ตอนที่ 3

2711 Words
ติ๊งง ติ๊งง เสียงออดหน้าห้องดังรัวๆ ทำให้ฉันตื่นตัวจากการนอน ฉันยังอยู่ที่ห้องธัช แต่กลับไม่เห็นเจ้าของห้องภายในห้องที่เงียบเชียบราวกับป่าช้า เหมือนว่ามันจะไม่อยู่ เสียงออดยังคงดังอย่างต่อเนื่อง ทำให้ฉันไม่สามารถนอนต่อได้ ฉันลุกจากเตียงไปที่ประตู แกร็ก! แต่ประตูห้องล็อกจากข้างนอก หมายความว่านี้ฉันโดนขังอยู่ในห้องเหรอ เสียงกดออดหน้าห้องดังอีกครั้ง ก่อนที่จะเงียบไป ฉันได้ยินเสียงเหมือนคนคุยกันแต่ฟังไม่ถนัด ประตูห้องก็เปิดออก ฉันไม่ทันจะได้ไปหลบ ก็มีผู้หญิงตัวเล็กหน้าตาน่ารักผมสั้นเดินเข้ามาพร้อมกับไอ้ธัช เหมือนนางจะตกใจที่เห็นฉัน "เอ่อ ใครเหรอคะพี่ธัช" "เมีย/เพื่อน! " เราสองคนพูดพร้อมกัน ฉันมองน่ามันอย่างเอาเรื่อง "เพื่อนที่มหาลัยน่ะ ธัชแกก็หยอกเล่นไม่รู้เรื่อง" ฉันยิ้มแห้งรีบแก้ตัว ไม่อยากให้เข้าใจผิด "อ่อเหรอ แล้วเพื่อนฉันมายืนนุ่งผ้าเช็ดตัวโชว์โป๊อะไรตรงนี้ละ แล้วคอกับหน้าอกเธอไปโดนอะไรมาถึง.ช้ำอย่างงั้น" มันเลิกคิ้วอย่างกวนๆ ฉันรีบก้มมองดูตัวเอง โอ๊ยตายฉันลืมไปว่าตัวเองมีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวปกปิดร่างกายไว้ กับรอยแดงที่มันทำกับฉัน "อะ ไอ..ไอ" ฉันไปต่อไปถูกเลยต้องรีบวิ่งหนีเข้าห้องน้ำทันที ได้ยินเสียงมันหัวเราะเบาๆ ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้บ้า!! "เอ่อ ตกลงผู้หญิงคนนั้น แฟนพี่เหรอคะ" "อืม เธอมีธุระอะไร" เขาตอบเสียงเรียบ เดินเอาของพะรุงพะรังไปเก็บในครัว ร่างเล็กเดินตามมาติดๆ "ครีมไม่รู้เลยว่าพี่มีแฟนแล้ว" "เพิ่งมี แล้วตกลงเธอมีอะไร" "เอ่อ..ครีมเอาของฝากจากเชียงใหม่มาให้ค่ะ" "อืม ทีหลังไม่ต้องลำบากก็ได้ วางไว้ที่โต๊ะเลย เธอมีอะไรอีกมั้ย ฉันมีเรื่องต้องทำอีก" เขาบอกปัดๆ อย่างไม่สนใจ ใจมันอยากพุ่งไปหาคนที่หลบอยู่ในห้องน้ำจะแย่ " คือ..