The Sixth Girl Book 2

This place never ceased to astound and amaze me. Akala ko nakita ko na ang lahat pero clearly, napakalimited pa pala ng na experience ko dito. Ang unang nakaagaw ng pansin ko ay ang mala kisame ng isang basilica sa hugis dome nito na sobrang taas at lawak. Hindi mabilang na malalaking bintana ang nakahanay sa bawat sulok ng silid ng trono na nagbigay dito ng somewhat mysterious feel dahil sa liwanag ng buwan na nakakapasok sa loob. Halos lulubog ako sa lambot ng mamahaling red carpet sa paanan ko contrasting the white curtains na kulay perlas. Sinundan ng mga mata ko ang red carpet at nagpatuloy iyon hanggang sa paanan ng limang malalaking trono na yung nasa gitna ang pinaka malaki sa lahat at encrusted ng ancient looking expensive pearls. Ang iba ay napapalamutian ng silver, topaz, ruby at purple looking stone na nakalimutan ko na kung ano ang tawag. Biglang umimik ang dalawang gwardya sa magkabilang tagiliran ko para ihudyat ang pagdating ko. “Her Excellency, Verna Vera Ferta, Ambassadress Plenipotentiary and Extraordinary of the Federal Republic of the Philippines to the Theocracy of Hyillia, requests an audience, your graces!” Graces? As in plural? “We welcome you, Ambassadress. Please, come this way,” sabi ng isang boses ng babae sa unahan at nagsimula na akong maglakad papalapit sa lugar ng mga trono. Ang una ko syempreng napansin ng medyo makalapit na ako ay ang babaeng nakaupo sa gitnang trono. Mala sedang buhok na wavy na hanggang bewang at mga matang kasing berde ng d**o sa bukirin ang kulay. Nakasuot siya ng isang ceremonial pearl white dress habang naka sash na kulay puti. Ang bata nyang tingnan. I can’t believe my eyes. The. Real. Grand.Freaking.Duchess.of.Riksent. One of the most powerful person and woman in the world. Ang mukha niya ay simple pero ramdam mo ang kakaibang aura na nilalabas niya. May halong prestige at kindness that I can’t explain the detail. I’ve seen her in the pictures and news but lenses don’t do her justice. Ang ganda ganda niya sa personal. Like the rest of the people here, parang tumalon lang siya mula sa isang story. This time her genre might be an adventure one. She has this kind of flighty, adventurous feeling. Na para bang madami na siyang naranasan at napagdaanan bago siya umupo sa tronong kinauupuan niya ngayon. Just by looking at her, you can literaly say na she deserves to sit where is now. Not because it’s her bloodline but it’s because she earned it. Through blood and tears. Nakaupo sa apat na trono sa magkabilang side niya ay mukhang mga kagagalang as expected of their positions. I guess sa matinding prestige and royalty “aura” na nararamdaman ko mula sa mga taong nasa harap ko ay napatigil ako sa paglalakad prematurely at huminga ng malalim bago nag bow ng malalim. I bowed many times in my life. Even more so in Versalia University. Pero this time, this very moment, I bowed not just out of respect but more because I know now that the notion that everyone is equal in this world is proven wrong right infront of my very being. Ramdam ko sa sarili ko na as of this moment I am nothing but a spec of dust motes compared to the illustrious people in front of me. Sino nga ba ako compared sa mga taong pinanganak na may literal na kutsarang pilak sa bunganga? Mga dugong bughaw compared sa dugo kong pula? “Rise, Ambassadress,” nakinig kong sabi ni Duchess Kady. Huminga ulit ako ng malalim bago kumuha ng lakas ng loob at umayos ng pagkakatayo. This time, mas naaninag ng aking walang salamin na mata na hindi lang ang mga nakaupo sa trono nila ang nandidito ngayon sa harap ko. “I will let my Barons, Baronesses and advisers to introduce themselves to you,” masaya nitong sabi sa akin sabay lingon sa kanyang mga katabi. Unang umimik ang very voloptous na middle aged woman na nakaupo sa amethyst ecrusted throne, “Baroness Summer del Rio, Head of the del Rio Main Branch Family.” “Baroness Aerith Tross, Head of the Tross Main Branch Family,” sabi naman ng cute na motherly looking petite woman na may blue eyes na nasa left side ni Kady sitting in a ruby encrusted throne. Kumaway ang isang blonde na lalaki na nakaupo sa topaz decorated throne at may hawak na screwdriver (weird) sa akin, “Baron Daryl Colte, Head of the Colte Main Branch Family.” Isang matandang lalaki naman ang tumango