Sexuality ร่านเซ็กซ์2

เรา: คุณพ่อมีประชุม วันนี้น่าจะกลับดึก หนูไม่ต้องรอพ่อนะลูก ขึ้นไปนอนได้แล้ว เดี๋ยวแม่จะไปเล่านิทานให้ฟัง [ ฉันก็ไม่รู้หรอกว่าไอ้หมื่น มันไปไหนกันแน่ แต่ ...... ---- Sexuality ร่านเซ็กส์ 20+ภาค2 ---- ...... ราตี : คุณแม่คะ ทำไมคุณพ่อยังไม่กลับมาอีกคะ นี่มันก็เกือบจะ 5 ทุ่มแล้วนะคะคุณแม่ [ ฉันมองไปที่ของหน้าลูก ฉันไม่รู้จะตอบลูกว่ายังไงดี เอาเป็นว่าแก้ต่างไปก่อนแล้วกัน]​ เรา: คุณพ่อมีประชุม วันนี้น่าจะกลับดึก หนูไม่ต้องรอพ่อนะลูก ขึ้นไปนอนได้แล้ว เดี๋ยวแม่จะไปเล่านิทานให้ฟัง [ ฉันก็ไม่รู้หรอกว่าไอ้หมื่น มันไปไหนกันแน่ แต่มันบอกกับฉันว่า วันนี้มีกินเลี้ยงที่บริษัท มันบอกว่าอาจจะกลับดึกหน่อย แต่ฉันดูเวลาแล้ว มันไม่หน่อยแล้ว แล้วมันก็นานแล้วด้วย]​ ราตรี : งั้นก็ได้ค่ะ ราตรีไปรอแม่บนห้องนอน นะคะ เรา : ได้ค่ะ เดี๋ยวแม่ตามขึ้นไปนะ [ พอราตรีเดินขึ้นไปบนห้อง ฉันก็เดินออกมาปิดประตูบ้าน ก่อนที่จะเดินตามลูกของฉัน ขึ้นไปบนห้องนอน]​ Talk​ไอ้หมื่น วันนี้เป็นงานเลี้ยงที่ร้าน ไม่ใช่บริษัท แต่ว่าผมโกหกติ๋มไป ว่าเป็นงานเลี้ยงสังสรรค์ที่บริษัท ถ้าผมไม่โกหก ผมคงไม่ได้มาแน่ๆ วันๆให้ผมทำแต่งานแล้วก็กลับบ้าน ไม่เคยที่จะให้อิสระกับผมเลย ผู้ชายมันก็ต้องมีเที่ยวบ้างกินบ้างเป็นธรรมดา แต่สำหรับติ๋มแล้ว มันไม่เปิดโอกาสให้ผมได้เที่ยวเลย ทำงานก็เหนื่อยพออยู่แล้ว ยังจะกลับไปเจออารมณ์ขี้เหวี่ยงของมันอีก ผมยิ่งเหนื่อยมากกว่าเดิม เจ๊ออฟ : คุณหมื่นคะ ที่ร้านเรารับพนักงานมาใหม่ หน้าตาดีด้วยนะคะ คุณหมื่นสนใจ ที่จะเชยชมไหมคะ [ ผมนั่งคิดอยู่สักพัก เอามาแค่คุยไม่เสียหายอะไรหรอก ผมก็เลยตอบตกลงทันที จะสวยแค่ไหนจะเด็ดเท่าเมียผมหรือเปล่า ผมก็อยากจะรู้เหมือนกัน]​ เจ๊ออฟ : แนน มานี่หน่อย [ เจ๊ออฟเรียกชื่อผู้หญิงคนนั้น ผมก็หยิบแก้วเหล้า ขึ้นมากระดกดื่นทันที ก่อนที่ผู้หญิงคนนั้น จะเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าของผม]​ แนน : เรียกแนนมามีอะไรให้แนนรับใช้ค่ะ [ ผมมองหน้าเธอ หน้าเธอเหมือนใบพลูมาก เหมือนมากจริงๆ เหมือนกันยังกับแฝด ทำให้ผมคิดถึงใบพลู ขึ้นมาทันทีเลย]​ เจ๊ออฟ : ฉันอยากให้เธอ มานั่งเป็นเพื่อนคุณหมื่นหน่อย วันนี้คุณหมื่นมาคนเดียวคนอื่นคงเหงาแย่ [ เธอยิ้มให้ผมเธอยิ้มตอบผม รอยยิ้มนั้นมันคือรอยยิ้มของใบพลูเลย ผมถึงกับตกใจ แล้วเธอก็มานั่งลงข้างๆผม พร้อมกับยกมือขึ้นมาไหว้ผม