LIVING IN A LIE

Chapter 11

Isang Linggo, na ang matuling Lumipas.Magmula nang kausapin ako ni Lola.Takot na takot ako non.Sa pag -aakala na kailangan ko nang Umalis ng Mansyon kaya gusto nya akong Makausap.Ngunit kabaliktaran noon ang nangyari at walang Pasidlan ang aking Tuwa sa mga Sinabi ni Lola ng Araw na iyon.. Habang Lulan nang sasakyan, Kasama si Lola at Manang Shiela. Patungo sa Baryo Bukirin kong Saan ako nakatira.Ngunit hinde para Umuwi kong Hinde para maka Atend sa Graduation na Gaganapin ngayon, Halo-Halo ang aking Nararamdaman.Andun ang Saya dahil sa Wakas nag Bunga na rin ang Matagal kong Pinag-hirapan, Andun din ang takot na Baka andun sila mama dahil Gagraduate din si Elsa hang Elementarya. Excited din Syempre dahil makikita kong muli ang aking mga kapatid at kaibigan. Suot ang Aking uniporme na Binili pa Ni Lola kahapon, Mas Excited pa nga sila sa akin nang malaman na gagraduate na ako ngayon Araw.Tangeng si Lola lamang ang may Alam noong Una ngunit hinde mapakali si Lola na Hinde alam ng mga kasamahan sa Bahay kaya ang Ending kahapon pa lamang ay Handa na sila.Si Lola ang Kumausap sa aking teacher.Na hinde ako aatend ng Mga Practice, dahil sa nag papagaling pa ako.Kaya huminge na lamang ito ng Video nang gagawing ceremony para hinde daw ako mapag -iwanan.Naging madali lang nmn ang pagka-usap ni Lola saa aking teacher dahil Si Lola lang naman ang may-ari nang aking Pinapasukan.Ipinatayo daw ito ni Lola para sa mga kapos -palad na gustong mag-Aral. Habang nakasandal sa Bintana at nakatingin sa labas hinde ko maiwasang Alalahanin ang mga naging pag-uusap ni Lola.

Kabadong kabado, ako habang papalapit kami nang papalapit ni Ailyn sa Library ni Lola.Hinde ko malaman kong tutoloy pa ba ako.Pinangungunahan ako ng Takot.At mga haka-haka.what if Na nagalit si Lola sa mga kwento ko kagabi kaya nag desisyon na siyang paalisin ako. Nang matapat kami sa Pinto sandali akong tumigil upang Harapin ang kasama ko.At sinabing ayos na ako dito tanging tango.Lamang naman ang naging sagot nito at nag -paalam na at madami pa daw siyang gagawin.

Ilang Sunod-sunod na buntong hininga mona ang aking Pinakawalaan bago nag Pasyang Kumatok.Nang maka-tatlong katok ay dahan-dahan akong Pumasok.Na agad na ikina-angat nang Ulo ni Lola.Na totok na totok sa kanyang sinusulat.Agad nitong minustra ang Upuan malapit sa kanyang Lamesa.Kaya khit kinakabahan ay wala akong nagawa kung hinde sundin ang gusto nito.

Agad nitong ibinaba ang Ballpen nang tuloyan na akong maka-upo. Seryoso ako nitong tiningnan kaya lalo akong Kinabahan.

""Hinde na ako magpapaligoy-ligoy pa Iha.Kaya kita pinatawag upang sabihin sayo na Pina-imbestigahan kita kagabi.Pagkatapos nating Mag-usap.sabi nito kaya agad naman akong napa-upo nang tuwid.Nang hinde ako nag Komento ay ipinag -patuloy nito ang pagsasalita.

""Napag-Alaman ko na lahat hang kwento mo about sa tunay mong magulang ay Totoo.Pinabuklat ko ang Birth-certificate mo at Hinde ka nga Anak ni Edna Dimagiba.Anak ka ni Merly Dimagiba ang Mama ni Edna.Nakahinga nmn ako nang maluwag dahil akala ko tungkol sa pag-alis ko ang sasabihin nito.Sa bagay naman na sinasabi nito ay wala akong dapat na ipangamba dahil totoo ang sinabi ko na sa aking birth-certificate ay ang Lola ko ang tumayong Nanay sa akin..

