Montepalma Series 3: A Paradise Between Our Distance

I was wearing a black hoodie while I'm walking in a wet market. Good thing that no one even recognizes me in the city of France. As long as I don't see any enemies, I'm gonna be alright. I was supposed to buy some fish when a big bulky man stood beside me. Mas lalo ko tinago ang mukha ko ng hoodie. "This is seven euro, miss," the old woman said. "Here you go," I replied. Nilahad ko na iyong pera ko. "Keep the change." Mabilis ko kinuha iyong pinamili ko at napansin ko parang tinabihan lang ako ng lalaki. Tiningnan niya ako at ngumisi siya. Kaya binilisan ko maglakad pero may nakita ako na mga itim na motorcycles na sobrang pamilyar sa akin. Merde! "C'est le traître!" Tinuro ako ng mga lalaki at napansin ko na mas binilisan ng lalaki maglakad para mahabol ako. "Chase cette chienne!" With that being said, I ran as fast as I could just to run away again from those assholes. Halos hingalin ako at natanggal na iyong hoodie sa mukha ko kaya mas lalong nalaman nila na ako iyon. Ang dami kong tinulak at dumaan talaga ako sa eskinita para hindi makapasok ang mga motor nila. Idiot! "S'en aller!" Sumisigaw na ako para humawi ang mga tao sa harapan ko. Napansin ko na may humahabol pa sa akin na mga lalaki at iba naman mga motor naghahanap ng way para malapitan ako. Mas lalo ako nagsusuot sa mga maliliit na eskinita kasi mas kabisado ko ang mga lugar dito kaysa sa kanila. I really have to mislead those goons! Hanggang sa napadpad ako sa canal. Damn it. Nilingon ko iyong lalaki na sobrang laki na tinuro ako. Namilog ang mga mata ko at tinalikuran ko sila at nagpatuloy ako sa pagtatakbo. "Elle est là!" he shouted. Pero huli na ang lahat nang bigla dumating ang dalawang motorcycle sa harapan ko para harangin ako. Akmang mag-iiba na ako ng daan na hinarangan naman ako ng mga humahabol sa akin. Hingal na hingal sila. Kaya hinanda ko na ang sarili ko para lumaban. Ayun na lang talaga ang way ko para makatakas! "You can't escape, mademoiselle," aniya ng isang lalaki habang nakangisi. I gritted my teeth. "I can!" I gave him an upper kick which made his face slammed against the floor. Until two men approached me, I went into a defensive mode and took a step back. I let them try to kick me but I caught his foot so pulled him to the man who will give me a punch on my side. Biglang tumakbo papunta sa akin kaya kumapit ako sa leeg niya hanggang sa natamaan ang likod sa brick. That hurts! Damn it. Akma siyang susuntok nang lumusot ako sa gitna ng binti niya kaya tumama ang kamao niya sa brick. Nakakuha ako ng oras para tumayo at sinipa ko ang batok ng lalaki kaya nawalan ng balance. Pero dalawang lalaki na ang humawak sa magkabilang kamay ko. "Leave me f**k alone!" I hissed. "This woman is a tough one!" I don't want to be in my enemy's lair. Alam kong paparusahan ako ni Vivian dahil tinalikuran sila ni Papa kaya namatay ang Papa ko. That b***h killed my father! Pero nanghina ako ng may paamuyin sa akin ng lalaki para mawalan ako ng malay. "Sleep tight, b***h!" The abyss filled my vision so I lost control. I don't have any idea on how I will survive when I see Vivian again. My father used to be part of their gang not until Vivian's father raped my own mother. Ang Papa ko ang isa sa pinagkakatiwalaan ni Raphael. But they are so cruel and heartless. Raphael is a f*****g demon. Until I woke up in an unfamiliar room. Mabilis ako nasilaw sa ilaw na nasa harapan ko. Medyo blurry pa ang paningin ko pero unti-unti ko na nakikita kung sino ang nasa harapan ko. It was Vivian with his brothers beside him. These evil creatures... "Well, well, well... it's been a long time, Ivory," Vivian began. She gave me her wicked smile. "Darling, you