ผมก็รับไหว้เธอตอบ]​ แนน: สวัสดีค่ะคุณหมื่น ฉันชื่อแนนนะคะ เพิ่งมาทำงานที่นี่ ได้ 2 วันค่ะ ยังไม่เคยขายบริการให้ใครเลย แล้วก็ยังไม่มีใครมาซื้อบริการจากฉันเลยค่ะ [ ผมยิ้มให้กับเธอ พร้อมกับเอามือถือเข้าไปที่คอของเธอ เธอมองหน้าผม แล้วผมก็จับแก้มเธอเบาๆ เธอ ยิ้มให้ผมเล็กน้อยแบบเขินอาย ผมสัมผัสได้ ทุกอย่างมันเหมือนตอนที่ผม อยู่กับใบพลูเลย]​ ผม : ตอนนี้เธออายุเท่าไหร่แล้ว เธอรู้ไหมว่าเธอหน้าเหมือน น้องสาวของฉันเลย [ เธอค่อยๆซบลงใหลผม ผมค่อยๆเอามือ รูปที่ผมของเธอเบาๆ อย่างทะนุถนอม เธอเป็นผู้หญิงที่ผมใฝ่หา เธอเป็นผู้หญิงที่ผมอยากเห็นหน้า เธอทำให้ผมมีความสุข]​ แนน : ฉันอายุ 22ปีค่ะ ฐานะทางบ้านของฉันยากจน ฉันต้องหาเลี้ยงพ่อแม่ค่ะ ฉันหากินด้วยตัวฉันเอง ฉันมาทำงานที่นี่ ก็เพื่อที่จะหาเงิน พ่อแม่ของฉันป่วยทั้งสองคน พ่อแม่ของฉันทำงานไม่ได้ ฉันก็เลยขึ้นมาอยู่กรุงเทพฯ เพื่อที่จะมาหาเงินส่งให้ท่านค่ะ ผม: ชีวิตเธอช่างน่าสงสารจริงๆเลยนะ ถ้าฉันอยากจะบอกว่า ฉันจะรับเลี้ยงเธอเอง เธอจะเอาไหม แต่ว่าเธอ ห้ามขายตัวให้คนอื่นเด็ดขาดนอกจากฉัน [. ผมเห็นว่าเธอ เหมือนใบพลูมาก ทั้งนิสัยคำพูดหน้าตา ผมเสียใบพลูไปแล้ว ผมก็อยากจะให้เธอมาทดแทนใบพลู เธอน่าจะทำให้ผมมีความสุขได้]​ แนน : งั้นก็ได้ค่ะ ถ้าคุณต้องการ ฉันจะไม่ขายบริการ ฉันจะยอมเป็นผู้หญิงของคุณ ว่าแต่ คุณไม่มีภรรยาหรอคะ ผม : มีสิ!!! ผมมีภรรยา แต่ว่าผม ก็อยากจะมีคุณอีกคน คุณจะยอมเป็นเมียเก็บของผมได้หรือเปล่าล่ะ[ ที่ผมพูดไปก็เพราะใจมันต้องการ ผมเห็นเธอผมก็รู้สึกรักเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ เพราะว่าเธอเหมือนใบพลู]​ แนน : ได้ค่ะ แต่คุณจะไม่ให้ภรรยาของคุณ มายุ่งเกี่ยวกับฉันใช่ไหม ฉันอยากอยู่ส่วนตัวของฉัน ฉันไม่อยากให้ครอบครัวคุณแตกแยก เวลาคุณมาหาฉัน คุณไม่ต้องค้างคืนก็ได้นะคะ ฉันกลัวภรรยาคุณสงสัย [ แนนแกล้งพูดเพื่อให้ตัวเอง ดูดี เพื่อให้ตัวเองเป็นที่น่าสนใจ ของไอ้หมื่น และมันก็ได้ผลเกินคาด]​ ผม : ได้สิถ้าเธอต้องการแบบนั้น งั้นคืนนี้ฉันขอนอนกับเธอนะ แล้วเรื่องค่าตัว เราค่อยคุยกันพรุ่งนี้เช้า แนน : ได้ค่ะ ผม : ไปกันเถอะ เธออยู่แถวไหน แนน : ฉันพักอยู่กับเพื่อนค่ะ แต่ถ้าคุณไม่รังเกียจ คุณจะไปที่คอนโดของฉันก็ได้นะคะ ผม : ผมว่ามันจะรบกวนเพื่อนคุณ ผมว่าไปที่คอนโดผมดีกว่านะ แนน : ได้ค่ะ หลังจากที่ไอ้หมื่น ตกลงกันกับแนนเรียบร้อย ทั้งสองคนก็พากันไปที่คอนโดของไอ้หมื่น ไปสร้างความสัมพันธ์ ให้แก่กันและกัน ไอ้หมื่นหลงใหลในตัวแนนมากเพราะว่าแนนหน้าเหมือนใบพลู อย่างกับแฝดพี่แฝดน้องเลย มีแนนก็เหมือนมีใบพลูอยู่ข้างๆ นี่แหละสิ่งที่ไอ้หมื่นต้องการมาหลายปี เธอกลับมาแล้วจริงๆๆ... ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ ฝากคอมเม้น ฝากกดไลค์กดแชร์ ให้จิ๊บด้วยนะคะ มันบอกกับฉันว่า วันนี้มีกินเลี้ยงที่บริษัท มันบอกว่าอาจจะกลับดึกหน่อย แต่ฉันดูเวลาแล้ว มันไม่หน่อยแล้ว แล้วมันก็นานแล้วด้วย]​ ราตรี : งั้นก็ได้ค่ะ ราตรีไปรอแม่บนห้องนอน นะคะ เรา : ได้ค่ะ เดี๋ยวแม่ตามขึ้นไปนะ [ พอราตรีเดินขึ้นไปบนห้อง ฉันก็เดินออกมาปิดประตูบ้าน ก่อนที่จะเดินตามลูกของฉัน ขึ้นไปบนห้องนอน]​ Talk​ไอ้หมื่น วันนี้เป็นงานเลี้ยงที่ร้าน ไม่ใช่บริษัท แต่ว่าผมโกหกติ๋มไป ว่าเป็นงานเลี้ยงสังสรรค์ที่บริษัท ถ้าผมไม่โกหก ผมคงไม่ได้มาแน่ๆ วันๆให้ผมทำแต่งานแล้วก็กลับบ้าน ไม่เคยที่จะให้อิสระกับผมเลย ผู้ชายมันก็ต้องมีเที่ยวบ้างกินบ้างเป็นธรรมดา แต่สำหรับติ๋มแล้ว มันไม่เปิดโอกาสให้ผมได้เที่ยวเลย ทำงานก็เหนื่อยพออยู่แล้ว ยังจะกลับไปเจออารมณ์ขี้เหวี่ยงของมันอีก ผมยิ่งเหนื่อยมากกว่าเดิม เจ๊ออฟ : คุณหมื่นคะ ที่ร้านเรารับพนักงานมาใหม่ หน้าตาดีด้วยนะคะ คุณหมื่นสนใจ ที่จะเชยชมไหมคะ [ ผมนั่งคิดอยู่สักพัก เอามาแค่คุยไม่เสียหายอะไรหรอก ผมก็เลยตอบตกลงทันที จะสวยแค่ไหนจะเด็ดเท่าเมียผมหรือเปล่า ผมก็อยากจะรู้เหมือนกัน]​ เจ๊ออฟ : แนน มานี่หน่อย [ เจ๊ออฟเรียกชื่อผู้หญิงคนนั้น ผมก็หยิบแก้วเหล้า ขึ้นมากระดกดื่นทันที ก่อนที่ผู้หญิงคนนั้น จะเดินมาหยุดอยู่ที่หน้าของผม]​ แนน : เรียกแนนมามีอะไรให้แนนรับใช้ค่ะ [ ผมมองหน้าเธอ หน้าเธอเหมือนใบพลูมาก เหมือนมากจริงๆ เหมือนกันยังกับแฝด ทำให้ผมคิดถึงใบพลู ขึ้นมาทันทีเลย]​ เจ๊ออฟ : ฉันอยากให้เธอ มานั่งเป็นเพื่อนคุณหมื่นหน่อย วันนี้คุณหมื่นมาคนเดียวคนอื่นคงเหงาแย่ [ เธอยิ้มให้ผมเธอยิ้มตอบผม รอยยิ้มนั้นมันคือรอยยิ้มของใบพลูเลย ผมถึงกับตกใจ แล้วเธอก็มานั่งลงข้างๆผม พร้อมกับยกมือขึ้นมาไหว้ผม ผมก็รับไหว้เธอตอบ]​ แนน: สวัสดีค่ะคุณหมื่น ฉันชื่อแนนนะคะ เพิ่งมาทำงานที่นี่ ได้ 2 วันค่ะ ยังไม่เคยขายบริการให้ใครเลย แล้วก็ยังไม่มีใครมาซื้อบริการจากฉันเลยค่ะ [ ผมยิ้มให้กับเธอ พร้อมกับเอามือถือเข้าไปที่คอของเธอ เธอมองหน้าผม