LIVING IN A LIE

CHAPTER 4

LIVING IN A LIE

Pagod na Ibinagsak ni Cristal ang kanyang Katawan Mag-hahating Gabi na ngunit ngayon pa lamang siya natapos sa kanyang Ginawa. Nakakatawa ngang Isipin ang kanyang Sinapit pag Alisan nang mga Kamag-Anak Kinailangan pa niyang Ligpitin ang lahat nang naging kalat ang dahilan? Siya lang daw naman ang ang Puno'T-Dulo nang lahat.

Nakaramdam nang kaginhawa sa Katawan ang dalaga nang lumapat ang Likod nito sa Malabot na Higaan, sa paraang ito nabawasan ang Stress niya sa Buhay. Pagod na pagod siya Hinde lamang Pisikal kong hinde Pati na din Emosyonal. Palage Iniisip ni Cristal kong ano nga bang nagawang Mali?, Upang tratohin siya nang mga Magulang na Parang alipin at hinde nag eexcis sa Mundo.Naalala nya pa ang kasiyahang naganap kanina nang dumating siya galing sa Ospital.Todo todo ang asikaso at Pag-Alalay sa kanya nang Ina na ikinatuwa naman nang Dalaga, Kahit alam naman niyang pakitang Tao lamang yon nang ina ay sinulit pa din iyon nang Dalaga pinaniwala ang Sarile na May-paki ang Ina, Nagdiwang sa sandaling Oras na Inilaan nang ina para sa Dalaga,hiniling na sana hinde na matapos ang Oras na iyon o di kaya ay Ganon na lamang sila nang kanyang Ina kahit Malabong Mangyari ay Hinde nawawalan nang Pag-asa.

Dumating ang Takdang-Oras upang mag paalam ang mga kaibigan magka-akbay pa ang mag -ina habang Hinahatid nang Tingin ang mga ito na paapalis, Sumunod na nag Paalam ang mga Kamag anak ganon pa din ang Ayos nang mag-ina.Nang mawala sa paningin parang napapasong Lumayo ito kay Cristal na Ikinalungkot naman nang Dalaga, Ito nanaman sila balik nanaman sa tunay na Pakikitungo ang Ginang sa kanyang Anak. Nanglilisik ang Mata siyang tiningnan nang Ginang na Ikinanginig nang katawan nang Dalaga. Sanay na dapat siya dahil hinde lamang naman ito ang Unang Bises na makita niyang galit ang kanyang Ina, ngunit hinde pa din nya maiwasang matakot Tuwing nag uumpisa itong magalit, sa mga bagay-bagay na hinde nya naman alam ang tunay na dahilan..

Nagyoko na lamang ang Dalaga upang hinde Makita ang Galit na galit na ina, na lalo namang mas ikina-init nang ulo nang Ginang..

""Alam mong ayaw ko sa lahat ay yong kaharap mo ako ngunit hinde mo ako tinitingnan kahit kailan talaga ay wala kang galang sa aming mga magulang mo.Galit na Pahayag nang Ginang.

Nakakatakot, at Nakaka-pangilabot yan ang nasa damdamin ngayon nang dalaga.

Natatakot man ay pinilit niyang mag-angat nang tingin sa Ginang.Upang hinde na mas-lalong Lumala pa ang Galit nito sa Dalaga. Disiyon na dapat hinde na nya ginagawa.Saktong pag angat nang tingin ang Dalaga ay siya namang pag-lipad nang sandok, sa kabutihang palad ay mabilis niyang naiwasan panigurado kong tumama ay mag iiwan nanaman nang pasa o di kaya'y bukol.

""Ligpitin mona ang lahat nang iyon at wag na wag kang matutulog na hinde mo tapos na imisin yan kong hinde makakatikim ka akin."" banta nang Ginang kay Cristal, mabilis namang Ikina-tango nang dalaga.

