Chapter 4: สัญญาว่าจ้าง

1805 Words

กังสดาลนั่งรออยู่หน้าห้องท่านประธานด้วยสายตาเต็มไปด้วยความหวัง สุชาดาเลขาหน้าห้องบอกเธอว่าถ้าท่านประธานเคลียร์งานเสร็จเขาจะโทรออกมาแจ้งให้พาเธอเข้าไปพบเอง ใจหนึ่งสาวน้อยก็ไม่อยากเจออีตาบ้ากามอีกแล้ว แต่อีกใจก็นึกถึงข้อเสนอที่เขาจะมอบให้... เด็กจบใหม่กับเงินเดือนสามเท่า! ใครจะบ้าไม่เอากัน? โดยเฉพาะตอนนี้ที่เธอต้องหาเงินไปรักษาอาการป่วยมะเร็งของแม่ที่เลี้ยงเธอมาเพียงลำพังตั้งแต่เล็กจนโต “คุณกังสดาลคะ ท่านประธานพร้อมให้เข้าพบแล้วค่ะ” สุชาดากล่าวแล้วเดินนำหน้าหญิงสาวเข้าไปในห้อง เมื่อกังสดาลเห็นห้องทำงานของรชตเธอถึงกับตะลึงตาค้าง ก็ห้องทำงานของเขา มันกว้างใหญ่ยิ่งกว่าคอนโดซอมซ่อแสนเก่าของแม่กับเธอเสียอีก ถึงร้อยตารางเมตรไหมเนี่ย? ห้องทำงานแสนกว้างมีโต๊ะทำงานใหญ่พร้อมชั้นหนังสืออยู่มุมหนึ่งทางด้านซ้าย ส่วนทางด้านขวาถูกจัดทำเหมือนสวนย่อมน้อย ๆ ถัดจากสวนย่อมเป็นโซนรับแขกที่มีโซฟาเบดตัวยาวและโซฟาเดี่ยวหลายตัวตั้งอยู่ ตรงกลางห้องมีโต๊ะประชุมขนาดเล็กกั้นโซนพักผ่อนและโซนโต๊ะทำงานของท่านประธาน ทุกอย่างถูกจัดวางและออกแบบทันสมัยสวยงาม สมแล้วกับที่ R&A เป็นบริษัทอสังหาริมทรัพย์ชั้นนำที่ขึ้นชื่อเรื่องการสร้างคอนโดและโรงแรมที่สวยงาม “คุณสุ ห้าโมงแล้ว กลับบ้านได้เลย ไม่ต้องรอผม” รชตที่เพิ่งกดปิดคอมพิวเตอร์ตัวใหญ่บอกเลขาแล้วถอดแว่นออก เวลาเขาใส่แว่นก็ดูหล่อดีนะ หล่อแบบเนิร์ด ๆ กังสดาลได้แต่คิดในใจ พอเขาถอดแว่นเขาก็หล่อแหละ แต่ใจเธอมันจำภาพของเขาตอนถอดแว่นที่กำลังลวนลามเธอไปเสียแล้ว ภาพพจน์ตอนถอดแว่นเลยติดลบอยู่หลายคะแนน “ท่านประธานจะให้สุโทรตามคนขับรถมารอไหมคะ? แจ้งเวลาได้นะคะ” สุชาดาถามก่อนที่จะออกจากห้อง “ไม่ต้อง ผมไม่รู้จะเสร็จธุระกับคุณหนูคนนี้เมื่อไหร่ บอกให้คนขับรถกลับไปเลย เดี๋ยวผมจะขับรถกลับเอง... ให้คนข้างล่างขับลัมโบร์กินีคันสีขาวมาจอดรอหน้าตึกก็พอ วันนี้ผมจะใช้คันนั้น อ้อ... ก่อนกลับไปเรียกไอ้อินให้มาพบผมด้วย” รชตจ้องหน้าสวยใสของกังสดาลแล้วออกคำสั่งกับสุชาดาโดยไม่หันหน้าไปมองเลขาของตัวเองสักนิด “นั่งก่อนสิ” หนุ่มหน้าหล่อบอกแล้วเดินนำไปที่โซนรับแขกซึ่งไกลจากโต๊ะทำงานพอควร