ผมมันร้าย.. NC+18 ( ฮาเร็ม )

ผมมันร้าย 3 โหดเหี้ยม

หลังจากสาแก่ใจของประภพแล้ว เขาก็ลุกใส่เสื้อผ้าและปล่อยให้ร่างบางนอนหลับไหลอยู่บนโซฟา ออร์กี้ลุกไม่ไหวเพราะโดนประภพจัดต่อไปอีกหลายยก ประภพเดินไปที่ห้องที่ชายหนุ่มผมทองถูกจับไว้

"มึงทำอะไรเมียกู....กูจะฆ่ามึง!"

"แหม๋พูดอย่างกับกูเลวแค่คนเดียวอย่างงั้นแหล่ะ.....กูเห็นทุกครั้งที่มึงมาที่นี่มึงก็ออฟเด็กของบ่อนขึ้นไปเอาตั้งกี่คนแล้ว ฮ่าๆๆ" ประภพหัวเราะอย่างชอบใจ

"มันไม่ใช่หรื่องของมึง!!!" ชายหนุ่มหัวทองพูดอย่างเกรี้ยงกราด

"มึงนี่ซ่าเหลือเกินนะ.....ไอ้เวร!!" ประภพเอ่ยจบก็หันไปเอ่ยกับลูกน้องคนสนิท " ตัดนิ้วมันนึ้วนึง...ถ้าภายในเดือนนี้มึงยังไม่หาเงินมาใช้กู กูจะตัดแขนตัดขามึง" ประภพพูดจบก็เดินออกไปทันที

เมื่อออกมาเขาก็เจอเข้ากับออร์กี้ที่ยืนแอบฟังอยู่ ประภพเดินเข้าไปใกล้ๆหญิงสาวและจับไปที่คางเล็กๆของเธอ "พอใจแล้วใช่ไหมสาวน้อย...ที่ฉันยังไม่ตัดมือมันก็เพราะว่าเธอทำให้ฉันสนุกมาก...จำเอาไว้ด้วยล่ะ" ประภพเอ่ยยิ้มๆเมื่อพูดจบเขาก็เดินกลับห้องไปทันที

หลังจากกลับไปที่ห้องประภพก็ได้รับโทรศัพท์จากเสี่ยเม้งว่าให้เขาเข้าไปหาที่บ้าน ไม่นานประภพก็มาถึงที่บ้านของเสี่ยเม้งบ้านหลังใหญ่ที่บ่งบอกถึงฐานะที่มั่งคั่ง เสี่ยเม้งมีลูกน้องคนสนิทสองคนคือ ประภพ กับ แทนไท แทนไทนั้นดูแลอีกโซนคือโซนผดุงราช นิสัยของแทนไทนั้นจะไม่ค่อยเหมือนกับประภพ แทนไทจะออกแนวบ้าระหํ่าไม่มีผ่อนปรน เขาชอบที่จะทำให้ทุกคนเกรงกลัวเขา

แทนไทไม่ค่อยชอบประภพเนื่องจากอายุของประภพนั้นเด็กกว่าเขาหลายปีมาก และประภพนั้นเคยแทงเพื่อนสนิทของแทนไทตาย ต้นกล้าเพื่อนสนิทของแทนไทนั้นเคยคุมอยู่ที่เหมันต์และเป็นลูกพี่ของประภพอีกที

เรื่องคืนนั้นประภพเห็นว่าต้นกล้ากำลังมีอะไรกับเด็กของเสี่ยเม้งอีกคน เขาจึงเข้าไปตักเตือนเพราะเสี่ยเม้งนั้นเกลียดคนที่ยุ่งกับผู้หญิงของตัวเองมากๆ

แต่ต้นกล้านั้นกลับไม่ฟังแถมยังลงมือทุบตีประภพ เนื่องจากความเจ็บปวดและความเหยียดหยามที่ได้รับมามากๆเข้า ประภพจึงตัดสินใจคว้ามีดสั้นออกมาและกระหนํ่าแทงต้นกล้าจนตายคาที่

เสี่ยเม้งพอรู้ว่าต้นกล้าแอบเอาเด็กของเขา เสี่ยเม้งก็ไม่ได้ว่าอะไรประภพแถมยังเลื่อนขั้นให้ประภพเป็นหัวหน้าด้วยซํ้า หลังจากนั้นมาแทนไทก็มักจะคอยจิกกัดประภพทุกครั้งที่เจอหน้ากัน

ประภพเข้ามาด้านในก็เจอเสี่ยเม้งนั่งคุยอยู่กับแทนไท ประภพนั่งลงทางด้านซ้ายของเสี่ยเม้งแทนไทก็เอ่ย "เป็นเด็กเป็นเล็ก มึงให้ผู้ใหญ่เขารอได้ไงว่ะ! " แทนไทพูดด้วยสีหน้าเอาเรื่อง

