“พระสนมมัวแต่ดูแลและกังวลในเรื่องขันทีพะยะค่ะ ฝ่าบาท” โม่โฉวผู้เป็นขันทีอาวุโสประจำตำหนักเป็นฝ่ายตอบแทน “ยามนี้ขันทีน้อยได้ถูกส่งไปรักษานอกวังแล้วกระหม่อม”
ฉินหรงเหยาสะบัดร่างลุกขึ้น “ไปนำตัวหมอหลวงยุ่นมาโบยหนึ่งร้อยทีข้อหากล้าสั่งการข้ามหน้าเรา” มองเต๋อเฟยที่ทำให้ผิดหวัง “ส่วนเจ้า อยู่สำนึกผิดในตำหนักนี้เป็นเวลาหนึ่งเดือน อย่าออกมาให้เราเห็นหน้า”
“…” ต้าเหม่ยหลานกลั้นก้อนสะอื้นลงคอ พร้อมกับตอบรับ “เพคะ” นั่นหมายถึงฮ่องเต้จะไม่เสด็จมาฝั่งนี้ถึงหนึ่งเดือน เหล่าสนมนางอื่นจะต้องซุบซิบนินทา สาปแช่งนางอย่างไม่ต้องสงสัย หรือถ้าหากฝ่าบาททรงรู้เรื่องที่ขันทีของนางตามติดไป๋มี่อิงไปด้วย ความจริงอาจจะถูกเปิดเผยว่านางรู้ทุกเรื่องแต่ไม่ห้าม…แล้วสุดท้ายนางอาจจะโดนโทษหนักกว่านี้!
ฮ่องเต้แคว้นฉินเดินตรงไปยังหอสมุนไพร สถานที่ที่พระองค์ทรงรู้ว่าอยู่ที่ไหนแต่มิเคยเสด็จมา จำได้ว่าครั้งแรกที่พบนาง ไป๋มี่อิง
