Lost in Century

2 | Lost in time

“Oy bakla, ” bulong sa akin ni Dash. Kaya nakatanggap na naman ako nang matatalim na titig mula sa mga kaklase kong babae, sama na rin natin pati mga kapwa niya bakla.

“Oh?” tugon ko at pilit na nilalayo ang mukha ko sa mukha niya.

Last year na namin ngayon sa senior high at candidates kami for graduation. bukod kasi sa maganda ang Lola niyo, Matalino pa.

Wala rin akong naging kaibigan since Dash got hit by the word 'puberty'. siempre ako din noh, tinamaan. Hindi uso sa lahi namin magpatalo.

Every girls are all insecure on me or baka naman feeling ko lang yun. May nakikipag kaibigan saakin kaso magpapalakad lang kay Dash, at 'yun ang pinaka-ayaw ko. Yung gagamitin lang ako para sa pansariling interest.

I'd rather be alone. Hmp!

“Aray-” sinamaan ko nang tingin si Dash pero nakatanggap lang ako nang irap.

“'Di ka nakikinig! Bakla ka! ” May halong panggigigil na bulong niya.

“Nakalimutan mo yata kung sino ang bakla sa ating dalawa,” tukso ko. kaso kinurot niya lang ako sa magkabilaang pisngi.

Meron pa ngang tumili sa pangyayare, yung muse namin nahimatay daw kuno. May narinig pa akong nagsabi nang 'Dash nahimatay si Vanessa! mouth to mouth mo na bilis! '

Exaggerated masyado.

“Oh, ano ba yung pinagsasabi mo ha?” Kuha ko sa atensiyon ni Dash. Pinag sawalang bahala na lang namin ang nangyare at pinabayaan silang dalhin si Vanessa sa clinic.

“Nabalitaan mo na ba? Si Daniela? Kahapon pa daw nawawala.”

“Eh baka naman nakipagtanan na, alam mo naman likaw nang bituka n'on kani-kanino lang napatol.”

“Ay harsh mo te. Hindi ba pwedeng na kidnapped lang?” sinabayan niya pa ng irap bago nag-iwas nang tingin.

“Teka nga? Ano naman pake-alam mo kung nakidnapped man si Daniela? Eh hindi naman natin yun ka close. Wag mo sabihin na may gusto ka do'n? Lalaki kana ba?” Gulat ko siyang tiningnan. Si Daniela yung isa sa mga mean girls nang campus, she's the vice president of Dash's fans club at lagi siyang mean sa akin! pokpok naman! grrr.

That was kinda harsh but that's the pakening truth.

“Kadiri!” Pasimple pa siyang umakto na nasusuka. Ugh. Akala ko talaga huling araw na niya sa pederasyon.

"Nakita ko kasi yung kakambal niyang si Daniel kahapon nagdidikit nang poster nang nawawala niyang kapatid," dagdag niya pa. kulang na lang mag gesture siya na papahirin ang imaginative tears niya.

“Hindi naman pala kay Daniela concern, sa Kakambal pala,” I mentally slapped myself sa pag iisip na magiging lalaki ang shoklang 'to.

Panigurado naman talagang nakipag tanan ang bruhildang yun noh. Kidnapped my ass.

Napabalikwas ako nang gising mula sa kama ko, sweats are all over my face down to my neck. hinihingal din ako at pilit na hinahabol ang aking hininga.

nanaginip ako na kinidnapped daw ako nang dalawang maskuladong lalake, tapos sinakay nila ako sa puting van. Masyadong blurr ang pangyayare ang naalala ko lang ay hinigop kami papunta sa ibang dimension. haysttt

buti na lang talaga panaginip lang. HAHA

huhulaan ko. bubungangaan na naman ako ni nanay ngayong araw dahil pagkagising magseselpo- wait... Yung cellphone ko?

inangat ko ang mga unan at ang buong kama para lang makita ang cellphone ko pero wala akong nakita. tiningnan ko na rin sa mga cabinet pero wala parin.....

Then realization hits me. Wala ako sa kwarto ko....

Kulay black ang motif ng kwarto at white-red yung akin kaya pa-paanong napunta ko dito?!

