ความง่วงจากการเข้าเวรดึกยังไม่หมดไป อรกมลจึงเคลิ้มหลับในอ้อมกอดของคนรัก พอตื่นขึ้นมาอีกครั้งก็เป็นช่วงตะวันตกดิน
ดวงตางัวเงียปรือขึ้นในห้องนอนที่เริ่มมืดสนิท มือเล็กเลื่อนไปกดสวิตช์โคมไฟข้างหัวเตียง สร้างแสงสว่างสีเหลืองนวลภายในห้องสี่เหลี่ยม
แต่ตอนนี้คนรักของเธอไม่ได้อยู่ในห้องนี้แล้ว ไม่รู้ว่าหนีกลับไปหรือยัง หญิงสาวจึงลุกออกจากเตียง หยิบเสื้อผ้าเข้าไปใส่ในห้องน้ำแล้วเดินออกไปนอกห้องนอน
พลันจมูกได้รับกลิ่นหอมที่โชยออกมาจากในครัว หนุ่มร่างกำยำใส่เพียงกางเกงยีนขายาว โชว์ซิกซ์แพ็กเป็นลอนงาม กำลังผัดอาหารในกระทะ กลิ่นลอยคลุ้งไปทั่วบริเวณ
“ทำอะไรอยู่คะ อัยย์ก็นึกว่าพี่กลับไปแล้วซะอีก”
“ในตู้เย็นมีวัตถุดิบแค่ไม่กี่อย่าง เย็นนี้เรากินข้าวผัดไปก่อนนะ”
“ค่ะ”
อรกมลไม่ค่อยได้ซื้อของไว้ในตู้เย็น เนื่องจากเข้าเวรเช้า บ่าย ดึก จะสลับกันเป็นช่วง ๆ หรือนานครั้งอาจจะควบสองกะ ทำให้เข้าห้องไม่เป็นเว
