[?.:ทิวาTalk:.]
หลังจากมีอะไรกับเธอเสร็จเป็นครั้งที่2 ผมก็ลุกขึ้นไปแต่งตัวให้เรียบร้อย ดูท่าทางผมคงต้องออกไปซื้อของเข้าบ้านนี้บ้างแล้วล่ะ เพราะในตู้เย็นไม่มีอะไรที่สามารถกินได้เลย อีกอย่างต้นหนาวเองก็ยังไม่มีเสื้อผ้าใส่ ถึงผมจะเกลียดเธอแต่ผมก็ไม่ได้ใจร้ายขนาดที่ให้เธอโป๊เปลือยล่อนจ้อน หรืออดข้าวอดน้ำหรอกนะ
"กูจะออกไปห้าง จะเอาอะไรมั้ย?" ผมเอ่ยถามร่างบางที่นอนขดตัวอยู่ใต้ผ้าห่ม
"มะ..ไม่เอาค่ะ" น้ำเสียงเธอสั่นเครือเหมือนกับกำลังร้องไห้ หึ สมน้ำหนา! นี่มันคือสิ่งที่เธอสมควรได้รับแล้วไม่ใช่หรอ?
สิ่งที่เธอได้รับจากผมมันเทียบไม่ได้เลยกับสิ่งที่ผมและน้องชายได้รับจากเธอ! ผู้หญิงที่รักความสบายและเห็นแก่เงินอย่างเธอ ต้องเจอคนอย่างผมนี่แหละ ผมจะทำให้เธอได้รู้ว่าการอยู่ในจุดที่ต่ำที่สุดของชีวิตมันเป็นยังไง
"อย่าคิดหนีนะ ถ้ามึงหนีแล้วกูตามจับได้อีกครั้งล่ะก็ กูจะขายมึงให้พวกฝรั่งเอาไปเป็นเด็กซ่อง"
