ขณะที่การประชุมกำลังตึงเครียดนั่นเอง มาธวีก็รู้สึกถึงลมหายใจอุ่น ๆ เป่ารดบริเวณใบหูของเธอ องศาโน้มตัวเข้ามาใกล้เธอมากจนได้กลิ่นน้ำหอมตัวของเขา มาธวีตัวเกร็งหัวใจเต้นถี่รัว เธอต้องใช้ความพยายามอย่างหนักในการรักษาอาการให้เป็นปกติ
“ผึ้งรบกวนจดโน้ตย่อตรงนี้เพิ่มด้วยนะ” น้ำเสียงที่เขาใช้เรียกเธอเหมือนเวลาอยู่กันตามลำพังเมื่ออยู่ในที่ส่วนตัวเท่านั้น
แม้จะพูดจบประโยคแล้วก็ตาม องศาไม่ได้รีบถอยห่างออกไปทันทีเหมือนการสั่งงานทั่วไป แต่เขาตั้งใจให้ความใกล้ชิดนั้นยาวนานกว่าปกติ เพื่อเป็นการยืนยันความสัมพันธ์ลับของพวกเขา
มาธวีรู้สึกเหมือนเลือดสูบฉีดอย่างแรงที่ใบหน้าและลำคอ เธอรู้ดีว่าทุกคนในห้องกำลังจับจ้องที่องศาอยู่ แต่ไม่มีใครสังเกตเห็นการกระทำที่จงใจของเขาเพราะมุมที่เขากระซิบนั้นถูกบดบังด้วยความสูงของเขาและตำแหน่งการนั่งของเธอ
“ค่ะคุณองศา” มาธวีตอบรับด้วยเสียงแผ่วเบาที่พยายามให้เป็นเสียงกระซิบตอ
