Ang ulan ay bumuhos nang malakas sa city streets, nagrereflect ang neon lights sa basang kalsada. Si Hanna at Piolo ay tumatakbo mula sa warehouse escape, soaked, adrenaline pumping, heartbeats racing—pero sa bawat hakbang, ramdam ni Hanna ang t***k ng puso niya sa bawat brush ng kamay ni Piolo.
“Piolo… can we… slow down?” bulong niya habang humihinga nang malalim.
“Huh?” sagot ni Piolo, tumitigil sa ilalim ng street lamp. Hawak pa rin niya ang kamay ni Hanna, fingers intertwined. “Ngayon?”
Hanna hininga ng malalim, natutulala sa intensity ng tingin niya. “Hindi… not exactly,” sagot niya, medyo nahihiya. “I just… want to… breathe.”
Piolo lumapit, bahagyang lumalapit sa kanyang mukha. “Okay… breathe with me,” sagot niya, soft at steady, parang anchor sa g**o ng paligid. Ramdam ni Hanna ang init sa pagitan nila, kahit sa ulan at fog.
Sandaling nag-pause sila, parang tumigil ang buong mundo. Piolo gently brushed a wet strand of hair from Hanna’s face, at doon, hindi maiwasang tumigil ang puso ni Hanna. “Piolo…” bulong niya, half whisper, half laughter sa awkwardness.
“Shh… just a moment,” sagot ni Piolo, lumapit ng bahagya. At sa isang natural at gentle motion, softly pressed his lips against hers. Quick, tender, meaningful—parang reward sa lahat ng tension, danger, at sparks na naramdaman nila sa nakaraang pangyayari.
Hanna froze for a split second—then slowly melted into the kiss, heart racing, cheeks flushed at overwhelming kilig pero wholesome. Ang ulan, fog, at city lights ang naging perfect backdrop—dramatic pero hindi over the top.
Pagkatapos ng ilang segundo, naghiwalay sila nang malumanay, foreheads touching, heavy breaths, smiling shyly at each other.
“I… never imagined…” bulong ni Hanna, half laughing, half in awe.
“Me neither… but I’m glad,” sagot ni Piolo, hawak pa rin ang kamay niya, eyes soft. “Safe… together.”
Sandali lang, ngunit ramdam nila—connection nila deeper than ever. Not just romance, but trust, understanding, at protection sa bawat isa.
Ngunit hindi pa tapos ang gabi. Limson’s men are still on the move, alarms still blaring, kaya kailangan nilang mag-move agad. “Hand in hand, okay?” sagot ni Piolo, giving a reassuring squeeze.
“Hand in hand,” sagot ni Hanna, smiling through the rain. At sabay silang tumakbo, adrenaline, may apoy at bagong intimacy filling the air.