46. Bölüm Mizgin’in Kabusu
Gece yarısı… Ev sessizdi. Çocukların odasında yalnızca duvardaki gece lambasının loş ışığı yanıyordu. Mizgin derin bir uykuya dalmıştı. Ama uyku, masum bir huzur getirmemişti.
Rüyasında, babasının sesini duydu. Karanlık, nemli bir mağara… Zincir sesleri yankılanıyordu. Mizgin, küçücük ayakları ile koşuyor, babasına ulaşmaya çalışıyordu. Ertuğrul, zincirlere vurdukça metal sesi yankılanıyordu.
Tam o anda, yüzü sargılarla kapalı bir adam belirdi. Elinde silah vardı. Buz gibi bir sesle güldü ve namluyu Ertuğrul’un göğsüne doğrulttu.
“Son sözünü söyle Binbaşı!”
Ertuğrul, Mizgin’in gözlerine duygu dolu gözlerle bakarak, “Mizgin kaç kızım…!”
Mizgin’in yüreği daraldı, ayakları yerinden kıpırdamıyordu. Gözlerinden yaşlar akarken, babasına ulaşmaya çalıştı. Ama zin
