Sumunod na araw ay ganoon pa rin ang nangyari, ako pa rin ang nag-adjust para kay Melvin, kaya ngayon ay papunta ulit ako sa bahay niya. Gaano man ako naiinis sa kaniya ay kailangan ko pa ring gawin ito.
Hirap na hirap akong pakisamahan ang lalaking iyon. Though, may mga oras na okay naman siya ngunit mas madalas ang pagiging bugnutin nito. Akala mo ay pasan ang mundo at ang laki ng problema, palaging nakasigaw at aburido.
As if naman na gusto ko siyang maging boss, alam niyang labag sa kalooban ko itong pagiging PA ko kung kaya ay mas lalo ako nitong pinahihirapan. Isa pa, iyon naman talaga ang plano niya— ang pahirapan ako.
Sa ngayon ay iniisip ko pa kung paano ko ba kukunin ang loob ni Melvin para ibalik niya sa amin ang ninakaw nitong mga bulaklak at halaman ni Mommy. Nang sa gayon
