อุ้มรักให้สามีขาพิการ

ข้อตกลง

กว่า 2 ชั่วโมงในห้องนอนของคุณพัฒน์ที่ผ่านพ้นไป นับดาวเสร็จสมบนตักแกร่งของเขาอยู่หลายครั้ง ในขณะที่เจ้าตัวเสร็จคามือน้อย ๆ และโพรงปากอิ่มของเธอไปเพียงสองครั้งจากการ ลองทำความรู้จักกัน ในคืนแรก

มันไม่ได้แย่ ออกจะดีเสียด้วยซ้ำที่เขายังใจดีให้เธอได้ลองเรียนรู้ร่างกายของกันและกันก่อน คุณพัฒน์สูงราว ๆ 180 - 183 เซนติเมตร จากการคาดเดา มีเส้นผมสีน้ำตาลธรรมชาติและดวงตาสีเดียวกัน ตัดกับผิวขาวสะอาดและเรือนร่างที่ผึ่งผายจากการดูแลตัวเองเป็นอย่างดี

ก่อนที่จะเกิดอุบัติเหตุคงเป็นหนุ่มนักออกกำลังกายคนหนึ่ง

" จัดได้สวยเชียวค่ะ "

" มีอะไรที่คุณพัฒน์ไม่ทานอีกไหมคะ "

" พวกของมัน ของทอดที่น้ำมันหนัก ๆ ค่ะ "

นับดาวพยักหน้ารับคำป้าวิภาที่เดินเข้ามาดูในครัว เช้าวันนี้หญิงสาวไม่มีหน้าที่รับผิดชอบใด ๆ เพราะมีแม่บ้านดูแลให้ทั้งหมด สิ่งเดียวที่ต้องทำคือตั้งท้องลูกของคุณพัฒน์เท่านั้น เมื่อเห็นว่าว่างจนเกินไป จึงอาสาเจ้ามาช่วยจัดจานอาหารมื้อเช้าในครัว

" คุณเองก็ต้องทานอาหารตามตารางที่นักโภชนาการให้ไว้นะคะ "

" หนูด้วยเหรอคะ ? "

ที่บ้านหลังนี้มีนักโภชนาการเชี่ยวชาญที่คุณอรอนงค์จ้างมาพิเศษ เพื่อให้จัดตารางอาหารให้กับลูกชายคนเดียวอย่างคุณพัฒน์ เพื่อให้เขาฟื้นตัวเผื่อว่าจะกลับมาเดินได้อีกครั้ง จึงมีตารางเมนูอาหารติดอยู่ที่ผนังห้องครัวว่าสัปดาห์นี้แม่บ้านต้องจัดอาหารอะไรให้บ้าง

" ใช่ค่ะ ของคุณแผ่นสีชมพูด้านนั้น คุณพัฒน์สั่งให้นักโภชนาการทำมาเพิ่ม "

" เอ่อ...หนูดูผอมไปเหรอคะ ? "

หญิงสาวหน้าเจื่อนลงเล็กน้อย ก็ช่วงสัปดาห์ก่อนที่เธอดิ้นรนเรื่องหนี้สิน จนแทบกินไม่ได้นอนไม่หลับ บางวันไม่กล้าออกไปไหนก็ประทังชีวิตด้วยน้ำเปล่าหรืออาหารเหลือในตู้เย็น รู้สึกได้ว่าน้ำหนักจะหายไปอยู่ไม่น้อย

" ก็นิดหน่อยค่ะ แต่ที่สำคัญคือ คุณพัฒน์อยากให้คุณมีคุณชายหรือคุณหนูน้อยไว ๆ "

" .... "

" จะได้ไม่ต้องเสียเวลาอยู่ที่นี่นานเกินไป กลัวว่าคุณจะอึดอัด "

ใบหน้าสวยที่ว่าเจื่อนแล้วยังฝืนยิ้มแห้งได้อีกนิดหน่อย ถึงแม้จะรู้สถานะตนเองดีอยู่แล้ว แต่พอเห็นว่าเขาเร่งรีบขนาดนี้ ก็รู้สึกเจ็บหน่วงในคุณค่าตัวเองอยู่ไม่น้อย แต่เอาเถอะ...ใครจะมาจ่ายเงินเป็นร้อยล้านเพื่อถนอมน้ำใจเธอกัน

เป็นสินค้าก็ถูกต้องแล้ว

" ก็น่ากินดีนะคะ หนูเองก็ชอบกินผักมาก ๆ ด้วย "

" งั้นดื่มนมแก้วใหญ่เพิ่มด้วยนะคะ ป้าเตรียมไว้ให้ที่โต๊ะทานอาหารแล้ว "

" ขอบคุณค่ะ "

