Vampir Ve Mafya

Vampir

Eve sessizcene girmeye çalıştım ama büyük demir kapının elimden kaymasıyla oldukça yüksek ses çıktı. Yutkunarak etrafa bakındım, Allah'ım ne olur duymasınlar. Dudaklarımı dişleye dişleye yürüyordum ama bu lanet tahtalar gıcır gıcır ses çıkarıyordu. Tam odaya geçerken ışık yandı ve kapüşonlu hırkamdan tutulup geri çekildim.

"Kızım saatin kaç olduğundan haberin var mı?"

"Imm hayır anne dur bir bakıyım.."dedim ve saate baktım. Annem ayağındaki terliği çıkarıp popoma vurdu..

"Ah anne yapma ya!"

"Eşek sıpasına da bak bir de dalga geçiyor..!" Dedi bir tane daha şaplak atarken. Popomu tutarak ona döndüm.

"Hadi ama alt tarafı 01.32 saat"

dedim. Vay saat bu kadar geç olmuş muydu?

"Sen akıllanmazsın eşek sıpası, bu hırka kimin?"

"Abimin" Dedim. Ondan ve terliğinden kaçarak odama girdim , aslında anneme yalan söylediğim için kendimi kötü hissetmiştim. Sadece benim iyiliğimi düşünüyordu canım benim. Sonra bugün biraz kötü davrandığım için kapıdan çıkıp annemin yanında gittim.

"Anne?"

"Bir şey mi oldu kızım?"

"Bugün seni biraz sinirlendirdim özür dilerim seni seviyorum." Dediğimde gülümsedi ve sarıldı.

"Tamam kuzum sorun değil." Dedi ve sonra ise ayrıldıktan sonra biraz sohbet edip odama geçtim. Yarın dedemin mevlüdü varmış. Eve bir sürü kişi dolacak akşama kadar dışardayım. Oh bee..

Yatağıma yattıktan sonra kulaklığımı telefona taktım ve sagopa-baytar dinleyerek uykuya daldım.

....

"Ah!" Diye bağırdım, yataktan düşmüşüm. Ev sallanmıştı resmen ya, yine!

Saate baktım 07.30  neeeeyy ben bu saatte uyanacak insan mıydım ya.. Kötü yatak ben yataktan düşürülecek kız mıyım! Yine saçmaladın kızım ya! Sanırım biraz.

Kendi kendime konuşurken üstümü giyinmek için bavulumun önüne gittim. Öhöğğ üstümü değiştirmemişim dün akşam. Neyse deyip elime kot şortumu alıp üstüne de yarım tişörtümü aldım. Göbeğimin azıcığı görünüyordu, Serkay'ın hırkasını da üzerime giydim ve kardeşim uyanmasın diye yavaşça odadan çıktım. Annemler kahvaltı yapıyordu.

Öh yani;

1 bu kadar erken kahvaltı mı yapılır?

2 benim gibi yemek yiyen kız uyandırılmaz mı?

3 ben açım

4 ben açım

5 ben açım

6 bensiz nasıl yerler.!!!!

Ben annemlere ağzım açık gözlerimi kırpıştırarak bakarken annem "Hayırdır kızım nereye?" Dedi.

"Yemek yiyeceğim anne, sonra da dışarı çıkacaktım."

"Sen bize yardım etmeyecek misin?" Dediğinde şirince gülümsedim."

"Sen bu çocuklara hiçbir şey öğretmemişsin kızım." Dedi anneannem anneme bakarak.

"Doğru valla anneanne annem bana öğretmedi." Deyip sırıttım ve koşarak evden çıktım. Annemin arkamdan eşek sıpası dediğini duydum.

Bir süre sonra kulaklığımı takıp yürümeye başladım. Saçma gelebilir aslında ama her zaman kendimi farklı ve özel hissediyordum. Ailemle aram çok da iyi değildi yada bana öyle geliyordu emin değildim. Babamın ve annemin her zaman en çok kardeşimi sevdiğini düşünüyorum, zaten bu apaçık belliydi. Aslında bu çocukça bir düşünceydi ve saçmalamamam gerekiyor biliyorum ama kıskanmamak elimde değildi ve kendimi fazlalık olarak görüyordum.

Oha o Serkay mıydı? Evet o ne yapıyor ormanın içinde? Kıkırdadıktan sonra ormanın içine doğru yaklaşmaya başladım. Arkası dönüktü. Üstüne hayvan gibi atladım.

