บทที่ 4 อยากได้เมียไม่ใช่ลูก..3nc

1370 Words

“อ้าขากว้างๆ”เธอทำตามเขาอย่างว่าง่าย เขายกขาเรียวข้างหนึ่งมารัดเอวสอบไว้ ก่อนที่ชายหนุ่มจะสอดใส่ส่วนหัวเข้าไปในร่องรักที่แสนคับแคบ ถึงแม้ก่อนหน้าเขาจะใส่นิ้วเรียวเข้าไปกระแทกเปิดทางแล้วแต่ ทว่าร่องรักของเธอก็ยังคงแน่นเหมือนเพิ่งเข้าไปใหม่อยู่ดี ขวัญจิราร้องครางขึ้นอีกครั้งก่อนที่เธอจะกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด “อา…ทำไมใส่ไม่เข้าวะ” “กรี๊ดดด! อ๊า…ไข่หวานเจ็บ”ขวัญจิราเอ่ยบอกน้ำตาคลอ ยามท่อนเอ็นใหญ่โตตอกอัดเข้ามาเต็มแรงโดยที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว “อย่าเกร็ง”ร่องรักตอดรัดท่อนเอ็นเขาแน่น จนไม่อาจกลั้นเสียง “ไข่หวานเจ็บ” “ฉันก็เจ็บเหมือนกัน” “ผ่อนคลายหน่อยไข่หวานยิ่งเธอเกร็งมันจะยิ่งเจ็บ” ภวิศเอ่ยบอก ทั้งที่เขาก็มีอาการไม่ต่างจากเธอเท่าไร “ไข่หวานพยายามอยู่ค่ะ”เธอบอกเขาเสียงอ่อน ทั้งที่พยายามผ่อนคลายแล้ว แต่เหมือนร่างกายของเธอจะเป็นไปเองโดยที่เธอไม่สามารถห้ามมันได้ เมื่อได้ยินเช่นนั้นภวิศจึงค่อยๆเริ่มขยับท่อนเอ็นช้าๆ ก่อนจะออกแรงกระแทกจนอีกฝ่ายร้องครางออกมาด้วยความเจ็บปนเสียว “เสียวมั้ยไข่หวาน” “เจ็บค่ะ…ไข่หวานไม่ทำแล้วได้มั้ย” “ไหนบอกเธอจะช่วยลูกชายฉันไง” “แต่ไข่หวานเจ็บ…จุกด้วย เสี่ยทำเบาๆไม่ได้เหรอคะ” “นี่ฉันก็ทำโคตรจะเบาแล้วนะ ลองฉันทำแรงจริงๆเธอได้ร้องครางหนักกว่านี้แน่”ว่าจบภวิศก็ไม่รอให้เธอได้พูดทักท้วงต่อเขากระแทกท่อนเอ็นตอกอัดจนคนใต้ร่างตัวสั่นคลอนไปตามจังหวะ ปึก! ปึก! “อืมมม…เสี่ยไข่หวานเสียว”มือเล็กเกาะไหล่ของอีกฝ่ายไว้แน่น เมื่อเขาเริ่มเร่งจังหวะให้หนักหน่วงขึ้น “ฉันก็เสียว ร่องเธอแน่นมากไข่หวาน”สิ้นเสียงพูดภวิศกระแทกเอวสอบถี่ยิบเข้าออกในร่องรักคับแคบนั้นเร็วขึ้นแรงขึ้น “อะ…อาา”คนที่ถูกตอกอัดกระแทกดิ้นตัวไปมา ยืนแทบไม่ไหว ยังดีที่เขาใช้อ้อมแขนข้างหนึ่งรั้งเอวเธอเอาไว้ “อือ…เสี่ยหมี”เสียงหวานครางเอ่ยเรียกชื่อเขาไม่หยุดปาก ยิ่งเธอเรียกเขาเสียงสั่น คนฟังยิ่งได้ใจ ทำตามใจตัวเองหนักขึ้นเพราะอยากให้เธอครางเรียกหาเขามากกว่านี้ “เสียว…เสียวชิบหายเลยไข่หวาน” “เสี่ยขา