ยังมีอีกเรื่องค่ะ พรุ่งนี้พี่ว่างไหม วันเกิดครีมอยากให้พี่ไป" "ไม่ว่าง" ตอบอย่างไม่คิด ทำให้สาวผมสั้นหน้าสลดทันที "เธอกลับไปได้แล้ว ไว้เจอกันใหม่" "แต่ว่า.. นั้นครีมกลับก่อนก็ได้ค่ะ" เมื่อเห็นสายตาคนตรงหน้าไม่สบอารมณ์ทำให้ไม่กล้าพูดตื๊ออีก เขาพยักหน้าเล็กน้อย เดินไปส่งเด็กสาวที่หน้าห้อง พอส่งเธอเสร็จเขาก็รีบปิดประตูล็อกห้องอย่างรวดเร็วเดินตรงไปที่ห้องน้ำทันที โอ๊ยอยากจะบ้า จะไปหรือยังนะ คิดแล้วก็เครียดตอนนี้ฉันทำตัวเหมือนพวกเมียน้อยแอบเมียหลวงยังไงยังงั้น ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันทำไมต้องหลบฟ่ะ!? "ริน ออกมา" ไอธัชมาเรียกฉันแล้ว ฉันกำลังจะเปิดประตูแต่ก็ฉุกคิดได้ว่ามันจะทำอะไรฉันอีกมั้ย แค่เมื่อเช้าก็แสบจะตายอยู่แล้วเพื่อนเลว ไม่รู้ว่าตอนนี้ยังเรียกว่าเพื่อนได้อยู่เปล่า "เออ แกจะทำไรก็ทำเหอะ ฉันจะอาบแล้วก็จะกลับห้องแล้ว" ฉันตะโกนตอบมัน แต่เสียงมันเงียบไป สงสัยคงจะไปแล้ว อืมก็ดีเหมือนกัน ฉันถอนหายใจอย่างโล่งอก ไหนๆ ก็อาบน้ำมันเลยละกัน ฉันสลัดผ้าขนหนูผืนเล็กออก เปิดวาล์วน้ำไหลชโลมทั่วเรือนร่างแต่ก็ต้องเบ้หน้าทันที ก็มันแสบน้ำไหลโดนตรงนั้นโคตรจะแสบเลย "ฉีกหรือเปล่าเนี่ย" ฉันพึมพำเบาๆ แต่ต้องชะงัก เมื่อได้ยินเสียเข้มพูดสวนขึ้นมา "ฉันว่าน่าจะฉีกอยู่นะ ทำแรงอยู่เหมือนกัน" "ไอ้ธัช!! " มันยืนพิงประตูมองแทะโลมฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วก็หยุดมองที่หน้าอกสลับกับน้องสาวฉัน มันเข้ามาได้ไงเนี่ย ฉันรีบเอามือปิดหน้าอกกับส่วนตรงนั้นทันที "โรคจิต แกเข้ามาทำไมไอ้บ้า"มันไม่ตอบแต่เดินเข้ามาหาฉันแทน ฉันเบี่ยงตัวหลบเตรียมจะวิ่งออกไป แต่กลับโดนมันรั้งมือไว้ "ขอดูหน่อย" "ดูอะไร ปล่อยนะเห้ย อย่ามาจับ" "ขอดูตรงนั้นหน่อย ว่ามันฉีกไหม" มันยิ้มกริ่ม "หื้ม มึงนี่มันโรคจิตที่แท้ทรูจริงๆ " "ทำไมต้องพูดหยาบ" น้ำเสียงมันเปลี่ยนไปเหมือนจะไม่พอใจที่ฉันพูดแบบนั้น "ที่เมื่อคืน แกยังพูดเลยด่าฉันด้วย เยอะด้วย " ฉันเถียงกลับอย่างเอาเรื่อง "เมื่อคืนก็ส่วนเมื่อคืน" มันตอบสีหน้าเรียบเฉยคนที่มันทำร้ายฉันหายไปไหนแล้ว มือปลาไหลของมันเริ่มอยู่ไม่สุข มันสะกิดยอดหน้าอกฉัน ฉันรีบตะครุบมือมันไว้ "หยุดนะ แกจะทำอะไร อะ..