รอยรักมัจจุราช

ตอนที่ 4 นกน้อยนกรงทอง

ตอนที่ 4 นกน้อยนกรงทอง

“ใช่สินะ ในเมื่อเธอเกลียดฉันมาก เกลียดสายเลือดของฉันมาก ฉันก็จะให้เธอท้องกับฉันอีกครั้งให้ได้! คนที่ต้องเจ็บปวดต้องไม่ใช่ฉันคนเดียว!”

ร่างบางอรชรของเจ้าของใบหน้าซีดเซียวนั่งกอดเข่าอยู่บนเตียงด้วยสภาพโทรมจนน่าตกใจ หญิงสาวไม่ยอมกินอะไรเลยสักนิดไม่ว่าชายหนุ่มจะสั่งให้แม่บ้านเอาข้าวต้มขึ้นมาให้กี่ครั้งผลก็เป็นเช่นเดิม ถ้าการที่เธอต้องทนอยู่ไม่ต่างจากสัตว์เลี้ยงของเขา เธอยอมตายดีกว่า เธอมีชีวิตของเธอเองไม่ใช่ให้ใครที่ไหนก็ไม่รู้มาบังคับให้ทำโน้นทำนี่ เหมือนว่าเธอเป็นตัวอะไรก็ไม่รู้ในสายตาของเขา

ปัง! เสียงเปิดประตูดังขึ้นพร้อมเจ้าของร่างสูงโปร่งเดินเข้ามาในห้องนอนของเขาที่ในยามนี้มีร่างบางอรชรของปานแก้วอยู่ภายในห้อง สายตาคมเข้มจ้องมองไปยังชามข้าวที่ไม่มีร่องรอยของการกินเลยสักนิด

"ทำไมไม่กินข้าว?"

"......."ปานแก้วไม่ตอบหญิงสาวเลือกจะหันหน้าไปอีกทาง เธอไม่อยากแม้จะมองมายังชายหนุ่ม แต่ทว่าท่าทางของหญิงสาวที่แสดงออกมามันยิ่งทำให้คนอย่างไตรภพไม่พอใจขึ้นมามากกว่าเดิม

"ฮึก! ปล่อยนะ!"ทันทีที่มือหนายกขึ้นมาบีบคางมนให้เธอหันมามองตน เสียงร้องขึ้นมาด้วยความเจ็บของปานแก้ว หญิงสาวไม่พอใจที่เขาทำแบบนี้กับเธอหลายต่อหลายครั้ง

"ไม่อยากกิน! เลิกยุ่งกับฉันสักที!"

"อย่ามาปากเก่ง ทั้งๆ ที่เธอก็สู้ฉันไม่ได้ที่ฉันพยายามทำดีก็เพราะเห็นแก่ที่เพิ่งออกจากโรงบาลหรอกนะ แต่เท่าที่ดูแล้วก็ดูหายดีแล้วสินะ"

"ทำดี? ช่างกล้าพูดออกมานะผู้ชายสวะๆ อย่างนายเคยทำดีกับใครด้วยเหรอห๊ะ ทุเรศ!"

"ปานแก้ว!"เสียงตะโกนลั่นของชายหนุ่มทำเอาหญิงสาวสะดุ้ง ลูกน้องที่อยู่ข้างนอกได้ยินเสียงของเจ้านายก็ต่างพากันมองหน้ากันไปมา

"หึ ดีปากดีแบบนี้ผัวล่ะชอบมากเมียจ๋า!"เขากัดฟันจนเกิดเสียงดังกึก ก่อนจะถกแขนเสื้อของตนขึ้นเผยให้เห็นเส้นเลือดที่แขนของเขา ทำให้รู้ว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นคนแข็งแรงมากขนาดไหนยิ่งไตรภพเป็นผู้ชายที่ชอบออกกำลังกายเป็นประจำอยู่แล้วด้วย

"ยะ อย่านะจะทำอะไร! ออกไปนะ!"เมื่อเห็นท่าทางของชายหนุ่มก็ทำเอาเจ้าหล่อนตกใจไม่น้อย