แล้วผมก็จับแก้มเธอเบาๆ เธอ ยิ้มให้ผมเล็กน้อยแบบเขินอาย ผมสัมผัสได้ ทุกอย่างมันเหมือนตอนที่ผม อยู่กับใบพลูเลย]​ ผม : ตอนนี้เธออายุเท่าไหร่แล้ว เธอรู้ไหมว่าเธอหน้าเหมือน น้องสาวของฉันเลย [ เธอค่อยๆซบลงใหลผม ผมค่อยๆเอามือ รูปที่ผมของเธอเบาๆ อย่างทะนุถนอม เธอเป็นผู้หญิงที่ผมใฝ่หา เธอเป็นผู้หญิงที่ผมอยากเห็นหน้า เธอทำให้ผมมีความสุข]​ แนน : ฉันอายุ 22ปีค่ะ ฐานะทางบ้านของฉันยากจน ฉันต้องหาเลี้ยงพ่อแม่ค่ะ ฉันหากินด้วยตัวฉันเอง ฉันมาทำงานที่นี่ ก็เพื่อที่จะหาเงิน พ่อแม่ของฉันป่วยทั้งสองคน พ่อแม่ของฉันทำงานไม่ได้ ฉันก็เลยขึ้นมาอยู่กรุงเทพฯ เพื่อที่จะมาหาเงินส่งให้ท่านค่ะ ผม: ชีวิตเธอช่างน่าสงสารจริงๆเลยนะ ถ้าฉันอยากจะบอกว่า ฉันจะรับเลี้ยงเธอเอง เธอจะเอาไหม แต่ว่าเธอ ห้ามขายตัวให้คนอื่นเด็ดขาดนอกจากฉัน [. ผมเห็นว่าเธอ เหมือนใบพลูมาก ทั้งนิสัยคำพูดหน้าตา ผมเสียใบพลูไปแล้ว ผมก็อยากจะให้เธอมาทดแทนใบพลู เธอน่าจะทำให้ผมมีความสุขได้]​ แนน : งั้นก็ได้ค่ะ ถ้าคุณต้องการ ฉันจะไม่ขายบริการ ฉันจะยอมเป็นผู้หญิงของคุณ ว่าแต่ คุณไม่มีภรรยาหรอคะ ผม : มีสิ!!! ผมมีภรรยา แต่ว่าผม ก็อยากจะมีคุณอีกคน คุณจะยอมเป็นเมียเก็บของผมได้หรือเปล่าล่ะ[ ที่ผมพูดไปก็เพราะใจมันต้องการ ผมเห็นเธอผมก็รู้สึกรักเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ เพราะว่าเธอเหมือนใบพลู]​ แนน : ได้ค่ะ แต่คุณจะไม่ให้ภรรยาของคุณ มายุ่งเกี่ยวกับฉันใช่ไหม ฉันอยากอยู่ส่วนตัวของฉัน ฉันไม่อยากให้ครอบครัวคุณแตกแยก เวลาคุณมาหาฉัน คุณไม่ต้องค้างคืนก็ได้นะคะ ฉันกลัวภรรยาคุณสงสัย [ แนนแกล้งพูดเพื่อให้ตัวเอง ดูดี เพื่อให้ตัวเองเป็นที่น่าสนใจ ของไอ้หมื่น และมันก็ได้ผลเกินคาด]​ ผม : ได้สิถ้าเธอต้องการแบบนั้น งั้นคืนนี้ฉันขอนอนกับเธอนะ แล้วเรื่องค่าตัว เราค่อยคุยกันพรุ่งนี้เช้า แนน : ได้ค่ะ ผม : ไปกันเถอะ เธออยู่แถวไหน แนน : ฉันพักอยู่กับเพื่อนค่ะ แต่ถ้าคุณไม่รังเกียจ คุณจะไปที่คอนโดของฉันก็ได้นะคะ ผม : ผมว่ามันจะรบกวนเพื่อนคุณ ผมว่าไปที่คอนโดผมดีกว่านะ แนน : ได้ค่ะ หลังจากที่ไอ้หมื่น ตกลงกันกับแนนเรียบร้อย ทั้งสองคนก็พากันไปที่คอนโดของไอ้หมื่น ไปสร้างความสัมพันธ์ ให้แก่กันและกัน ไอ้หมื่นหลงใหลในตัวแนนมากเพราะว่าแนนหน้าเหมือนใบพลู อย่างกับแฝดพี่แฝดน้องเลย มีแนนก็เหมือนมีใบพลูอยู่ข้างๆ นี่แหละสิ่งที่ไอ้หมื่นต้องการมาหลายปี เธอกลับมาแล้วจริงๆๆ...