ไอ้ธัช" เราสบตากัน สายตามันที่มองฉันเหมือนต้องการมากๆ แต่ก็ต้องสะดุดกับแผลที่ห่างคิ้วมัน ฉันเผลอเอามือไปลูบเบาๆ "เจ็บมั้ย" โอ๊ย อยู่ดีๆ ปากมันก็พูดออกไป พูดแบบนั้นทำไมม แต่มันยิ้มมุมปากให้ฉันแล้วพูดต่อ "เจ็บตรงนนี้มากกว่า" มันจับมือฉันไปกุมน้องชายมัน!! "ไอ้บ้า ทะลึ่ง" "ตกลงจะให้ดูป่ะ" แนะยัง ยังไม่หยุด "ดูกับผีนะสิ ปล่อยได้แล้ว ฉันยังไม่ลืมเรื่องที่แกทำเมื่อเช้านะ" ฉันตอบเสียงเรียบ หวังจะให้มันสำนึก แต่กลับคิดผิดมหันต์ "ก็นี้ไง ถึงอยากจะดูว่าเป็นเยอะมั้ย" มันกลับตอบมาน่าตายซะงั้น " อยากจะบ้า ฉันไม่อยากคุยกับแกแล้ว" ฉันพยายามจะออกจากอ้อมแขนมัน แต่มันยังจะพูดขึ้นมาอีก!! "นั้นขอกินเลยได้ปะ" "นั้นขอกินเลยได้ป่ะ" "เป็นเพื่อนกันมานาน ไม่คิดว่าแกจะโรคจิต" แต่พอฉันพูดเรื่องเพื่อนเท่านั้นหมือนมันจะไม่พอใจฟึดฟัดขึ้นมาทันที "เอาจริงดิ เธอยังมองฉันเป็นแค่เพื่อนอีกเหรอทำขนาดนี้แล้ว ฉันไม่จบง่ายๆหรอกนะ" "ร่างกายฉัน แกก็ได้ไปแล้วไง" ฉันจ้องหน้ามัน "คิดว่าฉันอยากได้แค่ร่างกายเธองั้นเหรอ หัวใจเธอฉันก็ต้องการ..." มือใหญ่ของธัชยกขึ้นมาจับแก้มฉันก่อนที่จะจูบอย่างแผ่วเบา ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามันรู้สึกดีจริงๆ แต่พอนึกถึงพี่ภพ ฉันก็ต้องผลักอกมันออกทันที ฉันจะทำแบบนี้ไม่ได้ "ฉันว่าแกหยุดแค่นี้เถอะธัช ฉัน..ฉันทำกับแกไม่ได้" ฉันพูดเสียงเบากลัวใจตัวเอง กลัวว่าจะคิดกับมันไปไกล ฉันอยากรักษามิตรภาพนี้ไว้ ตอนแรกกะว่าจะตัดเพื่อนกับมันแท้ๆ แต่ไม่รู้ทำไมถึงทำไม่ลง... "ทำไมพูดงี้วะ แล้วเมื่อคืนกับเมื่อเช้านี้ยังเรียกว่าทำไม่ได้อีกเหรอ"มันบีบแขนฉันแน่นจนรู้สึกเจ็บไปหมด "ไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น แกก็รู้ว่าฉันยังคบกับเขาอยู่ " ฉันพยายามเบี่ยงตัวหลบ เอื้อมมือหยิบผ้าขนหนูมาพันตัวไว้ แต่ธัชก็กระชากมันหลุดอีกครั้งดูเหมือนมันหงุดหงิดมาก "ไปเลิกกับมันซะ" "มันไม่ง่ายอย่างนั้นนะเว้ย"ฉันพยายามจะอธิบายแต่...มันก็พูดสวนขึ้นมา "นี่กูไม่ได้ขอมึงนะ แต่กูสั่งให้เลิก" มันเริ่มพูดรุนแรงกับฉันอีกแล้ว "ไม่..