่างแรกแล้วก็ลูบมือไปตามตัวไอ้ต่ายล้างเนื้อล้างตัวล้างตรงนั้นและตบท้ายด้วยการสระผมให้อีกต่างหาก ตัวเปียกจนใกล้เปื่อยก็เป็นห่วงว่ามันจะไม่สบายไปเสี่ยก่อนมือนึงสระผมให้ตัวเองอีกมือก็นวดผมที่ยาวกว่าของเด็กแสบ ผมมันนิ่มเส้นค่อนข้างเล็กและไม่หนา ลอบสังเกตสีหน้าไอ้ต่ายที่แสดงออกชัดว่ากำลังรู้สึกสบาย เด็กขัดดอกหรือลูกชายกูกันแน่วะ เสี่ยหมีถามตัวเองด้วยความที่ไอ้ต่ายมันอายุห่างกับเขาน่าจะเกือบยี่สิบปี “มึงอายุเท่าไหร่?” “สิบแปดแล้ว” “จริงดิ” เสี่ยคิดว่ามันยี่สิบแล้วซะอีก “ผมจะหลอกเฮียเพื่อ?” “กูนึกว่ามึงยี่สิบแล้ว” “ว่าผมหน้าแก่เหรอ?” ไอ้ต่ายหันมามอง “มึงพูดเองนะ อาจจะแก่แดดเพราะกินเหล้า สูบบุหรี่ เล่นยาก็ได้” “มันก็ต้องมีบ้างป่ะ” "อะไรที่ว่ามีบ้างถ้าเป็นอย่างหลังก็เลิกซะ" “สอนยังกะเป็นพ่อผมเลยนะ” “กูก็แก่พอแล้วจะสอนมึงได้แล้วกัน” “เฮียอายุเท่าไหร่?” “มึงไม่ต้องรู้หรอก!” “สี่สิบแน่ๆ เป็นตาแก่ลามากแบบเนี้ย” “เดี๋ยวจะโดน!” “บอกมาเหอะผมยังบอกเฮียเลยไม่ต้องอาย” “ไปๆ เสร็จแล้ว” เสี่ยเปลี่ยนเรื่องหันไปดึงผ้าเช็ดตัวมาให้ไอ้ต่ายแล้วก็ดึงอีกผืนมาพันเอวตัวเองไว้เช่นกัน มองไอ้ต่ายที่เดินนำหน้าไปดูเหมือนเขากับเด็กแสบจะเพิ่มความสนิทสนมคุ้นเคยกันไปอีกขั้นแล้วล่ะ เจ้าเด็กแสบมันไม่ต่อต้านหรือคิดจะระแวงเขาสักนิดผิดกับไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้าที่วิ่งหนียังกับเขาจะจับมันไปฆ่าไปแกง “ไปไหนมาเช็ดหัวก่อนเดี๋ยวเป็นหวัด” เสี่ยเรียกไอ้ต่ายก็รีบวิ่งกลับมายืนที่หน้ากระจก เสี่ยถือผ้าขนหนูผืนเล็กรอเช็ดผมให้้มือก็เช็ดปากก็บ่นสอนไปเรื่อยตามประสาคนแก่ไอ้ต่ายไม่ได้ตั้งใจฟังทำแค่พยักหน้ารับให้มันผ่านๆ ไป ยิ้ม… อยู่คนเดียวรู้สึกอบอุ่นใจแปลกๆ ความกลัวและระแวงเสี่ยในตอนแรกมันหายไปเป็นเด็กขัดดอกของเสี่ยมันก็สบายเหมือนกันนะชักจะชอบขึ้นมาแล้วล่ะ หรือที่ชอบเป็นเพราะศึกดวลกระบี่ร่วมสาบาน? คิดแล้วก็อายเหมือนกันนะไม่คิดเลยว่าจะยอมให้เสี่ยทำแบบนั้น นี่เป็นครั้งแรกที่ทำอะไรลามกกับผู้ชายเป็นครั้งแรกด้วยที่ได้จูบใครสักคนแบบจูบจริงจังอารมณ์ตอนนั้นมันคิดแค่ว่าอยากจูบก็จะจูบ… ‘หรือที่กูชอบเพราะว่าเฮียเขาจูบเก่งแล้วก็ยังใช้มือเก่งวะ?’ “เสร็จแล้ว” “ขอบคุณ…ครับ” เขินที่ตัวเองพูดเพราะๆ กับเสี่ย เดินขึ้นมาในห้องพร้อมเข้านอนไม่คิดจะปะแป้งเหมือนคนแก่ข้างหลังที่กำลังยืนฮัมเพลงพร้อมปะแป้งเย็นที่รักแร้ทั้งสองข้างอยู่หน้ากระจกหรอกนะ มองเสี่ยที่ลูบแป้งที่คอต่อด้วยล้วงลงไปที่หน้าอกเอาเศษแป้งที่เหลือตบๆ ตามแขนเป็นอันเสร็จเรียบร้อย “นั่งทำไรไม่นอนล่ะ?” เสี่ยถามขณะเดินเข้ามาที่เตียง “เฮียจะไม่ทำไรใช่ป่ะ” “พูดแบบนี้คืออยากให้ทำ?” “เปล่า! ไม่อยาก” ไอ้ต่ายส่ายหัวไปมาแค่อยากถามให้แน่ใจเฉยๆ “เหรอ…นึกว่าเมื่อกี้ติดใจแล้วซะอีก” “เอาตรงๆ มันก็ติดใจ” “ห๊ะ!” เสี่ยหมีโคตรจะตกใจกับคำตอบ “จริง…ผมชอบมันนะ” “ชอบอะไร? เอาชัดๆ” “ก็แบบ…” ไอ้ต่ายไม่พูดแต่กำมือหลวมๆ แล้วขยับขึ้นลงเป็นอันเข้าใจ “แต่มากกว่านั้นยังไม่ได้นะมันขนลุกว่ะเฮีย” “งั้นก็นอนเพราะกูปวดแขนแล้ว” เสี่ยเดินไปดึงผ้าห่มฝั่งตัวเองทิ้งตัวลงนั่งบอกไม่ถูกว่าในใจมันพอใจแค่ไหน เด็กมันซื่อจริงๆ ว่ะหรือมันโง่วะ? เสี่ยก็ได้แต่สงสัยว่าทำมันอยู่ๆมันถึงยอมรับหน้าตาเฉยเวลาเท่านั้นที่จะช่วยพิสูจน์จะรอดูว่ามันชอบได้มากแค่ไหน หันกลับไปมองไอ้ต่ายแล้วก็ต้องตกใจเพราะมันเป็นฝ่ายคลานเข่าเข้ามาหา จะทำอะไรของมึงวะ อย่าบอกนะว่าชอบจนเก็บอารมณ์ไม่ไหว “เด็กขัดดอกนี่ต้องทำไรบ้างอ่ะเฮีย” “เฮ้อ...กูก็นึกว่าเรื่องอะไรนี่มันเที่ยงคืนกว่าแล้วมึง” เสี่ยถอนหายใจโล่งอกแกล้งผลักหัวเด็กดื้อก่อนจะเอนหลังลงนอน “ตอบก่อนดดิไม่งั้นผมนอนไม่หลับ” “ก็บอกไปแล้วไงว่าทำทุกอย่างที่กูต้องการ” “เฮียเป็นคนดีใช่ป่ะ” “มั้ง…” แบ่งรับแบ่งสู้คิดว่าถ้าไม่ทำอะไรสักอย่างไอ้ต่ายคงถามไปเรื่อย เสี่ยยิ้มเอาแขนกดตัวไอ้ต่ายให้ล้มตัวลงนอนแถมยังตวัดผ้าห่มมาห่มให้อีกดูแลเด็กขัดดอกอย่างดีราวกับตอนนี้เป็นคนในครอบครัวเดียวกัน “แบบนี้เรียกดีไหม?” “ก็ดีนะ…” ไอ้ต่ายพยักหน้าเห็นด้วย “นอนซะ” เสี่ยยิ้มลูบหัวไอ้ต่ายไม่ต่างจากพ่อที่กำลังส่งลูกชายเข้านอน "หลับตาดิจะมาจ้องกูทำไม?" "อบอุ่นนะเราน่ะ" "เดี๋ยวจะโดน!" เสี่ยเขกหัวไปหนึ่งทีแล้วก็หันไปปิดไฟไม่กงไม่กล่อมแม่งละ ดึงห่มผ้ามาห่มถึงเอวเลือกจะนอนหันหลังให้ไอ้ต่ายแม้จะบอกเด็กให้นอนแต่ตัวเขาก็ใช่ว่าจะนอนได้มันมีอะไรให้คิดฟุ้งซ่านไปหลายอย่าง 'อบอุ่นชิบหาย' เสี่ยเขินตัวเองเหมือนกันที่ดูแลเด็กขัดดอกได้ดีขนาดนี้อีกนิดก็จะไม่รู้แล้วว่าใครเป็นหนี้ใคร มันเป็นแผนหรอกไม่ได้เอ็นดูอะไรมากมายขนาดนั้น ชื่นชมตัวเองว่าสามารถหลอกเด็กให้ตายใจได้แม้ความจริงลึกๆ ก็ไม่แน่ใจว่าใครหลอกใครอยู่เพราะใจเขาเองก็ดูเปลี่ยนไปเช่นกัน เด็กนั่นมันน่าประทับใจตรงไหนวะ? อืม...ก็คงเป็นความซุกซนดูเป็นคนกล้าเล่นกับไฟเสี่ยประทับใจมากนะที่มันกล้าแสดงความรู้สึกเพราะส่วนตัวไม่ชอบเด็กที่มีจริตออกไปทางอ่อนหวาน ขี้อายมันต้องดุดัน ถึงพริกถึงขิงและต้องทนมือทนไม้ได้ ไอ้ต่ายก็เข้าใกล้กับเทสเขาเข้าไปอีกขั้น กลัวใจตัวเองจัง… กลัวจะถูกไฟจากฝั่งมันหลอมละลาย

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more