บทนำ อาการแปลกๆของจิรา
“วันนี้ตอนบ่ายคุณมีประชุมกับทีมการตลาด แล้วก็ตอนเย็นก็ไม่มีอะไรแล้วครับคุณชายจะเพิ่มอะไรไหมครับ”
เสียงหวานของเลขาคนเก่งเอ่ยบอกตารางงานสำคัญแก่ร่างสูงที่นั่งอยู่ข้างๆ สายตาคมจ้องมองเลขาไม่วางตาก่อนจะหันหน้าออกไปนอกหน้าต่างรถเพื่อไม่ให้ตัวเองนึกถึงเรื่องราวแสนร้อนแรงกับเลขาคนเก่งเมื่อคืน
ร่างบางที่ขย่มบนตัวเขาเมื่อคืน มันช่างแตกต่างกับจิราที่ดูเรียบร้อยมากๆในตอนนี้ แต่สำหรับคุณชายโม่หวังคนนี้ไม่ว่าจิราจะเป็นแบบไหนมันก็ทำให้เขาเกิดอารมณ์ตลอดเวลาอยู่ดีเพราะกลิ่นตัวอันเป็นเอกลักษณ์ของจิราที่โชยมา ทำให้โม่หวังอยากจะจับจิรามานั่งตักและสูดดมกลิ่นของจิราทั้งวันเลย
“ไม่ล่ะ”
“แต่คุณหนูโม่ลี่โทรมาชวนคุณชายทานข้าว จะตอบรับไหมครับ”
“ไม่เอา ไม่อยากเห็นหน้าไอ้โฮว”
โม่หวังเอ่ยด้วยอารมณ์ที่ไม่ดีนัก ตั้งแต่รู้ข่าวว่าฝาแฝดของเขามีคนรัก โม่หวังก็ไม่อยากจะเจอหน้าฝาแฝดของเขาเลย เพราะถ้าเห็นลีลี่ก็ต้องเห็นไอ้โฮวอยู่ด้วยตลอดเวลา เขาไม่ชอบหน้ามันใบหน้าเรียบเฉยไม่แสดงอารมณ์อะไร จะยิ้มแค่นิดหน่อยเวลาอยู่กับลีลี่ซึ่งเขาไม่ชอบใจนัก
รถยุโรปเคลื่อนตัวเข้าสู่บริษัทยักษ์ใหญ่ในเครือสกุลหลงที่โม่หวังดูแลอยู่ ร่างสูงของท่านประธานเดินนำเลขาทำให้หลายๆสายตาของพนักงานต่างจับจ้องทั้งคู่จนกระทั่งเดินลับตาเข้าไปในลิฟต์ส่วนตัวสำหรับผู้บริหาร
“จิ”
“ครับ”
“ขอนิดหนึ่งได้ไหมก่อนทำงาน”
“……”
“นะจิรา”
จิรายืนนิ่งชั่งใจเล็กน้อยกับคำขอของท่านประธาน ร่างเล็กถอนหายใจก่อนจะเอ่ยตกลงเพราะหากไม่ยอมตามใจท่านประธานของเขาคงงอแงไม่ยอมทำงานทั้งวันแน่ๆ
“ก็ได้ครับ แต่เร็วๆ นะครับ”
“ครึ่งชั่วโมง”
“นานไปครับ สิบนาทีก็พอ”
“จิ….”
“ผมต้องทำงานนะครับคุณชาย งานคุณชายไม่ใช่น้อยๆไหนจะต้องตรวจอีเมลแต่ละฝ่ายที่ส่งมาอีก”
“คร้าปปป สิบก็สิบ”
โม่หวังยกมืออย่างยอมแพ้ให้กับคุณเลขาที่เริ่มทำหน้าดุแล้ว เมื่อลิฟต์จะเปิดออกทั้งสองจึงเดินไปที่ห้องทำงานของพวกเขา โดยโม่หวังมีห้องส่วนตัว และจิรามีโต๊ะทำงานอยู่หน้าห้อง
“คุณชาย!!!”
“เร็วสิ จะทำงานไม่ใช่เหรอ”
จิราถูกโม่หวังคว้าเอวพาเข้าห้องทำงานในขณะที่เขากำลังจะวางของที่โต๊ะทำงานหน้าห้องประธานจนข้าวของที่จิราถือมาตกลงพื้นหมด โชคดีที่ผู้ช่วยเลขายังไม่มาจิราคงอายหากเธอต้องมาเห็นหรือได้ยินเสียงของเขากับโม่หวังกำลังบรรเลงเพลงรักกันอยู่ในห้อง
“จิ”
“คุณชาย เดี๋ยวก่อน”
“ไม่เอา ไม่เดี๋ยว ไม่รอ”
“คุณชาย อุ๊ป!!!”
จิราที่ถูกคุณชายร่างสูงนัวเนียพยายามหนีสัมผัสของอีกฝ่ายเมื่อได้กลิ่นแปลกๆจากตัวของโม่หวัง จิราจึงใช้แรงทั้งหมดผลักร่างที่กอดเขาเอาไว้ออก จากนั้นก็รีบวิ่งออกจากห้องทำงานของโม่หวังไปที่ห้องน้ำทันที
ร่างเล็กอาเจียนออกมา อาหารเช้าที่พึ่งทานไปออกมาจนหมดจนจิราน้ำตาไหลจากความทรมารนี้ ทั้งปวดหัวทั้งเหม็นตัวคุณชาย
หรือว่าจะ…..
ไม่มั้ง คงไม่หรอกมั้งจิรา
ยาคุมก็พึ่งฝังหลอดใหม่ไป ไม่ท้องหรอกมั้ง……