ฉันทำใจไม่ได้ ทำไมแกถึงทำแบบนี้กับฉันวะธัช เรากลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมได้มั้ย นะฉันขอ" ฉันกุมมือทั้งสองข้างของมันไว้พยายามทำให้มันใจเย็นที่สุด แต่ก็ไม่เป็นอย่างที่คิด มันสะบัดมือออกอย่างแรง "นี่มึงจะบ้าเหรอริน มึงคิดว่ากูทำมาขนาดนี้แล้วอยากเป็นแค่เพื่อนเนี่ยน่ะ มึงบ้าเหรอวะ" "เป็นได้ดิ เรื่องเมื่อคืนฉันจะถือว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น ว้ายย" ไม่ทันจะพูดจบ มันเดินอุ้มฉันออกจากห้องน้ำทุ่มลงเตียงกว้าง "ทำขนาดนั้นยังลืมได้ลงคอเนอะ ได้งั้นเดี๋ยวจะซ้ำใหม่ มึงลืมอีกกูก็จะซ้ำใหม่ ไม่อยากเลิกกับมันก็ไม่ต้องเลิก กูจะทำให้มึงท้องไปเลยจะได้ไม่ต้องกลับไปหามันอีก"นี่มันจะบ้าเกินไปแล้วนะ พอนึกขึ้นได้ว่าเรามีอะไรกัน ฉันไม่ได้กินยาเลย มันก็ไม่ได้ป้องกัน โอ๊ยเป็นเครียด ฉันจะลุกขึ้นแต่มันก็กระชากฉันลงที่เดิม "ไอ้ธัช แกจะบ้าเหรอ ท้องบ้าอะไรของแก อย่าทำอะไรใช้อารมณ์ได้ปะ" ฉันพยายามดึงสติมัน "คิดดีแล้ว อยากมี " มันตอบหน้าเรียบเฉย จนไม่รู้ว่ามันคิดจริงคิดเล่น "อยากมีก็ไปทำกับเด็กแกนู่น" "อยากมีกับมึงนี่แหละ พูดมากวะ มานี้เลย อยู่เฉยๆ " มันถอดเข็มขัดกางเกงออก เอามารัดข้อมือฉันทั้งสองโดยที่ฉันไม่ทันจะได้ป้องกันตัว เอาอีกแล้ว มัดฉันแบบนี้อีกแล้ว ใจเริ่มไม่ดีแล้วตอนนี้นึกถึงความรุนแรงที่มันทำไว้ ใจฉันก็เต้นแรงขึ้น บอกไม่ถูกว่ากลัว..หรืออะไรกันแน่ "ไอธัช ไม่เอาไม่มัดแบบนี้ " มันยังคงทำต่อไปไม่ได้ฟังเสียงฉันเลย มันจับขาทั้งสองข้างของฉันแยกออกแล้วมองเนินน้องสาวของฉัน เขาก้มหน้าลงไปสำรวจ "โคตรน่าดูดเลยว่ะ" มันตอบเสียงแหบพร่า เล่นเอาฉันเขินไปด้วย ฉันพยายามหุบขา แต่ก็สู้แรงมันไม่ไหวจริงๆ มือทั้งสองก็ทำอะไรไม่ได้ "ไม่เอา ไม่เอาตรงนั้น สกปรก แกอย่า ทำนะ อะ...ไอ้ธัชอย่า อ๊ะ อ๊า.." มันไม่ฟังฉันเลย ปลายลิ้นอุ่นปราดไปมา ดูดเลียย้ำๆ อยู่อย่างนั้น แทบจะดูดน้ำฉันจะหมดตัวอยู่แล้ว จนฉันเกร็งตัว ใกล้จะถึงฝั่งแล้ว อีกนิด อีกนิดเดียวเท่านั้น แล้วทุกอย่างก็หยุดลงแค่นั้น "อย่ามาเห็นแก่ตัว ทำให้ฉันบ้าง " "ทะ ทำอะไรของแก ถ้าจะหยุดแล้วก็ปล่อย! " ฉันตะคอกมันอย่างขัดใจ แอบเสียอารมณ์นิดๆ "หึ แน่ใจเหรอว่าอยากหยุด" มันลุกขึ้นถอดกางเกงยีนออกพร้อมบ็อกเซอร์ตัวน้อยที่ปิดความใหญ่เอาไว้ "ทำให้หน่อย " ฉันตกใจถลึงตาใส่มัน คบกับพี่ภพมาฉันยังไม่เคยทำแบบนี้เลยนะ "ไม่เอา