"ต้องขอโทษด้วยครับรุ่นพี่พอดีที่บ่อนมีปัญหานิดหน่อย" ประภพเลือกที่จะไม่ต่อกรกับแทนไท ไม่ใช่ว่าเขากลัวแต่เขาไม่อยากสร้างปัญหาให้เสี่ยเม้ง

"พอได้แล้ว.....ที่กูเรียกมึงสองคนมาวันนี้....ก็เพื่อจะบอกว่าช่วงสองสามวันมานี้ให้หยุดปล่อยของก่อน....พึ่งมีผู้บัญชาการตำรวจมาใหม่กูต้องเข้าไปทำความรู้จักเขาก่อน" เสี่ยเม้งเอ่ยพร้อมกับสูบซิกก้าอย่างสบายใจ ประภพและแทนไทก็พยักหน้ารับอย่างเข้าใจ

"แล้วก็คืนนี้มีงานสังสรรค์ของเหล่าผู้มีอิทธิพลในเมือง...มึงไปกับกูไอ้แทน" เสี่ยเม้งสั่งการเสร็จก็ไล่ให้แทนไทกลับไปก่อน แทนไทถึงจะมีอาการหงุดหงิดอยู่บ้างแต่สุดท้ายก็ยอมออกไปแต่โดยดี

"เสี่ยมีอะไรให้ผมรับใช้หรอครับ" ประภพเอ่ยขึ้น

"เด็กกูที่ชื่อรดามันกำลังคั่วอยู่กับไอ้หน้าหล่อคนนึง.....มึงช่วยไปสั่งสอนมันให้กูหน่อย" เสี่ยเม้งเอ่ยจบก็โยนรูปของรดากับชายหนุ่มคนนึงให้ประภพ

"ได้ครับ" ประภพรับปากเสร็จก็ออกไปทันที เมื่อออกมาทางด้านนอกประภพก็เห็นว่าแทนไทรอเขาอยู่

แทนไทเดินเข้ามาและเอ่ยขึ้น "มึงมีเหี้ยไรคุยกับเสี่ยเป็นการส่วนตัวว่ะ!!" แทนไททำหน้าอย่างเอาเรื่อง

"ไม่มีอะไรหรอกครับรุ่นพี่ก็แค่คุยกันเรื่องที่บ่อนน่ะ" ประภพตอบกลับนิ่งๆ แทนไททิ้งบุหรี่และเดินเข้ามาประจัญหน้ากับประภพจากนั้นก็พูดอย่างเก๋าเกม

"ก็ดี!.....อ่ออีกหย่างนึงน่ะ..มึงอย่างคิดมึงเป็นลูกน้องคนโปรดของเสี่ยและจะไม่มีใครกล้าทำอะไรมึงนะ...เรื่องที่มึงแทงไอ้กล้ากูยังไม่ลืม ระวังตัวมึงไว้ให้ดี!" แทนไทยิ้มร้ายๆและเดินไปขึ้นรถทันที

ประภพไม่ได้ใส่ใจคำพูดของแทนไท หลังจากที่ได้ที่อยู่ของรดาที่แอบมาพรอดรักกับแฟนหนุ่ม เขาก็ตรงไปที่นั่นทันทีโดยมีลูกน้องคนสนิทติดตามไปด้วยสองคน ไม่นานก็มาถึงซอยแห่งหนึ่งย่านการค้าแถวตลาดปลา

ประภพที่อยู่ในชุดคลุมยาวสีดำก้าวเท้าลงมาจากรถและจุดบุหรี่สูบ เขามองขึ้นไปบนแมนชั่นและเอ่ย "ที่นี่เหมาะแก่การแอบมาเอากันจริงๆ"

ติ้งต่อง ลูกน้องประภพกดออดห้องห้องหนึ่ง ไม่นานหญิงสาวหน้าตาสะสวยในชุดนอนก็เปิดออกมาอย่างลนๆ หญิงสาวเอ่ยขึ้น "พะ...พวกคุณมาทำไมกัน?" รดารู้ว่าประภพเป็นลูกน้องคนสนิทของเสี่ยเม้ง ถ้าประภพมาเองต้องไม่ใช่เรื่องดีแน่

ประภพไม่ตอบอะไรเขาผลักรดาให้หลบไปข้างๆจากนั้นก็แทรกตัวเข้าไปในห้องทันที ประภพเดินดูรอบๆอย่างใจเย็นจากนั้นก็นั่งลงไขว่ห้างบนโซฟารับรอง "เสี่ยเขาซื้อคอนโดให้อยู่ดีๆทำไมไม่ไปอยู่" ประภพเอ่ยและมองหญิงสาวด้วยแววตานิ่งๆ

