Dangerous Daughter

Chapter 3:

JADE POV.

"rose pumasok ka nga dito" diin kong sabi dito bago pinatayan ng intercom.

Hindi naman nagtagal ang pag hihintay ay may narinig agad akong mga katok ng pinto.

"come in" malamig kong turan dito.

Pumasok naman ito at nakayukong nakatayo sa harap ko.

"may kailangan po ba kayo sir" magalang na turan nito habang nakayuko pa rin.

"naayos muna ba ang lahat ng papeles na kailangan ko."

"no sir, nirereview ko pa po kasi yung iba. Hinihintay ko pa rin po kasi yung ibang papeles na ipasa ng iba't ibang department."

"diba sinabi ko naman sayo na tawagan mo, ano ang gusto niyo! ako pa ang mag hihintay kung kailan matatapos ang mga papeles na kailangan kung permahan." pa sigaw kong turan na kinagulat nito.

"pasensya na po sir tatawagan ko po ulit." natatakot nitong turan.

"dapat lang, kailangan bukas nandito na yan lahat. Dahil kapag wala pa mag resign na lang kayo" iritable kong sabi dito.

Napabuntong hininga na lang ako sabay hilot ng sintido ko. Nakakainis na mga tauhang to. Di marunong sumunod sa mga pinag uutos ko. Nung isang araw pa yun hanggang ngayon wala pa rin. Anong gusto nila ako pa mag aadjust.

"ipa book mo na rin pala ako ng ticket pauwi ng pinas, i need this week." ma awtoridad kong sabi.

"you may go now." sabay taboy ko gamit ang aking kanang kamay.

"okey po sir." sabi nito at agad ng tumalikod.

Napabuntong hininga na lang ako. At nag salin ng alak sa aking baso. Maaga pa pero pagod na pagod na ako, dahil kakaisip sa mga nangyayari. Nitong nagdaang isang buwan lagi na lang kasi akong may natatanggap na death treath hindi ko naman alam kung kanino galing ito.

Hindi ko na nga pinapansin eh! dahil baka tinatakot lang ako.

Laking gulat ko kagabi dahil nagpadala ito ulit. Pero imbis na death treath ang matatanggap ko ay about sa isang negosyo namin sa pinas. Na ang kasunod nun ay mga tawag galing sa mga tauhan at pamilya ko na malaking pera daw ang nawawala sa kompanya.

Iyon din ang dahilan kung bakit kailangan kung bumalik agad sa pinas. Hindi naman namin ikapulubi kahit mawala sa amin ang isang kumpanya na yun. Pero dahil sa negosyo malaking pera talaga ang mawawala sa amin. At isa pa ang negosyong yun ay minana ko pa sa mga lolo at lola ko.

Hindi ko naman pwedeng iasa kay papa dahil may pinag kakaabalahan din itong mga importante.

ANASTASIA POV.

Ngayong araw na ang alis ako. Next week pa sana kaso nilakad na pala ng aking ama ang lahat ng papeles ko. Hindi na tuloy ako nakapag paalam sa iba kong tauhan. Tatawagan ko na lang.

"manang aalis na ako, nakita niyo po ba si daddy" magalang kong tanong dito.

"yes iha nasa garden, puntahan mo na lang. Basta mag iingat ka ha! Huwag mo sanang kalimutan na tawag tawagan ang iyong ama kahit nasa pinas kana." madamdaming turan ng aking yaya, niyakap ko naman ito ng mahigpit at hinalikan sa noo bago umalis para puntahan ang aking ama.

Nakita ko naman itong nagkakape habang nakatingin sa mga bulaklak na si mommy pa ang nagtanim.

"ahmmpf dad, aalis na po ako"

Bigla naman itong napalingon at niyakap ako. Kita ko sa mga mata niya ang lungkot.

Ayaw ko sana siyang iwan, dahil alam ko malulungkot lang siya. Sinabihan ko nga siya na sumama kaso susunod na lang daw siya.

"mag iingat ka dun baby ha! Tawagan mo agad ako kapag nakarating ka. Atsaka tinawagan ko na rin si butler Rio dun para may mag aasikaso sayo dun" sunod sunod na paalala nito sa akin.

Nalungkot naman ako.

"dad ayaw mu ba talagang sumama."

"susunod na lang ako anak. Di ko kasi pwedeng iwanan ang mga negosyo natin dito."

"ehh sinabi ko naman sa iyo dad na ako na ang bahala dun. Ang sabihin mo di mo lang maiwanan ang pagiging mafia mo" nagtatampo kong turan dito.

"baby napag usapan na natin ito." diin nito.

Napabuntong hininga na lang ako. Napalingon naman ako dahil sa isang tauhan naming nagsalita.

"ma'am ayos na po ang mga gamit niyo."

"sige susunod na ako."

"sige na nga, basta mag iingat ka dito. Kapag may problema po tawagan niyo agad ako." paalam ko na sa aking ama.

"manang paki alagaan po si daddy habang wala ako. Iyong mga gamot niya po. Twagan niyo rin po ako kapag nagpapalipas ng kain." bilin ko dito habang ang mata ay nasa aking ama. Nakangiti naman itong napapailing.

Niyakap ko na ito at agad ng sumakay ng sasakyan.

THIRD PERSON POV.

MAKALIPAS ang kalahating araw na nasa himpapawid ay sa wakas nakarating na rin ng pinas si Anastasia. Hindi niya maiwasang matuwa dahil sa kagalakang nakabalik ulit ito sa kanyang pinagmulan.