"Mama Hinde pa Pwideng magkikilos si Ental baka mabaynat pa siya, Kami na lamang ni Elsa ang baha-----Hinde na natapos pa ni Kiven ang gustong sabihin nang masama itong tingnan nang Ginang.

"At sino ang may sabi na pwide nyo siyang tulongan,?? Nang dahil sa Babae na yan kaya makalat ngayon dito at Nang dahil sa kanya Anong Oras na ay giseng pa kayo.Kaya ang mas mabuti nyong gawin ay Pumasok na kayo sa kwarto nyo at matulog.Hayaan nyo ang Ate nyo ang gumawa nang lahat nang iyan.

Balak pang sumagot ni Kiven nang sinyasan ko itong hayaan na lamang, matagal na katahimikan bago napipilitan itong tumango at nag paalam na matutulog na ganon din si Elsa na bakas sa magandang mata ang Awa.

""A-Arayy Ma! Nasasaktan po ako! hinde ko namalayan na nakalapit na si mama sa aking tabi at mahigpit akong hinawakan na labis kong ikina-ngiwe.

"Masasaktan ka talaga sa akin pag hinde mo hininaan ang Boses mo.Ano pang tinutu-nga-nga mo. diyan Umpisahan mo nang ligpitin yaan.

"Pero Mama Hinde pa akong gaanong ganon kagaling baka Dumugo pa.ang sugat ka pag napwersang gumalaw.malumanay kong paliwanag sa aking ina.ngunit mas lalong nang-Lisik ang mata nang ginang at mas hinigpitan ang kapit sa aking Braso.

""Pwede ba Cristal wag mo akong madrama-dramahan kong sa mga Lola at Tita mo umuubra ang Drama mo Pwess! sa akin hinde.!Sino bang nagsabi sayo na magpaka-SuperHero ka Diba hinde ako, kaya wag mo akong maarte artehan, dahil jan sa kaartehan mo at pagiging Bida-bida mo pati kami nang Ama mo napwer-wisyo. Sa tagal mong tulog lahat nang dapat ay Gawa mo, kinailangang gawin nang mga kapatid mo, Imbes na ibabaon at ipapang-kain na namin kailangan pang Ipamasahe pauwi dito nang dahil sa Lintek na pag-uwi mo na yan.Wala kana ngang Silbe parati ka pang Porwisyo Malas ka talga malas.Hala umpisa mona yan at Huwag na huwag kang matutulog nang hinde mo natatapos ang pag liligpit.Total naman sa iyong Party yan kaya sulohin mong iligpit ang kalat na iyan.

Hinde ko maiwasang mapahikbi Subrang masakit Mula sa bibig nang aking Ina na wala akong Silbe sa buhay nila, na wala silang Paki sa akin, tulad nang mga nakagawian na pilitin lamang sila dahil sa mga kamag-anak.Daig ko pa ang Sinaksak nang Libo-libong Punyal sagad hanggang Buto ang Galit sa akin nang aking Ina.

Hinde pa ito nakontento at binalikan pa ang Dalaga dinuro duro nito ang dalaga na parang hayop kong Ituring..

"Tandaan mo Ito ha Cristal Isak-sak mo jan sa Kukote mo na Kahit anong gawin mo hinde kita Ituturing anak kahit Lumuha kapa jan nang dugo,kahit anong Gawin mo hinde mona Mababago ang Sitwasyon na wala kaming paki sayo..Sana nga hinangad mo na natuloyan kana lang para hinde mo na Ramdam ang sakit nang walang mag -aruga sayo na Pamilya kahit anong Mangyari hinde mo yan mararanasan, Tatanda kang mag -Isa. at walang may gustong Tumanggap sayo tandaan mo yan isaksak mo sa kukote mo.