"เอ่อ.....คือ.....รดาไม่ค่อยชินกับที่นั่นเท่าไหร่ รดาก็เลยมาเช่าอยู่ที่นี่ อีกอย่างมันก็ใกล้กับมหาลัยด้วย" รดาพูดด้วยท่าทางเลิ่กลัก

ประภพถอนหายใจอย่างเหนื่อยหน่ายและพูดอย่างเย็นชา "ไปเรียกมันออกมา" จริงๆประภพไม่ค่อยชอบงานแบบนี้เท่าไหร่ งานที่ต้องมาคอยตามจับชู้แบบนี้มันทำให้เขารู้สึกเบื่อหน่ายเป็นอย่างมาก

"เรียกใคร!?......รดาอยู่ที่นี่คนเดียว" รดาเริ่มเหงื่อตก เธอรู้แล้วว่าประภพมาทำอะไรและเธอก็รู้ดีว่าเสี่ยเม้งไม่ชอบให้เธอไปยุ่งกับผู้ชายคนอื่น

เมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่ให้ความร่วมมือประภพจึงหันไปสั่งลูกน้องทันที "มึงไปค้นให้ทั่วถ้าเจอใครก็ลากมันออกมา"

"ครับ" ลูกน้องของประภพเดินเข้าไปค้นด้านในทันที ไม่นานลูกน้องของประภพก็ลากชายหนุ่มหน้าละอ่อนออกมา รดาหน้าเสียทันที

"รดา.....เธอก็รู้ว่าเสี่ยเขาไม่ชอบเธอก็ยังกล้าทำอีกนะ ไม่กลัวตายหรือไงห๊ะ!" ประภพบีบไปที่คางของหญิงสาวและกล่าวอย่างเยือกเย็น

"พี่⁓ รดาจะไม่ทำอีกแล้ว~ รดาขอร้องอย่าบอกเสี่ยเลยนะ~" รดายกมือไหว้และเอ่ยขอร้องทั้งนํ้าตา เธอเคยเห็นว่าประภพลงมือฆ่าคนโดยไม่กระพริบตามาแล้ว ขอเพียงเสี่ยเม้งสั่งเธอเองก็อาจจะหายสาปสูญไปได้ทุกเมื่อเช่นกัน

ประภพหยิบมีดสั้นออกมาและเดินเข้าไปหาชายหนุ่มที่โดนล็อคไว้อย่างช้าๆ ชายหนุ่มเมื่อเห็นประภพถือมีดและเดินเข้ามาหาเขา ก็พูดอย่างกลัวตาย "อย่าทำอะไรผมเลย!......ผมไม่รู้ว่าเธอมีเจ้าของอยู่แล้ว!" ตอนนี้ชายหนุ่มนั้นกลัวจนนํ้านองเป้ากางเกงไปหมดแล้ว

ฉึก!!!! ประภพไม่พูดไม่จาแทงเข้าไปที่อกของชายหนุ่มจนมิดด้าม ชายหนุ่มไม่ได้มีแม้แต่โอกาสจะร้องออกมาด้วยซํ้า เขาสิ้นใจลงทันที ประภพเอาเสื้อชายหนุ่มเช็ดมีดอย่างใจเย็น

เขาจำได้ดีว่าเสี่ยเม้งให้มาสั่งสอนเฉยๆแต่เขาไม่ใช่ครูนะ สู้้เอาให้ตายไปเลยพวกมันจะได้ไม่ต้องไปแอบเอากันอีก

รดาเห็นฉากนี้ก็เบิกตากว้างอย่างหวาดกลัว เธอปิดปากตัวเองเอาไว้เพื่อไม่ให้ร้องออกมา หญิงสาวสั่นเทาไปทั้งตัวเธอไม่รู้ว่าประภพจะฆ่าเธออีกคนด้วยหรือเปล่า

"พี่⁓ อย่าทำอะไรรดาเลยนะ⁓ " รดายกมือไหว้ร้องขอชีวิตอย่างหน้าสงสาร ประภพมองไปที่หญิงสาวที่กำลังสั่นกลัวและเอ่ยขึ้น "ทำตัวให้ดีๆ...เพราะคราวหน้าคนที่นอนตายตรงนั้นอาจจะเป็นเธอก็ได้"

"ค่ะพี่⁓ รดาจะไม่ทำอีกแล้ว~" รดารีบรับปากประภพทันที ตอนนี้เธอกลัวเขาจนแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว

"เอาศพไปโยนทิ้งบ่อจระเข้" ประภพพูดจบก็เดินออกจากห้องไปทันที