เขานั่งที่โซฟาเบดตัวยาว ส่วนกังสดาลนั่งลงที่โซฟาเดี่ยวตรงกันข้าม บนโต๊ะรับแขกที่ทำจากสเตนเลสขัดมันอย่างดีมีเอกสารสามชุดวางอยู่ “ไม่ มานั่งข้างฉัน ฉันจะได้อธิบายเนื้อหาในเอกสารได้สะดวก” รชตสั่งเมื่อเห็นกังสดาลทิ้งตัวลงนั่งฝั่งตรงข้าม หญิงสาวทำท่าเก้ ๆ กัง ๆ เล็กน้อย ไม่กล้าเข้าไปใกล้เขา ก็เพิ่งโดนจูบโดนล้วงมาเมื่อตอนกลางวัน ใครมันจะไปกล้าล่ะ? แต่สุดท้ายก็ตกลงใจไปนั่งข้างหมาป่าอยู่ดี... “ไกลไป... ใกล้เข้ามาอีก ไม่ได้เป็นโรคติดต่อ ไม่ต้องกลัว” ชายหนุ่มสั่งเมื่อเห็นเธอนั่งห่างไปหลายไม้บรรทัด “หนูไม่ได้กลัวโรคติดต่อ หนูกลัวคุณ” สาวน้อยตอบทันที เธอเปลี่ยนสรรพนามของตัวเองกลับมาเป็น ‘หนู’ อีกแล้ว คนเราไม่เปลี่ยนนิสัยกันง่าย ๆ... แบบนี้ก็ดี... เขาชอบเวลากระแทกสาว ๆแล้วพวกเธอครวญครางแทนตัวเองว่า ‘หนู’ มันเร้าอารมณ์ได้อีกแบบ “นี่เอกสารว่าจ้าง” รชตโยนเอกสารชุดหนึ่งไปทางเธอ หญิงสาวตัวเล็กเอื้อมมือไปหยิบเอกสารมาอ่าน เมื่ออ่านไปได้สักพักก็ขมวดคิ้ว “คุณจะจ้างหนูแค่เดือนเดียว?” “อืม แต่จะได้เงินเดือนสามเท่าและเงินโบนัสอีกก้อนหลังจบงาน” “แต่... แค่เดือนเดียว...” สาวน้อยขมวดคิ้วแล้วคำนวณในใจ ถ้าแค่เดือนเดียวเธอจะเอาเงินที่ไหนไปจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้แม่? “อยากได้เงินมากกว่านั้นไหม?” รชตแกล้งถาม ในเมื่อหมายใจว่าจะให้เธอเป็นเพลย์เยอร์ในเกมเขาก็ส่งคนไปสืบเสาะหาจุดอ่อนของเธอมาเรียบร้อยแล้ว... ยัยเด็กนี่มีแม่ที่ป่วยหนักเลยจำเป็นต้องหาเงินให้เร็วที่สุดและมากที่สุด... “อยากค่ะ!” กังสดาลขานรับทันที “เปิดเอกสารหน้าที่สอง... เธอจะได้เงินพิเศษก้อนโตหากย้ายเข้ามาอยู่กับฉันและไอ้อินในฐานะผู้ช่วยส่วนตัว นั่นหมายความว่าเธอต้องอยู่กับพวกเราทั้งวันทั้งคืน ฉันเรียกเมื่อไหร่ก็ต้องมา ไอ้อินต้องการอะไรก็ต้องหาให้ ถ้าเธอตกลงทำก็เซ็นสัญญา แล้วเธอจะได้เงินเดือนเพิ่มอีกสามแสน” รชตเสนอ เขายังไม่เคยลงทุนกับเพลย์เยอร์คนไหนเท่านี้มาก่อน แต่ยัยเด็กนี่ท่าทางน่าสนุก ไอ้อินก็ชอบ นานทีปีหนเขากับไอ้อินจะชอบเพลย์เยอร์คนเดียวกัน ดังนั้นเขาจึงอยากจับเธอมาเล่นให้ได้ อยากรู้ว่าสุดท้ายเวลาจบเกมสามคนยัยเด็กนี่จะเลือกใคร “ตกลงค่ะ!” เมื่อได้ยินจำนวนเงินที่จะได้เธอก็ไม่คิดมากรีบเปิดเอกสารขึ้นมาเซ็นโดยไม่ได้อ่านรายละเอียดเท่าใดนัก ก็เขาเป็นถึงเจ้าของ R&A เขาจะหลอกเธอไปทำไม? หลังจากเซ็นเอกสารทั้งสามชุดแล้วส่งให้รชต ชายหนุ่มก็อ่านทวนทุกอย่างแล้วเซ็นตาม “เอกสารฉบับหนึ่งเธอเก็บไว้ อีกฉบับหนึ่งฉันจะเก็บ ส่วนฉบับสุดท้ายไอ้อินเก็บ” “ขอบคุณมากค่ะที่ให้งานหนู งั้นหนูกลับก่อนนะคะ พรุ่งนี้หนูต้องเริ่มงานกี่โมงคะ?” กังสดาลถามด้วยความกระตือรือร้น “ไม่ได้เริ่มพรุ่งนี้... เริ่มวันนี้...” ชายหนุ่มบอกแล้วยื่นใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาใกล้เธอ ลมหายใจอุ่นกระทบใบหน้าน้อยจนสาวน้อยต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่ จะว่ากลัวก็กลัวเพราะเมื่อเช้าเพิ่งโดนเขาขโมยจูบแรก แต่ความหล่อมันเหมือนมีมนตร์สะกดให้เธอต้องนั่งนิ่งจนตัวแข็ง เขาเหมือนนางไซเรนในตำนานที่สะกดคนได้ มือหนาใหญ่ของเขาจับที่อกนิ่มของเธอแล้วบีบเบา ๆ สาวน้อยจะหลบเลี่ยงกรีดร้องแต่เขาก็จับเธอกดจูบดูดดื่มเสียก่อน ปิดกั้นเสียงใด ๆ ที่จะออกมาจากปากน้อยของเธอ นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย? กังสดาลหูอื้อตาลาย หายใจไม่ออก ก็ท่านประธานเล่นสอดลิ้นเข้ามาแล้วกระหวัดลิ้นเธอไปดูดอย่างเมามัน ช่องลมทางปากถูกปิดโดยสิ้นเชิง จมูกโด่งของเขาก็ถูไถกับจมูกน้อยของเธอ บดบี้ไปมาจนเธอหายใจแทบไม่ออก แล้วยังจะมือซุกซนที่เริ่มจากบีบนมนิ่มแล้วเลื้อยเข้าไปใต้เสื้อเชิ้ตสีขาวของเธอ ตอนนี้มันอ้อมไปด้านหลังแล้วปลดตะขอชั้นในเธอออกด้วยความชำนาญ ตรงหน้าขาของเธอก็สัมผัสได้ถึงบางอย่างที่แข็งเป็นแท่งร้อนอยู่ใต้กางเกงของท่านประธาน นิ้วมือหยาบกร้านสะกิดเขี่ยหัวนมเบา ๆ จนมันแข็งเป็นไต สาวน้อยที่เพิ่งเคยได้รับจูบแรกและการจุดอารมณ์กระสันด้วยสัมผัสปลุกเร้าที่หน้าอกทำอะไรไม่ได้มากนอกจากจะครางอยู่ในลำคอเพราะริมฝีปากถูกปิดไว้ สิ่งเดียวที่เธอทำได้คือ... ผลั่ก! “โอ๊ย! เธอทำบ้าอะไรของเธอยัยเด็กบ้า!?” รชตที่ถูกเข่าน้อย ๆของเธอกระทุ้งเข้าที่ท้องน้อยร้องโอดครวญขึ้นมา เธอไม่เตะไข่แตกก็ดีแค่ไหนแล้ว! “คุณ... คุณทำอะไรหนู?!” สาวน้อยถามเสียงตื่นกลัว ดีที่ยังไม่หลั่งน้ำตา