Nakatulala lamang akong nakatingin sa kanya habang nag-uunahan na Pumatak ang Luha sa aking mata.Hilam nang Luha na tinitigan ko ito, akala ko noon ang binibitawan nitong mga salita ay yon na ang pinaka-masakit ngunit nag ka mali ako mas may sasakit pa Papala sa paggiging alipin ko sa kanila. ang pinaka masakit sa lahat ay ang kaalamang mas mututuwa pa sila sa aking pagkawala.Para akong kandila na utay-utay na nauupos, hinde ko ma explain kong Gaanong sakit ang aking nadarama, tange ko lamang naman gusto ay ang mahalin at ituring na anak nang aking mga Magulang ngunit malabo pala talaga na matupad ang Hiling ko dahil Harap harapan na sinabi ni Mama na Hinde nya ako matatanggap kahit kailan, at hinde ako ituturing na parte nang Pamilya.

""Ma ano bang nagawa ko? para itrato nyo ako nang ganito?? Ano?? may hinanakit na tanong ko sa aking Ina.

""Gusto mo ba Talagang malaman kong bkit?? ha .dahil lang naman sa iyo at sa walang kwenta mong I---

""Ano ba yan magsitigil nga kayo para kayong mga bubuyog, nakaka-istorbo kayo nang mga natutulog.Ipag-pabukas nyo na iyon at mag pahinga na kayo."Hinde na nagawa pang tapusin ni Mama ang kanyang sinasabi nang Suminget si Papa.

"Maiwan ka jan Cristal at ligpitin mo na yan. Diridiritsyo na itong Pumasok sa kanilang Silid at hinde na muling Lumingon.Nang hihina akong napasandal sa pader at pada -osdos na Umupo sa Simento.Hinde ko talaga maintindehan sila kong bakit ganito na lamang ako nila itrato,Ginawa ko naman ang best ko ang lahat nang makakaya ko ay ginawa ko Ginalingan ko sa School para kahit paano ay maging proud sila ngunit hinde din iyon nang yari.Madami akong sinalihang mga pating-palak sa pag aakala na matutuwa sila ngunit pag-uwi ko Sermon lamang ang abot ko.

Pagod na pagod na ako, Pagod sa pag-iisip kaya minarapat na lamang mag-pahinga hinde na nag-aksaya na ayusin pa ang Sarile at basta na lamang Sumalampak sa Higaan.Kahit punong puno nang Isipin ang Utak ni Cristal pinilit pa ring Matulog kesa purong Negatibo lamang ang kanyang palage ang maiisip na Hinde makaka Buti sa kanyang kalagayan.Kina-ilangan na rin mag pahinga Dahil panigurado Bukas ay Sasabak nanaman ang Dalaga sa walang katapusang Utos nang Ina, walang katapusang masasakit na salita ang bibitawan nang ginang kaya kailangan niya nang Pahinga upang harapin ang Panibagong bukas, nanaman ang haharapin..Sanay na siya sa ganong Takbo nang kalakaran sa Pamamahay na ito, naka-sisiguro ang dalaga na pag-Umalis ang Mag-asawa ay saka lamang Muling Gagaan ang kanyang Buhay sa loob nang payapa nilang bahay.Ngunit pag andito ang Ina nag Memestolan itong Empyerno para sa Dalaga. walang pwideng kumontra maski ang Ginoo ay Hinde uubra pag nagsimula nang Mag ala-armalate ang Bibig nito.ganon na lamang parate ang iniiwan nitong takot sa Buong Sistema nang Dalaga, Takot na mula pagka-Bata ay dala-dala na niya at mukang hanggang sa Tumanda ay magiging pamana nang kanyang Ina.Bango-ngot na Kaylanman ay Hinde matakas-takasan nang Dalaga, Trumang Yumayanig sa buong Sistema, Ito na siguro ang kamamatayan niyang Pamilya. Malayo sa pamilyang Pinangarap niya sapol na Magka-isip siya.Pamilya magiging tanggap siya sa kahit na anong aspeto nang pagkatao niya ngunit wala iyon sa katangian nang kanyang Pamilya tanging kay Tita Amanda nya lamang nararamdaman ang mag karoon nang halaga..