“Patay na. Nakidnapped nga ko,” Bulong ko sa sarili. napaupo na lang ako sa gilid ng kama at napasapo sa ulo ko.

Luckily, hindi ako tinali at dinala sa abandunadong building, dahil hindi bagay sa ganda kong 'to!

'ikaw lang yung kinidnapped na maarte' bulyaw saakin ng magaling Kong pag iisip.

Bukod sa nakidnapped ako hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag kay mama na ninakaw din yung perang ipapamalengke ko sana. I'm pak ap!

Nangungulap na ang paningin ko at malapit nang tumulo ang mga luha ko nang biglang may kumatok sa pinto.

“Oh, you're finally awake.” Pumasok ang babaeng kaedaran ko lang. Maigsi ang buhok nito at may bilugang mata at kulay green pa! Sanaol! forenjer!

“Sorry for kidnapping you. Kidnaping you was our last option,” She said. Her eyes were begging for freedom and justice.

“Before you start explaining, may I know first who you are and where the Fvckin' place I am?” Hala baka wala na ako sa pinas. This is it na ba? makakakita na'ko nang snow? eh yung Mt. Fuji? OMG sana sa Japan nila ako dinala.

Hindi ko pinahalata sa kanya na naeexcite ako sa sagot niya. instead, tinaasan ko siya nang kilay para makaramdam siya nang intimidation.

“I'm Khate Robert and we are in another dimension. We call this place as the lost century, a long time ago the world divides into two.” At first I thought she was just kidding and waited for her to laugh and say 'it's a prank!' pero hindi 'yon nangyare. Nagstaring contest lang kami, na feel niya sigurong natatalo na siya kaya siya na mismo ang unang umiwas ng tingin.

“In this world, Women has no right. Women are slaves of men, that's the rule. Except, if you're in the noble class either you'll become a kings concubine or a trophy to the soldiers of Lost century. ” dagdag niya.

“Tsk. ano naman kinalaman ko sa problema ng mundo niyo? Dinamay pa'ko. ” It supposedly a whisper pero malakas pala radar ni barbie at narinig pa.

“Because this world's needs you,”

“Bakit ako? Hindi ako special.”

“We know,” aray... ansama ah! nagpapahumble lang ako na hindi ako special! hindi marunong makisakay ang baliw na'to.

alam kong ginagago lang ako nang babaeng 'to. Sino naman ang maniniwala sa kanya na ang world nadivide sa dalawa? Naka shabu ba siya?!

“We need someone from the other world to fight for equality. Our equality. You're not the first person to be brought into this world. She's at your age too but just like the other girls here she was easily captivated by our enemies.” Her calm green eyes darkened.

“Daniela ba pangalan niya?”

“You know her?”

“Tatanungin ko ba ang pangalan kung hindi ko kilala? ugh. drug addict ka siguro. maniniwala na sana akong may dinala kayong Daniela sa Lugar na'to eh.” Tiningnan niya lang ako nang masama. para tuloy siyang Barbie doll na naka programmed.

“You're not convinced with what I've explained right?” Sa tingin niya sa akin parang gusto na niya akong kalbuhin.

Krazy Barbie.

“Yup,” I said. She let out a groan and storms out of the room and she forgot to close and lock the door.

Sabi nga ni John Lloyd 'lock the door when you leave'

Haysttt.. Makidnapped ka nga naman ng mga drug addict oh!

anong akala niya sa akin, kahapon pinanganak para madaling mauto?

Pa baling-baling ang tingin ko sa paligid kung may paparating ba na kalaban

As I walk silently through the hallway and I can see the similarities with the Victorian era on the walls and in the furniture.

The elegant grand staircase with a red carpet on it, The Crystalizing Chandelier.

Parang hindi ako nakidnapped ah!

I even almost forgot that I was a captive, that I was trying to escape.

“Hi,” Someone whispered on my left ear.

My heart almost sunk because of nervousness. With the thought that I was got busted by my kidnappers made me shivers

Patay na!

Patay na ako.

Nilingon ko ang talipandas na bumulong at I was struck by cupid's arrow.

From his Brush up hair, to his mesmerizing beautiful Dark chocolate eyes, down to his well sculpted jaw and red kissable smiling lips emphasizing his white set of teeth.

