03

1197 Words
Purwokerto, Di rumah mbah Sakiman, Masih di depan rumah.. "Oh, I see" (Oh jadi gitu), kata Titah. "Yes my daughter" (Iya putriku), sambung pak Adam. "Mas Bram", Titah memanggil Bram. "Nggih mbak Titah, gimana, menapa tembung kanjeng romo ?" (Ya mbak Titah, bagaimana, apa kata kanjeng romo ?), tanya Bram. "Romo wau bertanya wonten mas Bram, eyang akung ugi eyang uti wonten teng dalem mboten sakmenika, mekaten" (Ayah tadi bertanya pada mas Bram, eyang akung dan eyang uti ada di rumah tidak sekarang, gitu), jawab Titah. "Oh mekaten, mbak Titah tolong bilang teng kanjeng romo menawi kanjeng ndara romo sepuh uga kanjeng ndara ibu sepuh enten ing griya" (Oh gitu, mbak Titah tolong bilang ke kanjeng romo kalau kanjeng ndara romo sepuh dan kanjeng ndara ibu sepuh ada di rumah), kata Bram yang meminta tolong pada Titah. "Oh oke, daddy..!!", seru Titah. "Yes my daughter, what's wrong ?" (Ya putriku, ada apa ?), tanya pak Adam. "Bram said, grandma and grandpa are at home now" (Kata Bram, nenek dan kakek ada di rumah sekarang), jawab Titah. "Okay, thanks my daughter, jo..!!" (Oke, terimakasih putriku, jo..!!), kata pak Adam lagi. "Nggih kanjeng romo" (Ya kanjeng romo), sambung Paijo. "Please down for all the suitcases, please help Bram or Samsul and Asep" (Tolong kamu turunkan semua koper ya, minta tolong pada Bram atau Samsul dan Asep ya), pinta pak Adam. "Nggih kanjeng romo, jagi ujub kanjeng romo" (Ya kanjeng romo, siap laksanakan kanjeng romo), Paijo melaksanakan perintah pak Adam. "Kaya ngerti saja kamu, jo", kata Renaldi. "Isal..", Titah memanggil Faisal. "Ya tetah", kata Faisal. "Hayuk masuk, jangan main", sambung Titah. "Iya tetah", kata Faisal lagi. Di meja makan.. "Ing pados ternyata diajeng enten ing mriki" (Di cari ternyata diajeng ada di sini), kata mbah Sakiman. "Inggih kang mas, punapa, enten menapa, kersa ngomong menapa kang mas ?" (Iya kang mas, kenapa, ada apa, mau ngomong apa kang mas ?), tanya mbah Jumirah. "Punika loh diajeng, kula namung karep menyampaikan wekas saking Ajeng konjuk diajeng" (Itu loh diajeng, saya hanya ingin menyampaikan pesan dari Ajeng untuk diajeng), jawab mbah Sakiman. "Emang e isi wekas e menapa kang mas ?" (Memangnya isi pesannya apa kang mas ?), tanya mbah Jumirah. "Dados kados niki loh diajeng wekas saking Ajeng, sampeyan ndherek mboten pengajian ibu-ibu dinten niki telas ashar, menawi ndherek mangke ing samper Ajeng, panjenengan w******p kamawon nggih ndherek utawa mboten" (Jadi seperti ini loh diajeng pesan dari Ajeng, kamu ikut tidak pengajian ibu-ibu hari ini habis ashar, kalau ikut nanti di samper Ajeng, kamu w******p saja ya ikut atau tidak), jawab mbah Sakiman lagi. "Oh mekaten, nggih sampun niki kang mas lanjutkan siapkan tedha siyang nggih konjuk anak, putu, uga cicit kita" (Oh begitu, ya sudah ini kang mas lanjutkan