Onlar bakışırken kapıdan nikâh memuruyla birlikte Azad girdi. Herkes toparlandı. Nazar içeri geçip aynadan son bir kez kendine baktı, sonra derin bir nefes alıp odaya giren abisinin koluna girdi.
Yavaşça yürüdüler nikâh masasına doğru.
Alkış yoktu düğünde ama sanki her yer bayram yeri gibiydi.
Kuşlar, sanki onlar bir araya geliyor diye başka türlü ötüyordu.
Berzan, Nazar’ı görünce ayağa fırladı. Kalbi ağzında atıyordu.
Orta yerde Selim, Nazar’ın alnına bir öpücük kondurup kardeşinin elini Berzan’ın avuçlarına bıraktı. Berzan o teslim edilen eli sımsıkı tuttu, bırakmamak ister gibi… Yan yana geçip masaya oturdular.
Hiç konuşmadılar; sessizlik her şeyi anlatıyordu. Nikâh memuru gözlerinin içine bakarak sordu… onlar tek bir ağızdan ve derin bir aşkla:
«Evet,» dediler.
Berzan, Nazar’ı
