ทันทีที่ถังหานไท่ละสายตาจากกลุ่มทหาร เขามองเห็นเช่าหงหรานเดินนำสตรีตัวน้อยผิวคล้ำ เข้ามาใกล้ ตัวเขาสั่งทหารเสียงเข้มว่า “ฝึกทวนกับรองแม่ทัพให้เสร็จแล้วค่อยไปพัก!!”
เหล่าทหารขานรับอย่างขยันขันแข็ง “รับทราบ!!”
&&&&
“เจ้าพาใครมารึหงหราน”
เจ้าของนามเดินตามท่านแม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นฉินไปติดๆ ก่อนจะตอบคำถาม “หลานสาวของท่านหมอฉี นางเป็นหมอ...โอ๊ะ!!” เพราะมัวแต่พูดโดยไม่ระวัง เท้าของเขาจึงสะดุดเข้ากับปมเชือกมัดใหญ่ จังหวะที่กะว่าจะล้มอย่างไรไม่ให้เจ็บตัว แต่บังเอิญช่วงเอวกลับถูกรัด?
พรึ่บ!! “เดินอย่างไรของเจ้า!” ถังหานไท่ดึงเอวบางของสหายเข้าหาลำตัว ก่อนจะถูกอีกฝ่ายผลักตรงช่วงอกแล้วต่อว่า
“แล้วมันใช่เรื่องที่เจ้าจะต้องมาสอดรึ ใครใช้ให้ช่วยข้า” ปัดชุดเสื้อผ้าของตนอย่างรังเกียจ
“เรื่องเช่นนี้ต้องให้ผู้ใดใช้ เห็นคนล้มต้องเข้าช่วยเหลือ เจ้าคิดไม่ได้?” ใช้ปลายดาบชี้หน้าสหายรุ่นเยาว์ของตนที่เป็นถึงกุ
