Chapter 14
1912 Words
Hope's POV;
'Bakit Kaya ganun nalang Yung naging Reaction ni Zachary nung malaman nyang Patay na yung Nanay ni Hasna?'.
Nasa loob na ako ng Room at hanggang ngayon ay Hindi parin ako mapakali. Kita ko sa mukha ni Zach Ang pagaalala Kay Hasna kanina. Kahit Naman ako nagaalala pero iba kasi Yung Kay Zach eh! Tsk! Basta parang may Something talaga eh? ( English Yun ah! Haha #Something)
*PLOKK*
"Aray! Nyeta!! Sino Yun!?!". Sigaw ko sa gulat ng may bumato sa ulo ko ng eraser.
"Ako! Bakit? Meangal ka ba Ms Pagasa na walang Pagasa sa buhay!!?! Abay Absent na nga Yung kaibigan mo Bangag ka naman dyan!! Tama ba Yan!?! Ang hirap-hirap mag salita dito eh tutulalaan mo Lang ako?!". Galit na Sabi ng Prof sa unahan.
"Sorry Po Sir Notpa na walang Buhok! Este Sorry Po Professor Panotya--- Aytt!! Basta Sorry Po! Di na Po mauulit!". Utal utal Kong Sabi na ikinatawa ng mga kaklase ko. 'Alam ko panot sya pero diko talaga sinasadya promise! Mamatay man kuto ni Sir!
"Bastos ka talaga eh! Hala sagutan mo tong Equation na to!". Galit nyang Sabi bago itinuro Yung sandamakmak na Math problem sa Board.
"Lahat Po y-Yan?!". Nakanganga Kong tanong bago Mariing Lumunok.
"Abay, bakit!? Gusto mo bang dagdagan pa natin!!?!". Asik ni Sir Notpa na ikina Laki ng Mata ko.
"Grabe ka Naman Serr! Two plus Two nga nahihirapan na ako i-Solve! Yan pa kayang may Pie, at debaydebayd Tapos Dadagdagan nyo pa!! Aba baka Naman Maging Couple Tayo nito Serr pag nagkataon!". Kamot ulo Kong sabi Kay sir Notpa.
"Anak ng!! Anong Couple!?!?".
"Baka mapanot narin ako Nyan sir hihihi! Slow Down Lang kasi muna Tayo Sir! One plus one muna para madali lang!". Biro ko pero mukang naaasar na si Notpa. 'Tss! Bagay Lang sayo Yan dahil sa ginawa mo Kay Zach!'
"Punyeta ka talagang----".
*KRINGGGGGG!!!!!*
"Oh? Lunch na! Good bye Sirrr!!". Sabi ko sabay takbo palabas ng Room. Narinig ko pang Sumigaw si Sir pero diko na narinig kasi kumaripas na ako ng takbo.
"AHAHAHAH--------Arayyyy!! Punyeta!!". Sigaw ko ng matulak ako nung mga Kasalubong Kong students. Buti na Lang at may nakasalo sakin.
"Salama---Warren? Ikaw Yung nakasalo sakin?!?". Nagugulat Kong tanong bago sumilay Ang ngite sa mga labi ko.
"Tss! Kaloka ka! Kababae mong Tao Ang lakas mong mag Mura! Nakaka Turn Off sa mga Boys Yan!". Sabi ni Warren bago iniaabot sakin Yung bag ko na nalaglag.
"Anong Mura?! Hindi ako nag mumura huh! Ang Sabi ko kanina eh Punyetamisss! hehe! Baka ma turn off ka sakin huh!?!". Nakangiti Kong Sabi.
"Asa ka gurl! Di Yun mangyayare kasi Hindi Naman ako na Turn On sayo Noh!!! Tchh!". Asik nya with matching pagpagpag ng damit.
"Dimo pa kasi Ramdam! Pero Basta pag Ramdam mo na, Sabihin mo sakin huh?". Nakangiti Kong Sabi.
"Ang alin ba!?". Maarte nyang Sabi.
