ฉันลอบอมยิ้มแล้วหยิบจี๋กุ๊กมาอันนึงยื่นให้เขา
“อันนี้เรียกว่าจี๋กุ๊กค่ะ เป็นพืชตะกูลเดียวกับพวกขิงหรือขมิ้น ต้นมันจะเป็นเหง้าอยู่ใต้ดิน ส่วนที่เรามาเอามากินจะงอกออกมาบนดินข้างกอค่ะ กลิ่นจะหอมแบบเฉพาะตัว รสชาติจะเผ็ดๆ หน่อย กินกับน้ำพริกข่าอร่อยค่ะ ลองกินดูไหม”
มือใหญ่รับไปลองดมๆ มองมาเหมือนจะบอกว่า ‘ผมจะกินแล้วนะ’
ฉันยิ้มให้กำลังใจ กินให้เขาดูก่อน จิ้มน้ำพริกเข้าปากตามด้วยกัดจี๋กุ๊กหนึ่งคำ คนตรงหน้ามองแล้วลองทำตาม
เขาเคี้ยวไปทำสีหน้าแปลกๆ ไป สักพักก็เริ่มซู้ดปากรีบยกแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม
“ไม่ชอบเหรอคะ”
เขากระดกน้ำไปส่ายหน้าไป
“ไม่เป็นไรนะ ของแบบนี้มันแล้วแต่คนชอบ คุณดูว่าอย่างอื่นมีอะไรพอกินได้บ้างไหมคะ”
เอซกลืนน้ำแล้วรีบบอก
“ไม่ๆ ผมค่อนข้างชอบมันหอมดีแต่มันเผ็ดไปหน่อย”
ฉันเลยลุกไปหยิบจานเล็กมาตักซี่โครงหมูให้
ไม่ได้รู้ตัวว่าคนอื่นๆ ในวงกินข้าวมองสิ่งที่ฉันทำแบบยิ้มๆ
“กินหมูก