ทำไม่เป็น" "เดียวก็เป็น" มันย่อตัวมาคร่อมหน้าอกฉัน ทำให้น้องชายของมันอยู่ใกล้กับริมฝีปากของฉัน "อ้าปากสิ อ้ากว้างๆ " ฉันทำตามที่มันพูด ตอนนี้อารมณ์มันพาไปหมดแล้วรู้สึกถึงความคับแน่นในปากรสชาติคาวๆ แปลกๆ มีน้ำเหนียวปริ่มออกมาจากปลายหัวหยักแดงเถือก "อ๊าาา ซี๊ดดด ดี ดี อย่างงั้นแหละ ขอลึกๆ ได้มั้ย" เขาเริ่มยัดมันเข้ามาอีกลึกกว่าเดิมจนรู้สึกอยากจะอ้วกมันลึกเกินไป แบบนี้ไม่ไหว "ดูด ให้หน่อย แรงๆ เลย ซี๊ด..." "อื้ออ ธัช..มะ ไม่ไหวเอาออกก่อนลึกเกินจะอ้วก" มันไม่ฟังที่ฉันพูด ยังกระแทกเข้าออกอย่างรัวเร็วกว่าเดิม รู้สึกถึงน้ำคาวที่เขาคอฉัน แต่มันชักออกก่อน. "พอก่อนเดียวแตกเร็วไป ไม่มันส์" ฉันหายใจแรงขึ้นเหนื่อย เจ็บปากอะ "เซ็กซี่เป็นบ้าเลยวะ ปากเธอนี้มัน น่าจับยัดชะมัด" เขาลูบหน้าฉันเช็ดน้ำเมือกยืดๆ ออกจากขอบปากแล้วมันก็ยกนิ้วขึ้นไปดูดเฉย อ๊าาให้ตายสิได้อารมณ์ชะมัดเลย ความรู้สึกนี้มันอะไรกัน "ขอกัดตรงนี้หน่อยได้มั้ยริน.." เขาใช่มือบี้ไปที่ปลายยอดอก จนมันแข็งสู้มือ " เจ็บ อะ อย่าทำแรง " ธัชก้มหน้าดูดจนเสียงดัง จ๊วบบ "ไม่ไหวแล้ว ขอเอาเข้าเลยนะ" ฉันก็ไม่ไหวเหมือนกัน ถึงตรงนั้นจะยังไม่หายดีก็เถอะ ตอนนี้อารมณ์มันฉุดไม่อยู่แล้ว กึก สวบบ เขาดันมันเข้าสุด ออกสุด เจ็บสุดเช่นกัน "ฉิบ เลือดออกนิดนึง เจ็บมากไหม" ฉันกัดปากพยักหน้าตอบ แต่มันยังพอทนได้ "จะรีบทำนะ ทนหน่อย" ปึก ปึก ปึก เอวสอบกระแทกเข้าออกถี่รัว ยิ่งเร่ง ภายในของเธอก็ยิ่งรัดรึงสุด เขาจับเรียวขาสวยข้างหนึ่งพาดขึ้นบนบ่าแกร่ง แล้วจัดการตอกความเป็นชายใส่รูคับแคบอย่างไม่ยั้ง ปากหนาก็ทำหน้าที่ดูดดึงเต้าอวบอิ่มอย่างไม่น้อยหน้า เขาทำราวกับทารกดูดนมแม่! ทำให้ร่างบางสั่นสะท้าน ทั้งเจ็บทั้งเสียว "อ๊า! ธัช หยุด พอก่อน" "หยุดทำไมล่ะ ชอบเหมือนกันไม่ใช่เหรอ" ธีธัชผละจากทรวงอกเพื่อมากระซิบตอบชิดใบหูเรริน เขาไม่รอให้เธอได้พูดอะไรต่อต้นแขนกำยำล็อกขาเพรียวทั้งสองเข้ากับข้างตัวขยับบั้นเอวถูไถให้คนที่นอนบนเตียงซ่านหวามยิ่งกว่าเดิมก่อนที่จะดันตัวลงกระแทกใส่อย่างแรงอีกครั้ง หญิงสาวก็ไม่น้อยหน้าเธอร่อนเอวรับสัมผัสของเขาอย่างเต็มที่ เรรินครางเสียงหวาน