"Yung, Spirk! hehe". Sabi ko.
"Anong Spirk ba Yun!??".Kunot noo nyang Sabi na ikinatawa ko.
"Bakla ka Kasi Kaya dimo Alam HAHAHA! Yun Yung kuryenteng na raramdaman mo kapag Katabi mo Yung Taong Mahal mo. Tulad ngayon Ramdam na Ramdam ko Yung Spirk sa Katawan ko hehehe!". Kinikilig Kong sabi. 'HAHA Ganyan Bumanat Ang Lahi ng Pagasa HAHAHA'
"Hahaha! Spark Kasi Yun Gaga! Tsk..Tsk.. Ramdam ko na Sana Yung banat mo Hope eh Kaya Lang Sablay hahaha!". Tawa nya na ikinalukot ng nuo ko.
"Hehe? Spark pala Yun? Kala ko Spirk hehehe!". Nahihiya Kong Sabi. Puta! Lamunin nako ng Lupa ngayon na huhu!.
"Sige na alis na ako Bakla!". Nakangiting Sabi nya bago ako nilampasan. "Don't worry, If I feel that Spirk of yours?(Spark)I'm gonna tell you!".
Pahabol nya bago umalis, kikiligin na Sana ako Kaya lang.
"Ano daw?". Takang tanong ko sa sarili bago dumeretyo sa Cafeteria para bumili ng Pagkain para samin ni Zachary. Pagkatapos ay dumeretyo na ako sa Dorm, Bubuksan ko na Sana Yung pinto ng may marinig akong naguusap sa Loob.
"I said leave me alone! I don't need your help Maurine!". Rinig Kong Sigaw ni Hasna habang umiiyak.
"You know I can't, Hasna! Hayaan mong alagaan Kita! Hayaan mong gamutin Kita!". Boses Naman Yun ni Zachary sa malumanay na paraan.
"Huh? Really!? Sino ka ba!? Hindi na Kita kaibigan simula ng umalis ka ng walang paalam 2 years Ago!". Sigaw ni Hasna na ikinagitla ko. 'Magkakilala sila? M-Magkaibigan sila?'
"Alam ko! Pero Maraming Nangyare 2 years Ago Hasna! Oo umalis ako Hindi dahil ginusto ko! I have my reasons". Malungkot na Sabi ni Zachary.
"Like what? Na iniwan ka ni Xadbrix? Huh!?! Is that your Freaking Reason Maurine?! Ang Selfish mo Naman!". Sarkastikong Sabi ni Hasna. "You Know how much I love my Mom, Right? Alam mo na Kayong dalawa Lang Ang sandigan ko Because my dad is always busy on his Business. But When my Mom died and Kill her Self? Bigla ka ring nawala!! Yun Yung panahong kailangan ko ng taong iiyakan, makakausap at makakasama. Ikaw Yun eh! Ikaw Yung kailangan ko kasi kaibigan Kita Maurine! Halos kapatid na Ang Turing ko sayo P-pero Wala Lang pala ako sayo!". Umiiyak na sabi ni Hasna Kay Zachary.
"I-I'm Sorry Hasna! I didn't know!". Umiiyak na ring Sabi ni Zachary. "Just let me Explain!".
"I Don't need your Sorry nor Explanation Maurine! Nangyare na eh! Patay na si Mommy! Just go away! I wanna rest!". Rinig Kong Sabi ni Hasna. Aalis na Sana ako ng biglang bumukas Ang pinto at magkagulatan kami ni Zachary.
"A-Ayos ka Lang ba?". Tanong ko Kay Zach pero nagulat ako ng bigla nya Akong yakapin at Humagulgul ng iyak.
*****
Maurine's POV;
"Are you okay, Baby?". Mom asked so I immediately Wipe my Tears and Hug her. "May problema ba, Anak?".
"I love you Mommy!". I wispered while Holding my Tears.
"I love you too, Maurine!". Mahinang Sabi ni Mommy before she kiss my Forehead. Alam Kong nagaalala na si Mommy ngayon dahil sa mga ikinilos ko.
"Akala ko Okay na ako Mom! I thought everything will be alright since it's already 2 years past pero nag kamali ako! Nasaktan ko si Hasna. Wala ako nung panahong kelangan nya ako nung namatay si Tita. Wala akong kwentang kaibigan!". I said while wiping my Tears. Naramdaman ko Ang paghagod ni Mommy sa Likod ko na kahit papanoy nagpapagaan ng dibdib ko.
"Don't say that, Baby! It wasn't your fault! Stop blaming your self! Hindi lang si Hasna Ang Nawalan tandaan mo Yan! Oo masakit Yung Nangyare sa kanya pero Anak Hindi mo kasalanan Yun! Shhhhhh! Tama na!".
"Pero ako Yung kailangan nya ng mga panahong Yun!".
"Pareho Lang Kayong nawalan Maurine! Nagpakamatay si Heiley habang pinatay Naman Ang Daddy mo! Halos muntikan narin tayong mamatay nung Araw nayun Kaya Tayo nasa ganitong buhay ngayon! Kaya wag mong sisisihin Ang Sarili mo!". Umiiyak naring Sabi ni Mommy na lalong nag pa Lungkot saakin bago ko hinigpitan Ang pagyakap sa kanya.
Matapos nun ay Magkasabay na kaming Bumalik ni Hope Pabalik ng Te Amo University. Malungkot parin ako pero pilit Kong nilalabanan Yun.
"OMGGGGG!!!!!".
"Whaaaa!! I can't believe this Happening! Huhuhuhu!". Rinig naming sigawan ng Mga Babaeng estudyante dahilan para taka namin itong Lingunin ni Hope.
"Ano kayang pinagkakaguluhan nila dun?". I curiously asked While looking at Their direction.
"Tara Lapitan natin?". Masayang Yaya ni Hope na ikinangiti ko. Natutuwa akong isiping may kaibigan akong tulad ni Hope. Alam ko na narinig nya Yung paguusap namin ni Hasna pero Kahangahangang Hindi sya nag Tanong saakin tungkol dito kahit pa Alam Kong Gusto nya Rin itong malaman.
"Ughhhh!!! I can't wait to see them huhuhu!".
"My Love Eight! Whaaaa!!!! Makikita narin Kita sa Wakas huhuhu!".
"Drake!!! My Sweetheart! Whaaàaa!!!!!".
"I love You Raven!!! Whaaa!!! Huhuhu!!! My Only husband in The world huhuhu!! Ackkkkhhh Subrang Gwapo nyaaaa!!!!".
"I'M SO EXCITED TO SEE THEM Later!! Ackhhjjjkk!!". Mas Lumakas Ang Sigawang iyon ng tuluyan kaming makalapit sa Gawi nila pero di Naman namin Makita Kasi lahat sila nakaharang sa Unahan.
"Ms, Anong Meron?". Tanong ni Hope dun sa babaeng nakasuot ng Malaking salamin. Maganda sya subalit Hindi ko gaanong Makita Ang kanyang Mata dahil sa Makapal nitong salamin na natatabunan ng Kanyang Bangs.
"The Famous Red Band is Going to Visit and Perform here in Te Amo University Later!". She said in her Serious Reaction and Expressions.
"HUH!????! Hindi nga!?! T-Totoo ba Y-Yan Ms!????". Hindi makapaniwalang Sigaw ni Hope dahilan para taka ko syang Lingunin.
"Bakit, Sino ba Yun?". Enosente Kong tanong habang nakatingin Kay Hope na ngayoy Nanlalaki Ang Mata sa Tuwa at Excitement.
"Hmm! Ayun Oh! Kakapaskil ko Lang sa Bullitin Board! Pero mukang Hindi nyo na makikita dahil sa Mga Babaeng Yan na nakaharang!!". Inis nyang Sabi habang inaayos Ang Gulo nyang Buhok. "Ako nga Dinumog eh!".
