“ขอโทษอีกครั้งนะคะ พอดีไม่รู้ว่าตรงนี้มีคนจองแล้ว ขอโทษจริงๆ ค่ะ ขอโทษ...”
ขนมผิงเริ่มปวดเศียรเวียนเกล้ากับคำขอโทษซ้ำๆ ของผู้หญิงที่ดูแล้วรุ่นราวคราวเดียวกัน เนื่องจากทางรีสอร์ตล็อกสถานที่ตั้งแคมป์ผิด
“ไม่เป็นไรครับ ไม่ใช่ความผิดคุณสักหน่อย”
ฮยอนจุงตอบแทนเจ้านาย เพราะขนมผิงยืนหน้านิ่วท่าทางไม่สบอารมณ์อยู่ข้างรถออฟโรด
เนื่องจากตั้งใจจะดื่มด่ำกับบรรยากาศยามเช้าเงียบๆ อีกสักหน่อย แต่ดันมีคนมากวนซะได้
“เอ่อ พี่ชื่ออะไรเหรอคะ ฉันชื่อผิงนะ”
“...” ขนมผิงตาลุกวาว ทำไมต้องชื่อเหมือนกันด้วย ทว่าเขาไม่โกรธหรอก แค่เซ็งๆ ที่รีสอร์ตไม่ดูตาม้าตาเรือให้ดีว่าพื้นที่ตรงนี้เขาเช่าแล้ว
ขนมผิงมองฮยอนจุงที่เอาเขาจนไม่ได้หลับได้นอน แต่ฝ่ายนั้นยังคงแรงดี ช่วยสาวสวยหอบของลงจากรถ แล้วตอกเสาเต็นท์ให้
...นี่ใครเป็นเจ้านายมันกันแน่นะ
“พี่ฮยอนจุงหล่อเหมือนดาราจีนเลย...ถ้าไม่รังเกียจสนใจมาร่วมงานกันไหมคะ” เธอถ