Nahiya yung bulok ko sa bagang.

“Ang gwapo~” I unconsciously said. It should be my thoughts only but I think I said it out loud.

I heard him chuckled that boost his handsomeness. Na love at first sight 'yata ako.

“I'm Cristle, I'm a girl.” He said while smiling. Pero ano daw?

NANI?! Did I heard him... Her? right?

seryoso? I could hear my heart shattered into pieces.

“Ha?”

“Hakdog, I'm a girl.” She repeated with a mischievous grin lingering on her lips.

Ugh. Sayang may Vilat din. Ayaw ko sayangin lahi namin. huhu

Pero kung ganito ba naman ka gwapo, worth it naman masayang yung lahi namin eh. Sorry nanay palahi ka na lang doon sa nobyo mong kano.

“What's your name by the way?” She said while smiling again.

“Earlier I thought I'm yours.” I pouted my lips trying to look cute in front of her, she just laugh with what I did.

Mukha ba akong nagjojoke. hmp!

“I'm Euphie,” I extended my hand for a hand shake and she gladly accepted it.

“Nice meeting you Euphie,” She giggled while saying my name. Parang nagslow motion ang paligid.

I'm not in love, I am aware of that.

Her smile says something. Her eyes screams anger, excruciating pain, hunger for revenge.

“Why do you hide that?” I said without thinking.

“Hide what? I'm not hiding anything, silly."

“Hiding your feelings with a facade?” Humigpit ang hawak niya sa kamay ko. Pero hindi ko iyon pinansin.

I Unconsciously held her face using my free hand. She looked at me with shocked.

“Grabe ang kinis ng mukha walang ka pores-pores.” Bulalas ko. Napatahimik siya bigla bago tumawa nang malakas, ume-echo sa tahimik na pasilyo ang tawa niya.

“I thought you'll say something heart-warming,” Sabi niya habang natawa parin.

Haysttt Wala namang nakakatawa sa sinabi ko. Nakadrugs nga sila.

Tatalikod na sana ako at hahakbang na palayo ng biglang nagbago ang paligid para akong hinihigop, naging blurry ang paningin ko.

Hindi ko na din makita si Cristle sa kinatatayuan niya. I found myself sitting down on a chair at nasa harap na ako nang magandang babae.

She had this Wavy Blond hair na hanggang bewang ang haba, Golden Amber lazy dull eyes, rosy cheeks and a bloody lips.

“I am Alisha, Let's get down to business Euphie Caballero from the other side. I have a proposal for you,” Sa sobrang lamig niyang magsalita pati yata kaluluwa ko naging yelo.

She intimidates everyone, anyone.

“P-paano kung ayaw ko, at gusto ko lang umuwi sa amin... Baka kasi hinahanap na ako ni N-nanay.” Pahina nang pahina ang boses ko habang nagpapaliwanag.

“You can't go home anymore. Isipin mo na lang na reincarnate ka in this world. There's no turning back once you step into the border, wala ka nang babalikan dahil hindi ka na makakabalik.” Sabi niya animo'y nagbabasa lang nang alpabeto.

No emotions, no remorse of what they did.

“B♪tch please?! Naka shabu ka ba? anong world-world chuchu pinagsasabi mo?! anong hindi ako makakabalik? Giving me a proposal pinagsasabi mo? Kinidnapped niyo ako? Halleew?!” I really wanna strangle her to death, pero hindi bagay sa ganda ko ang maging mamamatay tao.

“Calm down,”

“hutangnamo! calm down my as♪” There I lost my cool. I can't keep it anymore, I'm scared now.

Mababaliw ako kapag tumagal pa ako kasama nang mga baliw na'to

“We only wants your Cooperation dear. You have a mission to fulfill..... Help us.” Pinahid ko ang mga luhang tumambay sa gilid ng mga mata ko.

“I'm not a friend nor a foe, I can't assures you with the success of your so-called mission” Sabi ko at pinaningkitan siya nang mata.

I can't trust this people, kailangan ko lang sakyan ang trip nila para makatakas sa lugar na'to.

“That's good to hear, Let's now talk with this so-called mission, ey?” She said.

She looked at me with her pair dull eyes.

Sarap dukutin amp!