already know why you're here, don't you?" "f**k you," I hissed. Vivian chuckled. "You still haven't changed, Ivory. At least, my men caught you this time. You are really good at hiding and running." "Your family is evil." Tinagilid ko habang nakangisi para ipakita sa kaniya na hindi ako natatakot. "I will f*****g bring your family down, Vivian." "Ha!" she scoffed. Lumapit siya sa akin at mariin na hinawakan ang pisnge ko. "As if you have the guts to kill me, darling." I smirked. "Let me go so I can prove that I will kill you like a f*****g pig!" "Not a chance, honey." Umiling siya at binitawan niya iyong mukha ko. Naglakad siya dahan-dahan at iniikutan ako. "You see... your father betrayed my Daddy. You know what happens to the traitor, right?" I laughed. "Good thing your father died already. Poor thing." "Hmm," she crooned. "I really hate how sharp your tongue is. But you're lucky because I am not gonna kill you. In short, you are gonna play my game." "I will not be your f*****g pawn!" "You will be my pawn even though it's against your will." Humalakhak siya sa harapan ko. Ngumisi ang dalawa niyang kapatid. Biglang lumapit sa akin ang kapatid niya at may nilabas na brief case. Doon na ako kinabahan kasi alam ko ang pamilya nila Vivian. They are good at making technology and they make lethal weapons. "Since you're special..." she trailed off. "You will have a mission and I will give you a present that you will surely love. My brother Uno made a lethal bomb bracelet for you, honey." Nilabas na ang tinutukoy ni Vivian. Hindi ko na magawang pumalag kasi alam kong wala akong pag-asa dahil nakatali ang kamay ko. Naramdaman ko ang malamig na bakal ng bracelet na iyon. There's a green light on the center of the silver bracelet. "Good news, you will have a partner. You and your partner will have a lethal bracelet. You are not allowed to surpass ten feet away from your partner because both of you will explode. If the bracelet turns red, it indicates that both of you are gonna explode," Vivian explained. Mas lalo siya ngumisi dahil sa reaksyon. "Aren't we so clever, Ivory?" "Stupid ideas," I murmured. "It might be stupid ideas for you, but it is a brillian ideas for us!" Vivian snickered. "So, do you want to see your partner?" "To hell with my partner, witch." Tumingin si Vivian sa kaniyang kapatid. f**k. Mukhang ipagsasama kami ng partner ko. Kaya kinalagan na ako at binuhat ako ng kapatid ni Vivian. Napunta kami sa madilim na hallway at binuksan ang isang kwarto. Tinulak ako papasok. "We have already activated your lethal bracelet. Goodluck!" Sinarado na iyong pintuan. Napatingin ako sa palapulsuhan ko. Nagkulay berde na ang ilaw. Tumayo na ako at napatingin ako sa kabuuan na kwarto. Bukod tanging may ilaw lang ay sa taas kung saan ko nakikita ang mga taong naglalakad. Ibig sabihin nasa underground kami ng lugar. Sobrang taas kaya hindi ako makaakyat para sumigaw ng tulong. "We can't escape, I also tried to escape but to no avail." Lumingon ako sa nagsalita. His voice is so deep. Sobrang dilim ng parte sa kaliwa kaya hindi ko siya makita. May isang kama ako nakikita. Nanliit mata ko para makita kung sino ba ang kasama ko sa silid. "Who are you?" I asked. "I'm Hansen," he answered. Nakita ko ang anino niya na tumayo siya. He is so tall. "How about you?" I swallowed hard. "I'm Ivory." "Are you aware that you—" "I know," I cut him off. "Can you please show yourself?" Nagpakita siya sa akin kasi nasinagan siya ng ilaw mula sa butas. His black hair is parted in the center, his jaw is very defined, and his brooding eyes look intense. My eyes drifted on his thin lips. Goddamn it. Why does this man look so perfect in front of me? "Hello, Ivory..." he greeted in a husky tone.