"Karanlık yerini aydınlığa bırakacak mıydı acaba bir gün ?
"Haftaların özlemiyle sarıldı Earvine .Ne büyük destekçi siymiş oysa. Şu zor geçen günlerde bir kere daha anlamıştı. Yüzünü ellerinin arasına aldı. Kalbi pişmanlıkla atmaya başlamış tüm vücudu nu bir zehir gibi kaplamıştı.
.Güneş ışığı parmağında ki tek taşa vurunca parladı. Ellerini saklama isteği sardı tüm vücudunu .Genç adam
" neyin var bir tanem " dedi. Aslında neyi olduğunu biliyordu .Asya her şeyi anlatmıştı ona. Yoksa işlerini halletmeden gelmeyecekti. Yine yağız denen herif nereden çıkmıştı böyle.
"earvin biraz konuşalım mı? oturalım istersen ?" dedi. Gözlerini devirdi. Nasıl bir çıkmaza girmişti böyle. Koltuklarda karşılıklı oturmuş sadece birbirlerine bakmakla yetindiler. Lale ne kadar gözlerini kaçırmak istese de ya