"หึ ดีปากดีแบบนี้ล่ะผัวล่ะชอบมากเมียจ๋า!"เขากัดฟันจนเกิดเสียงดังกึก ก่อนจะถกแขนเสื้อของตนขึ้นเผยให้เห็นเส้นเลือดที่แขนของเขา ทำให้รู้ว่าชายหนุ่มคนนี้เป็นคนแข็งแรงมากขนาดไหนยิ่งไตรภพเป็นผู้ชายที่ชอบออกกำลังกายเป็นประจำอยู่แล้วด้วย

"ยะ อย่านะจะทำอะไร! ออกไปนะ!"เมื่อเห็นท่าทางของชายหนุ่มก็ทำเอาเจ้าหล่อนตกใจไม่น้อย

ไม่ทันที่ร่างบางอรชรจะถอยหนีร่างกายกำยำของไตรภพก็ขึ้นมาคร่อมปานแก้วเอาไว้ หญิงสาวพยายามดิ้นหนีใบหน้าคมสันที่โน้มลงมาปล้นจูบ ไม่ว่าเธอจะเบี่ยงหน้าหนียังไงก็ไม่รอดพ้นน้ำมือของคนใจร้ายอย่างเขาได้ ริมฝีปากหยักได้รูปฉกฉวยกระแทกจูบปากขอเธออย่างรุนแรงยิ่งเห็นอีกฝ่ายรู้สึกเจ็บปวดกับการกระทำของเขารอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของไตรภพก็เผยออกมา กำปั้นน้อยๆ ทุบตีหัวไหล่ของเขาซ้ำไปซ้ำมา มือหนากระชากพร้อมกดข้อมือทั้งสองของหญิงสาวลงข้างกายก่อนจะส่งสายตาดุๆ มาแทน เขาไม่ได้รู้สึกเจ็บเลยแม้แต่น้อยแค่รำคาญแรงมดของเธอเพียงเท่านั้น

"เก่งมากไม่ใช่เหรอ? หนีไปจากฉันให้ได้สิ!"

"อย่ามาท้าฉัน! ฉันหนีแน่ถ้ามีโอกาสฉันจะหายไปจากชีวิตคนเลวๆ อย่างนายเลยคอยดู!"คำที่หญิงสาวที่เอ่ยออกมาสร้างความประทับใจให้เขาไม่น้อย แต่ทว่าใบหน้าความประทับใจนั้นมันเหมือนมัจจุราชก็ไม่ปาน

"ต่อให้ต้องล่ามโซ่เธอ กักขังไม่ให้เห็นเดือนเห็นตะวันคนอย่างไตรภพก็ย่อมทำได้! เอาสิถ้าเธอกล้าหนีไปจากฉัน แต่ต้องหนีให้รอดนะฉันขอเตือน!"

"เลว! ทำไมนายมันเลยแบบนี้ทำไมต้องทำแบบนี้ฮะ เกลียดฉันที่ไปยุ่งไปห้ามเรื่องของนารึไงทำให้นายต้องทำเลวทรามแบบนี้กับฉัน ไอ้สารเลว!"

"นี่! ฉันขอเตือนนะอย่ามาตีฝีปากให้มันมากนักถ้าไม่อยากเจ็บตัว พูดจาให้มันน่าฟังหน่อยไม่ได้รึไงเมียจ๋า"

"อย่ามาเรียกฉันแบบนั้นนะ ฉันไม่อยากได้ยินได้ยินไหม ว่าไม่อยากได้ยิน!" ปานแก้วเปร่งเสียงออกมาอย่างเจ็บใจ เธอเกลียดที่เขาเรียกเธอแบบนั้น เกลียดทุกครั้งที่ชายหนุ่มสัมผัสร่างกายของเธอ

"ฉันจะเรียกอย่าลืมสิว่าเราเป็นอะไรกัน แถมมีลูกด้วยกันอีกต่างหาก ถึงจะเสียลูกไปแล้วก็เถอะ แต่เมียจ๋าไม่ต้องห่วงนะเดี๋ยวผัวช่วยทำให้ท้องอีกรอบก็ได้!"