"Kaya pala Ang Gulo ng Buhok mo hehe!". I said na ikinabintong hininga nung Babae.
"Hmm.. Ako si Trisha Perez ng Journalism Club!". Nakangiti nya ng bati habang nakatingin saakin.
"Wow! Sa Journalism Club ka pala! By the way I'm Zachary at sya Naman si Hop-----".
"WHAAAAAAAAAAA!!!!!! YUNG MGA BOYFRIEND KO HUHUHUHU!!!! DRAKE BABYY!!! EIGHT HUBBYYY!!!! AT ANG ASAWA KONG SI RAVEN WHAAAAAAA!!!!!! WHAAAAAA!!!!! WHAAAAAAAA ULITT!!!!!". Sigaw ni Hope dahilan para sabay naming matakpan ni Trisha Ang Tenga namin.
"Ang Ingay nung Kaibigan mo!". Sigaw ni Trisha para Lang magkarinigan kami. Nahihiya Kong hinigit si Hope pero ayaw mag papigil ng Bruha.
"Zach!!! Eto na Yun huhuhu!!! Makikita ko na ng Personal Ang Idol Kong Banda Whaaaaaaa!!!! Huhuhuhu!!!!!! Ang Sikat Red Band!!! Whaaaa!!!!!".
"Red Band?! Ano Yun?". Alam Kong Banda Yun pero Hindi ko Alam na may ganun palang Band. This is the first time I heard that band Name.
"HUWATTTT!?? Hindi mo sila kilala!??? Sikat na Sikat Ang Bandang Yun Worldwide!!! Zachary! At Ughhhhhhhh!!!!! Bukod sa magagaling sila Kumanta ay Sobrang Ang Gagwapo Rin nila! Hyyyy!!! Excited na ako para mamaya WAHAAAAA!!!".
"Tch! Diko Naman Yun kilala eh!". Nababagot Kong Sabi pero parang walang naririnig si Hope dahil Tulad ng Karamihan ay Mukhang Isa Rin Syang Tagahanga ng Bandang iyon.
"Trisha, Una na kami! Nice to meet you!". Nakangiti Kong Sabi Kay Trisha.
"Sige! See you mamaya sa Party!". Nakangiti nya ring Sabi bago ko Hinigit si Hope.
'Ganun nga Siguro ka Sikat Ang Bandang Iyon Dahil may paparty pa'.
Nasa Classroom na kamit lahat pero Tulala parin Si Hope habang kumakanta ng Kantang Gawa daw ng Red Band. Actually ako Lang talaga dito sa Room Ang Walang Alam dahil Ultimong Mga lalaki ay Excited narin sa Pagtatanghal Ng Red Band mamaya.
"Good Morning Ms Monique!". Sabay sabay naming bati pag pasok ng Aming Professor sa English.
"Good morning everyone!". Ms Monique said before She Open her Book.
Nagumipisa ng maayos Ang aming Leksyon ng May babaeng pumasok sa Unahang pinto dahilan para makuha nya Ang Atensyon naming lahat maging ni Ms Monique.
"Good morning Ms, I'm sorry for being late!". Nakangiting bungad nung babae. She's So familiar to me but I don't know where I saw her. Basta parang kilala ko sya eh?!
"Good morning Ms Gzerniey! Let's talk about your absence later, but for now you can seat!". Ms Monique Seriously said.
"Thanks Ms!". The girl said bago sya humarap sa Gawi namin.
"Zam, Here!". Masayang sigaw ng Isa naming babaeng kaklase senyales na doon Ito Umupo. Nakangiti syang Lumapit doon subalit bago pa man sya makalapit doon ay nag Tama Ang Paningin namin na Ikinalawak ng kanyang ngiti.
"Z-Zamora?". Pabulong Kong tanong sa sarili ng maalala Ang pangalang iyon.
Sya Yung babaeng tinulungan ko sa Mall dati, Zamora Yness Gzerniey'.
- Writer