เบาหน่อยไข่หวานจุก” ปึก! ปึก! “แม่ง! ร่องเธอโคตรตอดเอ็นฉันเลยไข่หวาน”ท่อนเอ็นกระหน่ำกระแทกเข้าไปในร่องรัก จนหญิงสาวร้องลั่นครวญครางด้วยความเสียวแทบขาดใจ “ไข่หวานไม่ไหวแล้ว…อร้ายยย” “อาส์//อาส์…อืมมส์” เสียงร้องครางของทั้งคู่ดังขึ้นพร้อมกัน บ่งบอกถึงจุดหมายปลายทาง ขวัญจิราปลดปล่อยน้ำสีใสชโลมท่อนเอ็นใหญ่ เช่นเดียวกับภวิศที่ปลดปล่อยน้ำรักอัดฉีดใส่เต็มร่องของขวัญจิราจนหมดทุกหยาดหยด จนน้ำขาวขุ่นเอ่อล้นไหลย้อนออกมาตามเรียวขาของเธอยามเขาถอดถอนแก่นกายออก “ชอบไหม”ภวิศถามไปหอบกระหายไป “เอ่อ..…”ขวัญจิราก้มหน้าหลบด้วยความเขินอาย ใบหน้าของเธอเห่อร้อนขึ้นอีกครั้ง เมื่อคิดถึงภาพการร่วมรักก่อนหน้าที่แสนเร่าร้อน “ขอทำอีกรอบได้มั้ยไข่หวาน”ภวิศโน้มหน้าลงแนบจมูกให้ชนกับปลายจมูกแดงๆของอีกฝ่าย เอ่ยขอเสียงอ้อนกลัวอีกฝ่ายจะเจ็บจนอยากจะหนีกลับบ้านอีก “เอ่อ…มันจะเจ็บอีกมั้ยคะ” “คราวนี้ฉันให้เธอทำเอง ดีมั้ย” “เอ่อ…” ภวิศยกร่างบางขึ้นอุ้มพาเธอเดินออกไปยังห้องนอน วางคนตัวเล็กลงบนเตียงนุ่มจัดท่าให้ตัวเองนอนราบลงบนเตียง ก่อนที่จะให้เธอนั่งทาบทับบนตัวเขาจับเอวคอดนั้นยกขึ้นให้ร่องรักตรงกับท่อนเอ็นที่ตั้งชี้โด่อยู่ “นั่งทับลงมาเลย”เขาเอ่ยบอก เมื่อจับท่อนเอ็นให้ตรงกับรูรักของเธอ รอให้หญิงสาวสอดใส่เข้าไปในร่องรักที่แสนคับแน่นอีกครั้ง ความเสียวซ่านจากการสอดใส่ทำให้ขวัญจิราต้องแหงนหน้าสูดปากก่อนจะนั่งทับท่อนเอ็นนั้นจนสุดลำ “อึก…อ่า…เสียว”ความเสียวก่อตัวขึ้นอีกครั้ง จนเธอต้องกัดปากระบายความเสียว “ขย่มเลย ฉันปวดเอ็นจะแย่แล้ว”ท่อนเอ็นใหญ่ปวดหนึบไปทั้งแท่งเมื่อถูกภายในร่องรักกระตุกตอดรัดแน่น “อะ…อาาา”ขวัญจิราขยับสะโพกขึ้นลงช้าๆตามที่มือหนาทั้งสองข้างที่จับเอวคอดไว้นำทาง ก่อนจะบดขยี้ท่อนเอ็นนั้นเน้นๆไปมาราวกับอยากหยอกล้อให้เขาทนต่อความเสียวซ่านไม่ไหว “ไข่หวานอย่าแกล้งกันแบบนี้…ซี๊ดส์”ภวิศดุเสียงสั่น ยิ่งขวัญจิราบดขยี้ท่อนเอ็นเขาเน้นๆ ยิ่งทำให้ความเสียวซ่านเพิ่มขึ้นจนเขาอยากจะจับเอวนั้นล็อกไว้ให้แน่นแล้วกระแทกท่อนเอ็นสวนขึ้นไป “ไข่หวานไม่ได้แกล้งเสี่ยสักหน่อย ไข่หวานทำเหมือนที่เสี่ยทำกับไข่หวานเมื่อกี้เลยค่ะ”อธิบายเสร็จเธอก็บดเอวต่อไม่หยุด “แกล้งกันแบบนี้ก็เตรียมรับแรงกระแทกให้ดีนะยัยตัวแสบ” “แบบไหนกันที่เสี่ยหาว่าไข่หวานแกล้ง แบบที่ไข่หวานกำลังทำอยู่เหรอคะ”ขวัญจิราขยับเร่งจังหวะกระแทกร่องรักใส่ท่อนเอ็นเร็วขึ้น จนทั้งสองเปล่งเสียงครางแหบพร่าออกมา “แบบนั้นแหละ…อ๊า…ขย่มแรงๆเลยไข่หวาน”ภวิศเร่งเร้าให้อีกฝ่ายกระแทกร่องรักใส่เอ็นเขาให้เร็วขึ้น “อะ...อ๊าา…อ๊ะ” “อ๊ะ..อะ…เสี่ย ไม่เอาแบบนี้”ขวัญจิราครางเสียงติดขัด เมื่อถูกมือหนาล็อกเอวไว้แน่นก่อนที่อีกฝ่ายจะกระแทกเอวสวนขึ้นมา “โอ๊ยย เสี่ยขาเบาหน่อย ไข่หวานเสียว…อือออ เสี่ยจะฆ่าหนูเหรอคะ”ขวัญจิราถูกล็อกไว้แน่น ภวิศกระแทกสวนถี่ยิบจนเธอต้องร้องขอชีวิต แต่ทว่าความเสียวที่ได้รับกลับทำให้ร่างกายเธอตอบสนองการกระทำนั้นเป็นอย่างดีด้วยการเด้งเอวรับแรงที่สวนมาอย่างไม่ยอมแพ้ “อะ…อ๊ะ…อาส์”ขวัญจิราแหงนหน้าครวญครางปลดปล่อยความเสียวซ่านออกมาอีกครั้ง ก่อนฟุบลงบนอกแกร่งของภวิศที่นอนหอบกระหายไม่แพ้กัน หลังจากกระตุกแตกใส่ร่องแคบที่ตอดรีดน้ำของเขาจนหมด “เก่งมากไข่หวาน” “..…”คนถูกชมนอนหอบกระหายไม่เอ่ยตอบ “แบบนี้ต้องให้รางวัลสำหรับคนเก่งมั้ย”เมื่อได้ยินเช่นนั้นขวัญจิรายกลำตัวขึ้นจากแผ่นอกแกร่ง จ้องมองใบหน้าอีกฝ่ายนิ่ง จนเขาอดมันเขี้ยวไม่ได้ มือหนาส่งไปเขี่ยจมูกของอีกฝ่ายเล่นเชิงหยอกล้อ ทั้งที่ส่วนกลางยังเชื่อมต่อกันอยู่ “ไข่หวานขออะไรก็ได้เหรอคะ” “แน่นอนฉันเป็นคนพูดคำไหนคำนั้น” “ขอรถได้มั้ยคะ” “ขับเป็นเหรอ” “ไม่เป็นค่ะ” “จะเอาแค่รถเองเหรอ เป็นเด็กเสี่ยหมีอยากได้อะไรแค่แก้ผ้าเข้ามาอ้อน เสี่ยหมีพร้อมเปย์หนูทุกอย่าง”พูดจบก็ดึงปากบวมเจ่อลงมาจุ๊บหนักๆแล้วส่งยิ้มที่หวานจนละลายไปหลอกล่อเด็กที่นอนทับอยู่บนตัว “อืมมม”ขวัญจิราทำท่าคิด ระหว่างนั้นภวิศก็ขยับท่อนเอ็นที่เชื่อมอยู่กับร่องรักช้าๆ “อ๊ะ…เสี่ย…อ๊า” “บดเอ็นฉันไประหว่างที่คิดก็ได้ เผื่อคิดออกว่าอยากได้อะไรอีก” แล้วเธอก็คิดไม่ออกอีกเลยว่าอยากได้อะไร นอกจากครางเรียกชายหนุ่มซ้ำไปซ้ำมาจนเสียงแหบแห้ง หมดแรงคาอกชายหนุ่มไปตอนไหนเธอก็จำไม่ได้เหมือนกัน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more