"ไม่มีวันที่ฉันจะท้องกับนายอีก ไอ้สวะ! ฉันเกลียดแก ฮึก ฮือเกลียดได้ยินไหมว่าเกลียด กรี๊ดดดดดด!"หญิงสาวร้องไห้โวยวายออกมาก่อนที่ภาพจะตัดไป

ร่างบางอรชรเป็นลมสลบไป เมื่อเห็นท่าทางของปานแก้วอย่างนั้น ไตรภพถึงกับตกใจไม่น้อย เขายกมือขึ้นมาตบใบหน้าสวยเบาๆ เพื่อเรียกสติแต่ทว่ากลับไม่มีผลตอบสนองใดๆ ไตรภพลุกขึ้นจากร่างบางเขาถอนหายใจออกมาแรงๆ ก่อนจะยกมือขึ้นมาเสยผมที่ปกคลุมใบหน้าคนอย่างอารมณ์ร้อน เขาไม่เข้าใจตัวเองเลยสักนิดว่าทำไมต้องเก็บผู้หญิงคนนี้ไว้ข้างกายเขาโกรธเขาเกลียดชังเธองั้นเหรอ ภายในใจเขามันปฏิเสธออกมาว่าเปล่าเลยเขาไม่ได้เกลียดชังผู้หญิงคนนี้ แต่คนอย่างไตรภพก็ไม่เชื่อว่าสิ่งที่ก่อเกิดในใจจะใช่เพราะคำว่ารัก

'หึ! ความรักงั้นเหรอไม่มีทาง!'

ชายหนุ่มเดินออกไปจากห้องอย่างรวดเร็วพร้อมสั่งให้ลูกน้องเฝ้าหน้าห้องไว้ไม่ให้ห่าง ก่อนจะให้ศรุตเอารถออกอย่างรวดเร็ว ไม่นานมากนักร่างสูงโปร่งของไตรภพก็ย่างกายเข้ามาสถานบันเทิงแห่งหนึ่งที่เขามักจะมาที่นี้เป็นประจำ

ใบหน้าหล่อเหลากระดกน้ำสีอำพันลงคอดังเฮือก ก่อนจะมีสาวๆ ปากกระจับเดินมานั่งข้างกายชายหนุ่มอย่างเอาอกเอาใจ

"คืนนี้ให้เอมดูแลคุณนะคะ"รอยยิ้มของเชอเอมเผยออกมา ก่อนที่หล่อนจะค่อยๆ ทำตามหน้าที่ตน มือเรียวขยับขึ้นไปปลดกระดุมของไตรภพอย่างรวดเร็ว ใบหน้าสวยดูดตามลำคอของไตรภพอย่างช้าๆ มือหนาขยับยกขึ้นมาจับคางมนเอาไว้พร้อมดึงให้เจ้าหล่อนมองสบตาของตน นิ้วโป้งลูบไล้ตามริมฝีปากเจ้าหล่อนอย่างพออกพอใจ

ริมฝีปากหนาก้มลงกระแทกจูบอย่างรุนแรงเสียงครางกระเส่าของหญิงสาวดังออกมาอย่างพอใจในรสจูบที่ชายหนุ่มมอบให้ ไตรภพถอนจูบ พร้อมใช่แรงกดลำตัวของเชอเอมให้นั่งลงระหว่างขาตน หญิงสาวทำตามอย่างรู้งาน เธอรีบปลดเข็มขัดหนังราคาแพงออกอย่างรวดเร็วก่อนจะกลืนน้ำลายลงคอเมื่อสิ่งที่โชว์อยู่มันทั้งใหญ่ทั้งน่าลิ้มลอง

"อืมมมม อย่างนั้นล่ะ!"เชอเอมจัดการดูดเลียส่วนหัวของแก่นกายชายหนุ่มจนอีกฝ่ายครางพอใจออกมา