"Kong ganon po anong dahilan at pinatawag nyo po ako?malumanay kong tanong sa Ginang.

""Andito ako para tanungin ka.Nalaman ko din na nag-aaral ka at Graduating na ngayong Sunod na Linggo. alam kong hinde kapa lubos na magaling kaya kong gusto mong Ipagpatuloy ang pag -aaral mo.ay ako mismo ang tutus-tos sa iyong Pag-aaral ng Collage.At kakausapin ko na din ang teacher mo na Hinde ka makaka-atend ng Practice ngunit ang Graduation ay dadating ka. Hinde makapaniwalang nakatingin lamang ako kay Lola.Hanggang ngayon hinde ma Process ng utak ko.Kanina lamang ang Pinapanalangin ko ay mona sana akong Paalisin ni Lola.Ngunit subra-subra pa ito sa Inaasahan ko.Dahil Balak din niya akong pag-aralin.Wala akong maapuhap na salita at tanging pag titig lamang sa matanda ang aking nagawa.Hinde ko mapigilan mapaluha.Sa kabila nang Hirap na pinag daanan ko sa mga nakalipas na taon.May tao pa din na Ginamit si God upang Matulongan ako.

""Gusto mo ba Iha??

""Oo naman po.Kong noon nga ay nagsusumikapa ko kahit mag-isa lamang ako ngayon pa kaya po na balak ninyo akong pag-aralin.Wala pong pagsidlan ang aking saya sa mga Oras na ito.""sabi ko sa ginang na ikinangite nito.

"" Kong ganon ay Ipapa-ayos kona ang lahat nang Kakailangan mo.Ngunit Iha may mga kondisyon ang Pagtulong ko sayo gaya ng pagtulong ko sa iba.Kahit hinde pa alam ang magiging kapalit ay Agad na akong tumango.sumilay ang Nakakalokong Ngite sa labi ni Lola.Pero hinde ko ito pinag-tuunan ng Pansin dahil hanggang ngayon ay Hinde pa din ako makapanila sa kanyang mga sinabi.

""Ano iyon Lola?tiningnan ko ito nang may pagtatanong.

""Una, ako lahat ang sasagot para sa graduation mo, Pangalawa, Dito ka mamalagi sa Mansyon hanggang hinde ka natatapos na Mag-ara.,, Pang -tatlo , ako lamang ang iyong Susundin. at Pang -Apat, ituring mong Bahay ito, kong ano ang mga pag Mamay-ari ko ay sayo na din. Halos mang laki ang Mata ko sa sinabi nitong Huli.Oo nga't gusto kong mag-aral, pabor sa akin ang tatlo nitong sinabi ngunit ang pinaka-huli ang Hinde ko kayang tanggapin.ayaw kong isipin niya na inaabuso ko siya lalo na ang mga kasamahan namin dito ayaw kong may maisip sila na hinde maganda..

"lola maari po ba na hinde na natin sundin ang huli ninyong kondisyon.Ano na lamang po ang sasabihin nang iba.

"No. Maikling Sagot nito.

""Pwide po akong magtrabaho---

""I said no!! hinde pa man ako natatapos mag-salita ay may sagot na agad ang Ginang.

"" Mula ngayon ay Isa kanang Alfonso, hinde man sa Papel ngunit sa Bahay na ito ay Apo kita.Walang pwideng Humadlang.Mautiridad nitong sabi sa akin...

""Nakakahiya po kasi kong Malalaman nang ibang tao.Paaral na po, Patira pa.tapos gusto nyo pa po na lahat nang sa iyo aY Magiging akin din...Bakit po?bakit nyo ito ginagawa lola? tanong ko dito..

Malapad itong ngumite at lumipat sa harap kong upuan.Hinawakan nito ang aking kamay at pinisil-pisil.

