39. Bölüm Aydınlanan Dünya
“Gönül bağımı kestiğim herkes,
ayak bağıdır artık.”
Mizgin
Koridorun beyaz ışıkları altında ağır adımlarla yürüyordu. Ameliyathaneye giden yol, sanki bitmek bilmeyen bir tüneldi. Her adımda kalbinin çarpıntısı daha da hızlanıyor, ama yüzüne yansıtmamaya çalışıyordu.
Yanında annesi vardı; gözleri dolmuş ama güçlü görünmeye gayret ediyordu. Ertuğrul ise her zamanki gibi dimdik ve kararlıydı, sanki o da bu ameliyatı yaşayacakmış gibi gergindi. Sevdiye Hanım dua mırıldanıyor, elindeki tesbihi sımsıkı kavrıyordu.
Ameliyathanenin kapısına vardıklarında kısa bir sessizlik oldu. O sessizlik, dışarıda kalacak olanların korkularını ve içeride yaşayacak olanın cesaretini aynı anda taşıyordu.
“Her şey güzel olacak,” dedi Bejna, gözyaşlarını saklamaya çalışarak.
Er
