La-Ong-Prai’ s Part
ก๊อกๆๆๆๆๆๆ
เสียงเคาะประตูถี่รัวแบบนี้ไม่ใช่วิธีการเคาะของใครในรีสอร์ทนี้เลย หรือถ้าใช่คงต้องมีเรื่องร้ายแรงแน่ ฉันที่กำลังเช็ดผมหลังสวมเสื้อผ้าเสร็จรีบออกไปเปิดประตู ก่อนที่จะเห็นฝรั่งตัวโตยืนหน้าเครียดอยู่หน้าบ้าน
ฉันคว้าประตูจะปิดมันลง แต่ก็ต้องพ่ายให้กับแรงของผู้ชายตัวสูงใหญ่
“คุณเข้าใจภาษาอังกฤษ” เขาพูดโกรธๆ
มาถึงตอนนี้แล้วคงปฏิเสธยาก แต่แล้วยังไงล่ะ
“ไม่ใช่เรื่องของคุณ” ฉันตอบกลับเป็นภาษาอังกฤษ
“เข้าใจจริงด้วย” เขาสาวเท้าเข้ามาหาแล้วถือวิสาสะจับแขนฉันไว้
“ปล่อยนะ”
“ผมเกลียดคนโกหกที่สุด”
ดวงตาคู่ที่อ่อนโยนเมื่อเย็นกลับเข้มและวาวโรจน์ขึ้น
“ฉันก็เกลียดฝรั่งแบบคุณที่สุด”
“ผมเป็นฝรั่งแล้วยังไง ผมไม่ได้ทำร้ายใครสักนิด”
“ปล่อยแขนฉันสิถ้าอยากให้มันดูเป็นจริง” ฉันจ้องหน้าคนตัวสูงเขม็ง
เขาถอนหายใจแล้วปล่อยแขนฉัน แต่กลับขังฉันไว้ในอ้อมแขนแทน
“อ๊ะ” ฉันขมวดคิ้