รชตเกลียดน้ำตาผู้หญิงเป็นที่สุด เขาไม่ได้แพ้น้ำตาแบบเห็นแล้วใจอ่อนเหมือนไอ้อิน เขาแค่เห็นแล้วอยากเดินหนี เห็นแล้วเบื่อ เห็นแล้วเกลียด “ก็จูบไง แล้วก็จับนม แล้วก็เขี่ยหัวนม แล้วก็กำลังจะ...” “หยุด! ไม่ต้องพูด หนูไม่ทำงานกับคุณแล้ว หนูจะแจ้งตำรวจด้วย!” กังสดาลข่มขู่ชายร่างสูง “เหอะ! ดูในสัญญาให้ดี ถ้าทำงานไม่ครบหนึ่งเดือนเธอต้องจ่ายเงินชดใช้สิบเท่าของจำนวนทั้งหมดที่เราสัญญากันว่าเธอจะได้ แล้วในสัญญาก็บอกว่าเธอต้องจัดหาทุกอย่างที่ฉันกับไอ้อินอยากได้ และตอนนี้ฉันอยากได้เธอ!” รชตคำรามลั่น เกิดมายังไม่เคยต้องเสียเงินให้เพลย์เยอร์แต่ต้องมาเสียให้เธอยังพอทำใจได้ แต่ต้องมาโดนสาวผลักไสนี่ก็เป็นครั้งแรกและเขาทำใจไม่ได้ ! นี่เขาทั้งหล่อ ทั้งรวย เย่อเก่งระดับประเทศ... แค่ยัยโง่นี่ยังไม่รู้เพราะยังไม่โดนเขาเย่อ... มีแต่ผู้หญิงวิ่งเข้าหา แล้วทำไมยัยบ้านี่ต้องทำเหมือนเขาจะข่มขืนด้วยวะ? “นี่ช่วยดูด้วย ผมออกจะดีพร้อม คุณได้ผมก็ดีเท่าไหร่แล้ว” “ดีพร้อมไหมไม่สำคัญ ถ้าฉันไม่สมยอมก็คือคุณจะข่มขืน! ไอ้เลว!” กังสดาลชี้หน้าด่าเขาแล้วหยิบสัญญาขึ้นมาทำท่าจะฉีกทิ้ง พวกดาราหล่อ ๆ ทั้งหลายที่โดนแจ้งความจับว่าข่มขืนสาวก็คงประมาณนายรชตนี่ล่ะมั้ง คิดว่าตัวเองดีเลิศ สาว ๆ ต้องยอมเสียตัวให้เลยไม่คิดว่าที่ทำไปคือการข่มขืน “ถ้าฉีกสัญญาคุณเจอดีแน่! สัญญาไม่ได้มีแค่ฉบับเดียว คุณก็รู้” รชตขู่ “แต่ฉันไม่อยากทำงานกับคุณแล้ว!” กังสดาลตะโกนลั่น “เฮ้ย! เกิดอะไรขึ้นพี่ริว! กั้ง! ทำไมเสื้อผ้ายับยู่ยี่ขนาดนั้น?” อธินที่เพิ่งผลักประตูเข้ามาแสร้งทำเป็นเอ่ยถาม ทั้ง ๆ ที่รู้แน่ว่าพี่ริวคงเริ่มเปิดเกมรุกไปแล้ว เฮ้อ! เหมือนจะฉลาดทุกเรื่อง เสือกโง่เรื่องผู้หญิง... ผู้หญิงมีหลายแบบ ทั้งแบบแรด แบบร่าน แบบเปรี้ยว แบบสวยแต่โง่ และแบบกั้ง... แบบไม่ประสาแต่น่าเย่อมาก พี่ริวแค่ไม่ค่อยได้ใส่ใจผู้หญิงแบบกั้งเลยไม่เข้าใจเธอก็แค่นั้น ผู้หญิงแบบนี้ยังอยู่ในทุ่งลาเวนเดอร์ ให้ความสำคัญกับความรักมากกว่าความใคร่ ชอบความอ่อนโยน หวาน ๆ ไม่เน้นเอาดุ เห็นทีไอ้อินต้องแสดงให้พี่ริวดูแล้วว่าการจะได้ใจกั้งต้องทำอย่างไร

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more