“ทำไมฉันต้องสืบหาตัวมันด้วยวะ...มึงอยากมีผัวขนาดนั้นเลยเหรอ หืมม อีตัวดี แค่กูไม่พอ?”
อาชาอุ้มร่างเล็ก เกี๊ยวไม่ทันตั้งตัวใช้สองขาโอบเอวหนาพร้อมกับคล้องคอแกร่ง เมื่ออาชาปิดประตูบ้านลงกลอน เขาก็รีบปลดเข็มขัด รูดซิป
ต่อด้วยปลดเปลื้องท่อนร่างของคนตัวเล็ก จากนั้นอาชาก็ช้อนลูกเลี้ยงขึ้นอีกครั้ง สอดแก่นกายขนาดมหึมา ที่ดูจะใหญ่ขึ้นทุกขณะเข้ารู
อาชาไม่ใช่อัลฟ่าอันธพาลทั่วไป แต่เขาอยู่เหนือกว่านั้น และยังเป็นวายร้ายขนานแท้
เขาโน้มขบลำคอระหง อีกคนอาจไม่รู้ ว่าตัวเองมีกลิ่นหอมสดชื่นราวกับบรรยากาศยามตะวันโผล่พ้นขอบฟ้า ส่องแสงเรืองรองรำไร
เขาถึงได้ชอบเลียทั่วร่างเล็ก โดยเฉพาะส่วนนั้น ทว่าเขาผิดหวังมาก ที่ลูกเลี้ยงให้คนอื่นเชยชมตรงที่ควรเป็นของเขาแต่เพียงผู้เดียว
“ตอบแทนกันอย่างนี้เหรอ หืมม?”
อาชาตอกเข้าไปมิดลำ หลังจากที่คาไว้ครึ่งลำ เกี๊ยวพลันเสียวซ่าน วูบวาบทั่วบริเวณท้องใต้สะดือ บั้นเอวอวบสั่น