Habang palabas na sana ito ng airport ay nabunggo siya ng isang lalaking may kausap sa cellphone. At dahil sa kanyang gulat nito ay napasubsob ito sa babaeng umiinom ng juice.

Lahat naman ng tao na nandun ay nagtatakang nakatingin sa kanya.

Nainis siya sa nangyari kaya imbis na hihingi na sana siya ng tawad dito ay nauna pa ito dahil natakot ito sa nakikita sa itsura niyang parang kakain ng tao.

ANASTASIA POV.

"sorry miss" sabi ng babae na kinakabahan.

"no ma'am, it's my fault. Sorry na tapon yung iniinom niyo, babayaran ko na lang po yung juice na natapon." nakangiti ko dito. Para mawala ang takot nito. Napakabait naman nito.

"huwag na po,"

At dahil sa nakonsensya ako ay binigyan ko pa rin ito. At agad ng nagpaalam dahil hahabulin ko pa iyong mayabang na lalaki.

Habang hinahabol hinubad ko naman ang aking jacket at nakasando lang habang hinahabol iyong demonyong lalaki. Binaliwala ko na lang ang mga lalaking nakasunod ang tingin sa akin dahil sa dibdib kong parang lalabas na sa bra ko.

At dahil sa galit ko ay hinampas ko ito ng aking jacket. Sapol ito sa tagiliran.

Nagulat ito sa ginawa ko. At galit itong napalingon sa akin.

"what's your problem, woman" galit na turan nito.

Aba't siya pa mismo ang magagalit. Eh ako nga ang agrabyado dito. Baka maitapon ko ito palabas ng airport.

"pucha! at ikaw pa may ganang magalit, eh ikaw na nga itong nakabunggo" hindi makapaniwala kong turan.

"i don't know, what are you talking about"

"tanga ka kasi, nakita mo ba ang ginawa mo sa akin" galit ko paring pasaring dito. Sabay turo sa sando at jacket ko.

Umigting naman ang panga nito dahil sa pag tawag kong tanga o dahil sa dibdib ko.

Nakita ko naman itong napalunok na nakatitig sa aking dibdib. Pansin mo rin ang pamumula ng tainga nito.

"tsk, baka ikaw ang tanga. dahil di naman siguro kita mababangga diba kung di ka tatanga sa dinadaanan ko. and yeah, nakikita ko ang sando mo, so please mag jacket ka. Ang laswa tingnan. Di naman kalakihan." sabay hubad ng jacket at bato nito sa akin. Nasalo ko naman.

Mas lalong umalpas ang galit ko dito at dali daling lumapit at sinipa ang ari nito. At agad ng Iniwan ito.

Namilipit naman ito sa sobrang sakit. Deserve niya lang yan. Lait laitin ba naman ang dibdib ko, duh! di niya ba alam na daming naiinggit sa dibdib ko na ito dahil sa kalakihan. Hindi lang din naman yan ang assets ko eh kundi ang aking pang upo rin.

Agad ko namang nakita si butler Rio na nag hihintay na sa akin.

"welcome back to the Philippines madam" nakangiting sambit nito.

Hindi ako umimik dahil sa inis ko pa rin, sumakay nalang ako agad sa sasakyang nakaparada. Napagod talaga ako sa pakikipag bangayan dun sa lalaking gwapo nga sana. Kaso wala namang modo.

Napansin ko naman na may hawak pala ako kaya ng tingnan ko, ito pala ang jacket nung lalaki. Agad ko naman itong naitapon sa gilid ng sasakyan.

Pagdating nang bahay ay sinabihan ko na lang si butler Rio na magpapahinga na ako kaya wag akong isturbuhin.

ISANG linggo ang lumipas, namalagi muna ako sa manila.

Dahil may kinausap pa akong mga tauhan. Hindi alam ni daddy na ang isang underground na kinabibilangan ko ay sa pilipinas talaga naka base.

Itong araw na rin na ito ay siyang pagpunta ko sa aming probensya. Kinakabahan ako. Di ko alam kung ano ang magiging reaksyon ng pamilya ko. Kahit kasi noong kinupkop na ako. Di ko nagawang tumawag sa kanila. Pero may inutusan akong tao na bantayan sila.

Habang bumibiyahe ako, di ko maiwasang mapangiti dahil sa aking mga nakikita. Sobrang daming nagbago.

"miss dito na po tayo" napalingon ako kay manong kunduktor ng magsalita ito.

Bumaba na ako at nag hanap ng masasakyan papunta sa barangay namin.

Buti na lang dahil iyong inutusan kong tauhan ay may pinadalang mga video at picture papunta sa lugar namin para di ako magmukhang tanga kapag bumiyahe na ako dahil sobrang dami talagang nagbago.

"diyan lang po manong" sabi ko sa tricycle na sinakyan ko.

Bumungad naman sa akin ang lumang bahay pero alam mong napakatibay. Ito pa rin ang bahay namin dati mas pinalaki nga lang ngayon.

Pagbaba ko may nakita akong mga bata na naglalaro sa bakuran habang may isang matandang babae rin na nag wawalis.

Habang tinitingnan ko ang dating bahay namin ay wala pa rin itong pinagbago, ganun na ganun pa rin ito ng umalis ako.

"tao po" lakas loob na sambit ko dito.

Sobrang lakas ng t***k ng puso ko. Nang lumingon ito sa gawi ko.

Naninikip ang aking dibdib dahil sa ilang taon nasilayan ko na rin ulit ang kanyang mukha.

"ano iyon iha!" nakangiti nitong tanong.

Hindi ko na napigilan ang aking sarili at agad ko na itong niyakap.

"mama." hagulgol kong sambit dito.