"Ağzına s~"

"Hey hey heyyy..Küfür yok"

Dedim yerde yatarken

"Ne yaptığını sanıyorsun?"

"Göstereyim mi?" Diye gereksiz bir soru sorup şirince gülümsedim.

"Eftelya çocuk gibisin."

"Eee sen niye bu çocuğu seviyorsun o zaman?"

"Haklısın seviyorum değmeyeceğini bile bile" dedi ve yere baktı.

"Napıyorsun?"

"Karıncaları görmüyor musun?"

"Aaa evet karıncalar... En sevdiğim."

"Senin için bi kaç tane alacaktım."

Dedi gülümseyerek aynı şekilde bende ona gülümsedim. Gülerken aniden ayağa kaldırıldım.

"Heeeey!" dedim şaşkınlıkla.

"Gel buraya."

"Sen de kimsin?" Derken yanıma Serkay gelip elimi tutup beni geri çekti.

"Sorun mu var?" Dedi kıza bakarak. Tanıyor muydu?

"Hayır sadece Eftelya ile bir şey konuşmam gerekiyor." Dedi ve daha sonra bana bakarak "Eftelya gelir misin önemli?!" Dedi.

"Şey kimsin."

"Anlatacağım gelirsen."

Serkaya bakıp "Şey ııı şimdi gideyim sen şey yap ondan sonra biz şey yaptıktan sonra buraya gelip şey yaparız."

Dediğimde ikisi de anlamayarak suratıma baktı başladı. Sonra ise Serkay bana sarıldı ve kulağıma eğilip "Dikkat et cici kız." Dedi.

Bende ondan ayrıldıktan sonra kızla beraber yürümeye başladım ormanın derinliklerine ilerliyorduk. Tanımadığım bir insanla buralara gelmem delilikti kabul, ama merakım da fazlaydı. Sahiden bu kız kimdi ya? Oldukça güzeldi ve daha önce onu bu köyde görmediğime yemin edebilirim.

"Sana söyleyeceklerim seni çok şaşırtacak. Belki çok fazla üzüleceksin ama böyle. Bunu değiştiremeyiz. Değiştiremezsin"

"Neyi"

"Eftelya...Bunları söyledikten sonra burada kalamayız gitmemiz gerekecek başka şehire başka hayata..."

"Ne saçmalıyosun sen?"

"Saçmalamıyorum bak biz, biz senle kardeşiz tamam mı?"

"Yok daha neler amına koyayım" Dedim daha sonra ağzımdan kaçan küfürle elimi ağzıma götürdüm.

"Şaka değil."

"Ne saçmalıyorsun sen be!" Dedim ve kızı bırakıp geri doğru yürümeye başladım. Bu kızın deli saçmasını dinlemek istemiyordum. Kız ani bir hızla gelip kolumu sıkıca tuttu.

"Ah! Acıtıyorsun" Dedim suratımı buruşturmama engel olamayarak, ciddi anlamda güçlüydü.

"İstersen sende yaparsın biz farklıyız çünkü"

"Bu çok-"

"Saçma evet."

"Her şeyi anlatacak mısın?"

"Dinleyecek misin?"

"Tamam otur."

Yerde bir tahtanın üstüne oturduktan sonra anlatmaya başladı.

"Ailen üvey. Seni onların evinin önüne bırakmıştım 16 sene önce. O zamanlar 54 yaşındaydım."

"Ne saçmalıyorsun sen en fazla 17 duruyorsun."

"Dinleyecek misin?!" Gözlerimi devirdikten sonra kafamı sallayarak dinlemeye başladım.

"Çok mutluyduk annem, babam ve ben. Mutlu bir aileydik insanlardan uzakta ormanda yaşıyorduk. Bir gün annem hamile olduğunu söyledi çok heyecanlanmıştım. Sonunda yalnız kalmak yoktu. Anneme her gün çıkar artık şu bebeği diyordum. Annem de daha değil deyip gülüyordu. Gün geldi sen sonunda dünyaya geldin. Fakat sen dünyaya gelir gelmez insanlar yerimizi öğrendi ve eve daldılar annem seni benim kucağıma verip ikimizi de yatağın altına sakladı annemle babam gözlerimin önünde öldü. İnan çok kötüydü annemizi aldılar bizden babamızı aldılar. Senin de kendini insan sanmanı istemiyorum."

"Ne demek istiyorsun?"Dedim korkarak

"Biz yeryüzünün son vampirleriyiz. Biz görülmüş en güçlü vampir olan Alkanlarız."