ข้อตกลงแรกของการอยู่ที่นี่คือนับดาวไม่ต้องร่วมโต๊ะกับคุณชายของบ้าน เขาจะรับอาหารเช้าที่สวนและบนห้องทำงาน และข้อตกลงต่อมาคือเสื้อผ้าที่สวมใส่ในช่วงกลางวันจะเป็นอะไรก็ได้ แต่ตอนที่จะไปหาเขาต้องสวมแบบที่เขาพอใจเช่นชุดบางเบาแบบเมื่อคืนเท่านั้น และข้อตกลงสุดท้ายคือไปพบเขาตามเวลาที่กำหนด เวลาอื่นถ้าเขาไม่เรียกหาไม่มีสิทธิ์พบ

มีเพียงสามข้อง่าย ๆ นี้เท่านั้น ส่วนเรื่องอื่น ก็ใช้ชีวิตกิน ๆ นอน ๆ ไปตามปกติ ดังนั้นหลังมื้ออาหารเธอจึงมานั่งถักโครเชต์อยู่ที่ศาลาเล็กริมสระว่ายน้ำ ตั้งใจว่าจะถักเป็นชุดสำหรับเด็กเล็ก ให้เป็นของขวัญเจ้าตัวน้อยในอนาคตเสียตั้งแต่วันนี้

หวังว่าที่นี่คงไม่ใจดำขนาดไม่ให้โอกาสเธอได้มอบของให้ลูกสักชิ้น

ธนพัฒน์นั่งเหม่อมองออกมาจากหน้าต่างห้องนอนชั้นบน สายตาจับจ้องลงมาที่ผู้อยู่อาศัยใหม่ในศาลาเล็กริมสระว่ายน้ำ ร่างสูงถอนหายใจเหนื่อยหน่ายที่ครอบครัวพยายามยัดเยียดข้อเสนอเรื่องทายาทมาให้ แต่ครั้นจะปฏิเสธก็ทำไม่ได้ ในเมื่อถูกบีบจากญาติฝ่ายพ่อให้ยอมถอนตัวออกจากตำแหน่งประธานบริษัท

บางทีเราก็ต้องมีชีวิตอยู่เพื่อรอถีบปากใครสักคน...

ในเมื่อตัดสินใจลงเล่นเกมแล้ว ชายหนุ่มก็รอคอยวันที่จะได้กลับเข้าไปประชุมบอร์ดบริหารแทบไม่ไหว เขาจะไปพร้อมทายาทตัวน้อย ๆ สายตรงของตระกูลที่จะมีสิทธิ์ในทรัพย์สมบัติของเขาแต่เพียงผู้เดียว

" อย่าลืมกำชับคุณนับดาวว่าคืนนี้ให้ขึ้นมาพบผมให้ตรงเวลาด้วยนะครับ "

" ค่ะคุณพัฒน์ "

ชายหนุ่มเอ่ยสั่งแม่บ้านที่ขึ้นมาเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้ ในขณะที่ฝ่ามือใหญ่ไล่เปิดแฟ้มประวัติของหญิงสาวที่จะมาเป็นคนตั้งท้องลูกของเขาเพื่ออ่านดูรายละเอียดอีกครั้ง ผู้หญิงคนนี้มีประวัติการศึกษาและการเรียนดี เป็นพนักงานฝ่ายการตลาดของบริษัทใหญ่ แต่ดันมาเป็นหนี้ท่วมหัวเพราะน้องสาวฝาแฝดที่ติดเที่ยวกลางคืนและการพนัน

นับจันทร์สวมรวยเป็นคุณหนูลูกผู้ดี ด้วยเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายราคาแพงเพื่อตบตาผู้คน และใช้เอกสารของพี่สาวกู้ยืมเงินนอกระบบกับมาเฟียบ่อนใหญ่ จนในที่สุดเมื่อกลายเป็นหนี้ที่แก้ไขไม่ได้ ก็ต้องหนีหัวซุกหัวซุนกำเงินก้อนสุดท้ายไปต่างประเทศ

ส่วนทางนี้ก็ปล่อยให้พี่สาวรับกรรมคนเดียวเต็ม ๆ

เมื่ออ่านประวัติของคนที่มีหน้าที่ตั้งท้องจบแล้ว ชายหนุ่มตัดสินใจยกหูโทรศัพท์หาเลขาส่วนตัว ที่กำลังทำหน้าที่เป็นตัวแทนของเขาเข้าไปคุยงานที่บริษัททันที รอไม่นานอีกฝ่ายก็กดรับสายด้วยน้ำเสียงแข็งขัน

" ผมอยากให้สืบหาตัวผู้หญิงไทยที่ชื่อนับจันทร์ ที่ตอนนี้หนีไปทำงานอยู่ที่เกาหลีให้หน่อยครับ "

.

" ถ้าเจอตัวแล้วให้ทำเรื่องฟ้องร้องคดีปลอมแปลงเอกสารและฉ้อโกงให้ผมด้วย เอากลับมาขึ้นศาลและรับโทษที่ไทยให้ได้ "

ปลายสายตอบรับงานที่เจ้านายมอบหมายทันที เมื่อสบายใจแล้วว่าจะมีคนคอยเก็บกวาดสิ่งที่ค้างคาใจให้ได้ ธนพัฒน์จึงวางสายลง

บางทีผู้หญิงที่ชื่อนับดาวคนนี้ก็ตกอยู่ในสถานการณ์คล้าย ๆ กับเขา เราต่างก็กำลังพึ่งพากันและกันเพื่อเอาตัวรอด

เพื่อมีชีวิตกลับไปเอาคืนให้สาสมกับที่เสียมา

" ช่วยตามคุณนับดาวขึ้นมาหาผมตอนนี้เลยครับ "

" ค่ะคุณพัฒน์ "

ไม่ถึงสิบนาทีหลังจากที่เรียกหา หญิงสาวในชุดเดรสสีขาวบางเบาระบายยาวถึงข้อเท้า ก็ขึ้นมาหาเขาที่ห้องนอนชั้นสองตามคำสั่ง อีกฝ่ายมีสีหน้างุนงงเล็กน้อยแต่ก็เลือกที่จะไม่เอ่ยถาม ธนพัฒน์รู้สึกประทับใจข้อนี้ เขาไม่ชอบคนสู่รู้

" ผมมีข้อตกลงอยากจะแจ้งให้คุณทราบเพิ่มเติมครับ "

" ข้อตกลงเหรอคะ... "

ใบหน้าคมพยักเชื่องช้า เขานั่งสังเกตการณ์อยู่ตลอดช่วงเช้าว่านับดาวกำลังถักโครเชต์เป็นถุงเท้าและผ้ากันเปื้อนเด็กชิ้นเล็ก ๆ

ก็จริงอยู่ที่ธนพัฒน์ไม่ชอบความวุ่นวาย หลังจากเธอตั้งท้องและคลอดลูกของพวกเราออกมา หญิงสาวควรจะหายไปพร้อมกับเงินค่าจ้างจำนวนมากที่ครอบครัวของเขามอบให้ แต่ในเมื่ออีกฝ่ายเองก็มีความจำเป็น ไม่ได้ทำเพราะกระหายเพียงแค่ตัวเงิน ครั้งนี้ชายหนุ่มจะยอมอ่อนข้อให้

" ผมจะอนุญาตให้คุณพบลูกได้ปีละครั้งในวันเกิดของเขา "

" จริงเหรอคะ ! "

ดวงตากลมโตของหญิงสาวเป็นประกายขึ้นมาทันที ใบหน้าแสดงความดีใจอย่างเก็บไม่อยู่ เป็นครั้งแรกที่ชายหนุ่มได้เห็นเธอยิ้มจนดวงตาเป็นขีดโค้ง

" แต่มีข้อแลกเปลี่ยนว่า... "

" ดาวทำได้ทุกอย่างค่ะ ขอแค่ได้เจอเขาบ้าง "

" คุณแน่ใจนะ ? "

" แน่ใจสิคะ ถึงยังไงเขาก็เป็นลูกของดาวนะ "

ริมฝีปากหยักยกยิ้ม นี่คือคำตอบที่ชายหนุ่มต้องการจะได้ยินที่สุด การที่ใครบางคนยอมแลกทุกสิ่งเพื่อข้อเสนอของเขา

" หลังจากได้รับเงินส่วนที่เหลือหลังคลอด 50 ล้านแล้ว "

" ... "

" ตัดขาดจากน้องสาวฝาแฝดของคุณซะ เพราะผมจะเอาผู้หญิงคนนั้นเข้าคุกข้อหาฉ้อโกง "

" คุณ... "

หญิงสาวในชุดสีขาวสะอาดเข่าทรุดลงไปกองอยู่ที่พื้น ถึงแม้นับจันทร์จะสร้างวีรกรรมเอาไว้เจ็บแสบเพียงใด แต่เธอก็คือคนในครอบครัวคนเดียวที่นับดาวเหลืออยู่...

พวกเราเป็นฝาแฝดที่เกิดและเติบโตมาด้วยกันในทุกช่วงของชีวิต หญิงสาวคิดว่าน้องของตนคงแค่หลงผิดไปชั่วคราวเท่านั้น

" ว่ายังไงครับ ? "

" ตกลงค่ะ..."