""Deserved mo ito Iha. dahil mabuti kang bata.sa kabila nang lahat nang Pinag-daanan mo.Hinde ka nagtanim nang sama ng Loob sa Magulang mo.labis mo pa silang Minahal.Hinde ko alam kong bakit napagaan nang loob ko sayo Cristal.kaya nang malaman ko ang iyong naging karanasan mas naging Buo ang disisyon ko na kupkopin ka at tulongan kaya sana Iha wag mo akong tanggihan.Pagdating nang araw.Uuwi ka sa Inyo at maipag -mamalaki mo na din na natapos ka nang walang tulong galing sa kanila.Baka pag may napatunay ka ah matoto ka nilang tanggapin.Paliwanag nito sa akin.Hinde ko maiwasang mapa-iyak dahil hinde pa rin talaga ako pinabayaan ni God.Itinakwil man ako nang sarile kong pamilya doble naman ang Pumalit sa katauhan nila Lola.Kaya subra ang saya kong naramdaman sa mga Oras na iyon...

Bahagya pa kong nagulat.nang Kalabitin ako ni Manang Shiela.na siyang aking katabi.nakatigil na ang sasakyan, sa layo nanaman nang lipad nang aking Isipan.hinde ko namalayang nasa tapat na kami nang aking Paaralan..Ang bilis nang t***k nang Puso ko.Pakiramdam ko parang tumakbo ako nang ilang Kilometro.Hinde ko alam kong Paano ko haharapin ang mga kaibigan at kapatid ko kong sakali na magkita-kita kami.

""Anak baba na tayo..sabi ni Nanay Shiela..Nanay na ang gusto nitong itawag ko sa kanya.dahil simula sa araw na ito siya na ang tatayong Nanay ko.Siya ang aakyat sa Stage para samahan ako.Dahil na din sa Pakiusap ko na samahan ako nito. Hinde na kasi pwide si Lola dahil nahihirapan na itong umakyat sa Stage.kaya si Nanay na lamang ang sasama sa akin.Hinde naman ito nagdalawang-isip na Pumayag nang kausapin namin ito ni Lola.Katunayan tuwang -tuwa pa nga ito..

Dahan-dahan akong Bumaba sa Sasakyan ni Lola dahil tanging ako na lamang ang nasa Loob at ang driver lahat sila ay nag -iintay na sa akin sa labas.Kaya walang nagawa kong hinde lakasan ang loob.Nakangiteng Muka ni Lola ang Bumungad sa akin kaya kahit Papaano ay Nabawasan ang kaba ko..

""Relax Iha..Kasama mo kami kaya wala lang dapat ikabahala okey?? ngite anak!!

Sabi ni Lola at Nanay Shiela kaya pinilit kong ngumite para hinde na sila mag-alala.

Inilibo't ko ang aking Paningin.Masasayang mga Bata na Panigurado kong Graduating din ngayon. at ang mga magulang na mababakas ang Saya sa nakamit nang mga Anak...Kita ang Paghanga at pag mamalaki at nakatapos na din sa wakas ang kanilang mahal na Anak...Hinde ko maiwasang malungkot at ma-ingit dahil buti pa sila Kompleto at halatang Proud ang mga Magulang.Samantalang ako kong hinde pa ako nang Hiram nang Ina ay aakyat akong Mag-isa..Pinisil, -pisil na Nanay ang aking kamay nang mapansin siguro nito na nakatingin ako sa Isang Pamilya na subrang saya kompleto sila sa araw na ito. May Ama, Ina At mga kapatid.

""Anak wag kanang Malungkot andito naman kami hinde ba??

Nakangite ko itong Hinarap at sunod-sunod na Tumango.hinde ko dapat sayangin ang Effort nila na samahan ako kaya para mabawasan ang bigat sa dib-dib, ay inaya kona ang mga ito sa Loob.Hinanap namin ang aking teacher para malaman kong saan ang aking nakatalagang upuan. si Lola ang nakipag -usap dito at ginaya ako sa isang Upuan malapit sa mga magulang at sa dalawang bakante pinaupo si Lola at Nanay.kaya hinde ako nailang dahil anjan lamang sila sa aking tabi.Kanina naibigay na din sa akin ang aking tuga kaya suot-suot kona ito ngayon.

Nang maalala ang aking mga kaibigan ay agad itong hinanap nang aking mga mata.Ngunit hinde ko ito nakita.Siguro ay wala pa sila kausap ko sa aking sarile.Kaya inabala ko na lamang mona ang aking sarili sa pag-kalikot nang bagong Bili ni lola na celphone para sa akin.ang sabi ni Lola ay Regalo nya daw ito sa akin ngayong Graduation ko. kaya tuwang-tuwa ako dahil Umedad na ako nang ganito ay hinde ako nagka celphone.