ท่วงท่าลีลาของเขาทำให้เธอเสียวซ่านถึงที่สุด "อ๊าา.." ร่างเล็กสั่นสะเทือนอยู่ใต้ร่างเขา ยิ่งเขาเร่งจังหวะมากเท่าไร เธอก็ยิ่งสั่นไหวจนหูตาพร่าพราย เขาร้อนแรงและดุเดือด สร้างความรัญจวนใจให้เธอไม่น้อย.. เมื่อความกระสันใกล้ถึงจุดสูงสุด ธีธัชก็ยิ่งควบเอวใส่ร่างเล็กเร็วมากขึ้น เขาโยกตัวขย่มสะโพกใส่ช่องทางรักของเธออย่างบ้าคลั่งและถี่รัว "เดี๋ยว ช้ากว่านี้ อ๊ะ..อ๊าาา เสียว.." "หยุดไม่ได้แล้ว อา! รินตอนนี้ฉัน..รู้สึกฟินเป็นบ้า!" "มะ..ไม่..ไม่ไหวแล้ว" ธีธัชคว้าเอวเธอไว้แน่นขยับเข้าหาเรรินอย่างหนักหน่วง หญิงสาวที่กำลังจะถึงจุดสุดยอดอ้าขากว้างขึ้นมากกว่าเดิมเพื่อให้เขาถนัดมากขึ้น ช่วงส่วนล้างก็บดขยี้เขาหากันจนลื่นแต่ร้อนผ่าวอย่างรุนแรง "กรี๊ดดด!!" เธอหวีดร้องอย่างสุดเสียงเมื่อความเสียวพุ่งถึงขีดสูงสุด ภายในของเธอสั่นระริก ร่างกายเกร็งหยัดรุนแรง ส่วนชายหนุ่มได้กระตุกน้ำรักปลดปล่อยบรรดาลูกๆเข้าสู้ท้องน้อยของเธออย่างสุดล้น ก่อนที่จะซวนซบลงสู่ทรวงอกนิ่ม... เรานอนกอดกันในสภาพเปลือยหอบหนัก ธัชมันค่อยๆ ถอนกายออกจากน้องสาวฉัน จนน้ำรักทลักล้นออกมาเยอะมาก ได้กลิ่นคาวออนๆ แตะเข้าจมูก "หวังว่าจะท้องนะ" มันยิ้มกริ่มมองน้องสาวฉัน "ท้องกับผีนะสิไอ้บ้า ลุกออกไปเลย" ฉันผลักมันออก มองหาผ้าขนหนู แต่มันดึงฉันไปกอดแน่น "นอนก่อนไม่ได้เหรอ" มันพูดเสียงอ้อนออดราวกับคนละคนที่เกรี้ยวกราดก่อนหน้านี้ "ไม่! " ไม่ใจอ่อนหรอกยะ "นั้น...อีกรอบ" คราวนี้มันพูดเสียงจริงจังทันที "จะบ้าเหรอ เหนื่อยจะตาย" "เหนื่อยได้ไง ฉันทำอยู่คนเดียว" หน้าฉันคงแดงเป็นลูกตำลึงไปแล้วตอนนี้ ใครบอกไม่เหนื่อย นอนอยู่เฉยๆ ก็เหนื่อยน้าาา >-< "ไอ้บ้า พูดไม่รู้เรื่อง" เขาหัวเราะเบาๆ นอนตะแคงกอดฉันอยู่อย่างนั้น ฉันดิ้นดุกดิกสักพักก็หยุด. เขาก็นิ่งไป คงหลับแล้วมั่ง พอเงยหน้าขึ้นไปดู ธัชสบตามามองฉันพอดี เราทั้งสองนิ่งทั้งคู่ จนเป็นมันที่พูดขึ้นมาก่อน "ฉันให้เวลาแค่วันพรุ่งนี้เท่านั้น" "อะไร หมายความว่า?? " "ไปเลิก กับมัน" "ฮ๊ะ?..." ฉันหลบสายตาเขา "ฉันพูดจริงนะริน ทำจริงด้วยเรื่องเธอ" "อะ ไอ้บ้า "
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD