CHAPTER 1
MI VIDA POV
"Mi Vida it's already ten in the evening.... You still awake... Why are you not yet sleeping? " wika sa malambing na boses ng aking mommy.
"Im waiting for you mom.... Please go home na... I can't sleep without your lullaby...." i said habang titig na titig ako sa mukha ng mommy ko na para bang may mali...
"I see.... I am not yet done here Mi Vida. I'm still working pa.... But I can sing you..... Just put your iPad on your table at iloud speaker mo nalang anak... and I want to see your face too so I know that your sleeping na...."
Sinunod ko ang sinabi ng aking mommy. Itinutok ko ang camera ng iPad sa akin pagkatapos kong ilagay sa table then I'm laying on my bed saka ito ngumiti sakin at umawit.
" I love you Mi Vida!!! "
"I love you too mom! "
****
"You are my sunshine, my only sunshine. You make me happy when skies are gray. You'll never know dear how much I love you. Please don't take my sunshine away. The other night dear, as I lay sleeping. I dreamed I held you in my arms. But when I awoke, dear, I was mistaken. So I hung my head and I cried." malamig na awitin ni Mrs Agape Martinez na nakapagpapikit sa mata ng kanyang anak.
"You are my sunshine, my only sunshine.You make me happy when skies are gray. You'll never know dear, how much I love you. Please don't take my sunshine away." then Mrs Agape saw that the eyes of her precious daughter are now closed.
"You are my sunshine, my only sunshine
You make me happy when skies are gray
You'll never know dear, how much I love you. Please don't take my sunshine away. Please don't take my sunshine away.... I love you Mi Vida!!! " pagkawika nito ay tumulo ang mga luha sa kanyang mga mata na agad din niyang pinunasan.
Agad na tumayo si Agape at kinuha na niya ang kanyang pistol gun. Agad na rin niyang tinawagan ang kanyang asawa na si Sebastian Martinez upang ipaalam ang nangyayari.
She is now in Pampanga. Doon na rin siya nilusob ng mga taong alam niyang may personal na galit at dahil narin sa negosyo na gusto silang pabagsakin.
***
MI POV
I am Mi Vida Tiu Martinez. At my age of six, lubos kong nauunawaan ang lahat. I am the gifted child. The ace of a growing AutoHighTech Company.
Its already 12am.
"Salvador, ilayo mo na ang anak ko dito. All the transaction and documents are safe and princess know about it. Wala ng oras. Sayo ko ipinagkakatiwala ang nag-iisa kong prinsesa. Pinagkakatiwalaan kita, protect my child. " dinig kong sabi ni daddy bago niya ako binuhat at pinaupo sa mesa.
"Mi Vida!!!! Always remember daddy and mommy love you so much... Don't forget that huh! I love you Mi Vida!!! " sabay halik nito sa aking noo at mahigpit niya akong niyakap.
Muli nya akong niyakap pagkatapos niyang ipasuot sakin ang black jacket with hood at inayos ito sa aking ulo. Kitang kita ko pang tumalikod ito sakin na may galit sa kanyang mga mata at luhang namumuo bago niya dinampot ang kanyang pistol gun sa table at sinundan na siya ng mga tauhan.
At kasunod nito ay binuhat na ako ni Salvador palayo sa Mansion. Dinig na dinig ko ang putukan sa loob ng aming bahay. Putukan na kahit na sa bullet car na kami ay dinig na dinig ko pa.
"Cover your ears princess and sleep... and everything... will be fine. " Salvador voice.
I don't speak much. I don't smile dahil ang ngiti ko ay para lang kina mommy at sa daddy. My dad and mom don't want me to cry. But this time, I can't do that. I can't stop the every drops of tears silently, but I cried loud inside. My mom had been killed two hours ago and she is dead right now. My lola and lolo also are dead na with my uncle and the Tiu family.
"Mommy..... Daddy.... " nausal ng aking bibig kasabay ng pagpikit ng aking mga mata, my butler sprayed something that makes me fall asleep.
***
HEADLINE BALITA:
# MULTI-BILLIONAIRE OWNER OF THE LARGEST AUTOHIGHTECH DISTRIBUTOR COMPANY KILLED LAST NIGHT!!
# MI VIDA MARTINEZ, THE ONLY DAUGHTER OF MRS AGAPE AND MR. SEBASTIAN MARTINEZ IS NOW MISSING!!!!
#FAMILY TIU HAD BEEN MASSACRED LASTNIGHT IN CAVITE!!!
Ito ang pumutok na balita kinaumagahan at pinagkakaguluhan.
Nakatayo si Mi Vida sa dalampasigan at nilalaro ng alon ang kanyang mga paa sa buhangin habang nakatanaw sa malawak na karagatan. Nilalaro rin ng hangin ang kanyang itim na makintab na buhok habang hilam ng luha ang kanyang mga mata.
"I will kill them! I promise!" puno ng galit na wika ng kanyang isip.
Nakatanaw lamang si Salvador mula sa isang kubo. Hinayaan niyang maglabas ito ng sama ng loob dahil sa pangyayari. He is Salvador Sy. Mi Vida's butler. Inuwe niya ang bata sa probinsya niya dito sa Siargao pero aalis din sila kinabukasan palabas ng bansa sa suppose to be kagabi pa but Mi Vida wanted to get the ash of her parents bago sila umalis. Hinihintay lamang nila ito.
Anim na taon narin siyang butler ng bata, ngunit sampung taon na siyang naninilbihan sa pamilya ni Don Sebastian. Lubos niyang hinahangaan ang kanyang inaalagaan.
Dalawang taon pa lamang ito at nagpapamalas na ito ng kakaibang talino. parang computer ang kanyang utak na punong puno ng data at hindi nageerror. Mas lalo ng pumatong ito sa ikaapat na taon niya kung saan mas lalong umunlad ang negosyo ng kanyang magulang. She is the ace of that growing company. Can you believe that Mi Vida is the one who decided all the transaction inside of that company. Yes she is.
Through problem solving analytical and mathematical , keen observation, the sense of humor, sense of justice, strong imagination, intensity and persistence, high curiosity, the information processing and her verbal ability ay nakikita niya sa bata. She is the gifted child.
"Butler Salvador , you said that you have thirteen year old son eh? Send him in Colorado. Then after 12 years send him back here, in my company as my husband. "
"Princess...."
"Just do it. Then tomorrow send me to Hell island."
***