sa akin habang nakaupo sa isang silver plated throne, “Viscount Sverus Stoll, Head of the Stoll Branch Family. Acting Baron and Temporary Head of the Traska Main Branch Family.” Naalala ko yung namatay na lola ni Travis years ago. Maybe siya yung temporary substitute for the time being? Nakangiting nakangiti naman sa akin ang lalaking nakatayo sa right side ni Kady at nag reremind sa akin ng isang tao na bakit ko nga ba nakalimutan kung sino? Baka sa sobrang overwhelmed ng utak ko ay nablablangko ang ibang parte nito. “Baron Consort Denal Tross, Conjugal Head of the Tross Main Branch Family. Adviser to the Grand Duchess,” pakilala niya sa akin while grinning in an almost familiar way. Naudlot ang paghahalukay ko ng utak ng bumaling ang tingin ko sa napakagandang babae na nakatayo sa left side naman ni Kady. She is stunning beyond words. Kung si Kady ay simplehan ang dali, itong babaeng ito ay halatang pag limelight. This can only be… “Ma chere, Fleur Faulken, Adviser to the Grand Duchess, Countess of Riksent and Empress of Scandinavia” malambing na pakilala ng babae sa akin with a hint of French accent. My mind is almost completely overloaded at this point. Nakakawindang ang level ng mga tao sa harap ko. Dapat ata nagbaon ako ng oxygen tank or something? She is followed by a man with the same eyes and hair as Kady. A tall and lean man could only be Fleur’s… “Kyrus Faulken, Count of Riksent, Emperor of Scandinavia,” he said in a formal voice fitting of one of the two remaining emperors in the world. At finally ang lalaking akala ko ay kuya ni Travis. How laughagle. Walang kuya si Travis. The guy standing side by side with Denal is non other than the big cheese of this dukedom and the kingdom across the sea. “Trevor Dahl, Grand Duke Consort of Riksent, King of Greenland. Husband of Kady Hausen, Grand Duchess of Riksent, Hereditary Princess of the Empire of Scandinavia and Queen Consort of Greenland,” he lovingly said to me as his wife smiled thankfully at her husband Medyo may konting kilig sa puso ko seeing the two acted so sweetly. “There you have it Ambassadress Ferta. On behalf of the leaders of the Tripartite Alliance Nation, we welcome you to our lands,” magiliw na sabi sa akin ni Kady. I bowed deeply again, “I am honored beyond words, your highnesses.” “At ease Ambassadress Ferta. We have important matters to discuss,” pormal na sabi ni Kady at pagtindig ko ulit ay nakita kong medyo sumeryoso ang mukha nito. “With all due respect, your grace, may I know what would that be?” “Of course. It will be about the future of my dukedom and the Tripartite Nations as a whole. The future of my son, and of course, your future as well, Ambassadress.” Bago pa ako makasagot ay biglang may apat na taong pumasok mula sa right wing door ng silid. I recognized the two. One is Travis. The other, surprisingly, is Drei. Mas nakakagulat ay naka sash sya na katulad ng sa Baron at sa Baroness ng Tross. Now my stupid brain figured out kung sino ang kamukha ni Denal. Turns out they are father and son. Now I know bakit may certain royal aura ang ngayon ay nakakalokong nakangising si Drei sa akin habang kampante syang umupo sa sa gilid ng trono ng kanyang nanay. Ang dalawang babae ang hindi ko namumukaan pero I can take a wild guess. “Stacie Dahl, Hereditary Countess and Princess of Riksent and Scandinavia respectively. Crown Princess of Greenland, Ambassadress,” masayang pakilala sa akin ng halos kaboses ng nanay niya na si Stacie na ngayon ay nakatayo katabi ni Denal at ng kapatid niya. Magalang na nagbow sa akin ang kasama niyang babae na mukhang porselanang manika sa ganda at tindigan. Konti na lang hihimatayin na ako. “Ambassadress, I am Louise Faulken, Hereditary Countess of Riksent, Crown Princess of Scandinavia. A pleasure,” masaya nitong pakilala sa akin. At this point, amazed pa rin ako by the fact na hindi pa rin ako tinatakasan ng ulirat at ng kaluluwa. Several of the most powerful and prominent royalties in the whole world in the same room with me as their only “guest”. All my childhood life, I was dreaming of meeting real life queens and empress and princesses. But nothing that I’ve read could’ve prepared me for this moment. My stars! Sub! Wala bang substitute? T First! Time out? Konti na lang bibigay na ang peke kong poker face sa kaba.