Dahil naka Fucos sa Celphone hinde ko namalayan ang paglapit sa akin ni Marie kong hinde pa ako nito denamba nang Yakap ay hinde ko pa ito mapapansin...

Halos mapaluha ako nang makita itong Umiiyak sa mga Bisig ko..kaya para mabawasan ang bigat nang dib-dib ay hinimas-himas ko ang likod nito.. Ilang minuto din itong nakayakap lamang sa akin. Nang mahimas-masan ay humiwalay na din ito sa akin..

""Bestfriend san ka galing??Mahigit Isang Linggo kana naming Hinahanap.Nakaabot na kami sa bayan ngunit ni Anino mo ay Hinde namin nakita.Tapos ngayon makikita kita dito kong kailan sandali kaming tumigil na maghanap sa iyo..Saan kaba Nakatira ngayon?? tanong nito sa akin mababakas sa muka nito ang pag -alala.Hinde ko naman maiwasang mapa ngite dahil kahit na pala hinde ako tanggap nang mga magulang ko ay meron naman akong mga tunay na kaibigan.

""Anong ngini-ngite-ngite mo jan?? nakasimangot nitong tanong sa akin sabah ismed.

"" Sorry!.Masaya lang ako dahil nagkita tayong muli.salamat dahil hinanap mo ako..Sa pamamagitan non naramdaman kong meron pa din pala ang nag mamahal sa akin.Seryoso kong sabi kay Marie.

Sunod na lumapit ay Si Mike, Hinde ko talaga mapigilang maging masaya.dahil nakikita ko din ang saya sa kanilang mga Muka..Inabutan ako ni Nanay nang panyo, doon ko lamang na-alala na may kasama ako kaya humarap ako sa kanila at tinawag ang dalawa kong kaibigan..

"Marie, Mike meet my Nanay and Lola. Sila ang kumopkop sa akin nang Umalis ako sa bahay.Pinatira ako ni Lola, Pinakain, dinamitan at tinuring na Apo.Si Nanay Shiela naman ang nagparamdam sa akin nang magkaroon nang Ina.Puno Nang Galak kong pakilala sa dalawang special sa buhay ko..Kila Aida, Nanay Shiela, Sila naman po ang aking Dalawang Bestfriend. Si Marie at Mike sila po ang palagi kong sandalan sa panahong walang-wala ako..Nakita ko ang Ngite na nakapaskil sa kanilang Apat.Bago nagkamayan.Ganitong Pamilya ang Hinahangad ko noon pa man.Hinde man sa katauhan nang tunay kong mga kadugo nahanap ko naman iyon sa mga taong ito..

Natapos ang Seremonya na hinde ko Nakita ang aking mga kapatid maski ang aking Ina.Ang sabi naman ni Marie ah andito sila siguro tadhana na din ang nag gawa nang way upang Hinde kami magkita kita.. Bago Umuwi ay Pinuno ko mona nang masasayang Ala-Ala ang aking bagong Celphone.Kong ano-ano na lamang Post naming Tatlo ang aming ginagawa..nang magsawa ay toloyan na akong nag paalam.Inaakit pa nila ako sa bahay ni Mike ngunit hinde ko ito napa-unlakan at sinabing sa Susunod na lamang kinuha ko na lamang ang nomber nang Dalawa at sinabing mag Memessage na lamang ako pag may Oras na. Hinde na din naman ako pinilit.Binilin ko na lamang din sabihin ni Marie mag Kiven na nasa maayos ako.dahil alam kong isa siya sa Lubos na nag-aalala sa akin.

Nang makarating sa Mansyon hinde ko Inaasahan ang bumungad sa amin.Isang mahabang Lamesa ang andun.nakapwesto na punong -puno nang pagkain.Andun na din si Lerma at Martin na tulad ko ay nag graduate din. kaya pala madaming handa kasi tatlo kami. "CONGRATS CRISTAL, LERMA AND MARTIN".basa ko sa nakakabit sa isang pader malapit sa amin.Napuno nang Tawanan, kantahan, at asaran ang Kainan.Kita mo ang saya at pag kakaisa nang lahat.