siapkan makan siang ya untuk anak, cucu, dan cicit kita), kata mbah Jumirah. "Emang e diajeng kresa dhateng pundi ?" (Memangnya diajeng mau kemana ?), tanya mbah Sakiman. "Kawula kresa dhateng kamar rumiyen, kresa pundhut hp, telas punika telepon Ajeng, punapa kang mas, kang mas keberatan kawula suwun tolong wonten kang mas ?" (Saya mau ke kamar dulu, mau ambil hp, habis itu telepon Ajeng, kenapa kang mas, kang mas keberatan saya minta tolong pada kang mas ?), tanya mbah Jumirah lagi. "Oh mekaten, nuwun sampun ngrika, tentu mboten dong diajeng" (Oh gitu, ya sudah sana, tentu tidak dong diajeng), jawab mbah Sakiman lagi. "Oke..!!", seru mbah Jumirah. Di kamar mbah Sakiman dan mbah Jumirah.. "Hp sudah penuh belum ya, tadi kan habis saya cas", kata mbah Jumirah. Di meja makan lagi.. "Rampung, eeh Bram..!!" (Selesai, eeh Bram..!!), seru mbah Sakiman yang memanggil Bram. "Inggih ndara romo sepuh" (Iya ndara romo sepuh), jawab Bram. "Mriki, panjenengan punapa ?" (Sini, kamu kenapa ?), tanya mbah Sakiman. "Kawula kresa siapkan unjuk ndara romo sepuh, kagem.." (Saya mau siapkan minum ndara romo sepuh, untuk..), jawab Bram. "Kagem sinten, wonten tamu memangnya teng ngajeng ?" (Untuk siapa, ada tamu memangnya di depan ?), tanya mbah Sakiman lagi. "Inggih ndara romo sepuh, wonten tamu teng ngajeng" (Iya ndara romo sepuh, ada tamu di depan), jawab Bram lagi. "Oh mekaten, nggih sampun kawula dhateng ngajeng rumiyen deh, panjenengan nggawe unjuk e enggal nggih" (Oh begitu, ya sudah saya ke depan dulu deh, kamu bikin minumnya cepat ya), kata mbah Sakiman. "Inggih kanjeng ndara romo sepuh, amit" (Iya kanjeng ndara romo sepuh, permisi), sambung Bram. "Nggih..!!" (Ya..!!), seru mbah Sakiman. Di kamar mbah Sakiman dan mbah Jumirah lagi.. "Alhamdulillah sudah penuh, sekarang waktu nya telepon bu Ajeng", kata mbah Jumirah. Di ruang tamu.. "Assalamu'alaikum", mbah Sakiman memberikan salam pada bu Rusmini dan keluarga. "Wa'alaikumussalam mbah", bu Rusmini dan keluarga menjawab salam dari mbah Sakiman. "Eh sudah sampai, oh ya nanti malam saja ya ke rumah kalian yang baru, soalnya nanti mbah putri mau keluar", kata mbah Sakiman. "Kemana uyut akung ?", tanya Faisal. "Biasa pengajian ibu-ibu", jawab mbah Sakiman. "Oh..!!", seru Faisal. "Nggih..!!" (Ya..!!), sambung mbah Sakiman. Di kamar mbah Sakiman dan mbah Jumirah lagi.. "Nah ini dia, ketemu", kata mbah Jumirah. ** Percakapan mbah Jumirah dan bu Ajeng lewat telepon. "Assalamu'alaikum", mbah Jumirah memberikan salam pada bu Ajeng. "Wa'alaikumussalam mbah", bu Ajeng menjawab dari mbah Jumirah. "Jeng..!!", seru mbah Jumirah. "Nggih mbah Jumirah" (Ya mbah Jumirah), jawab bu Ajeng. "Tembung bojoku dinten niki enten pengajian nggih telas ashar ?" (Kata suamiku hari ini ada pengajian ya habis ashar ?), tanya mbah Jumirah. "Inggih mbah Jumirah, mangke telas ashar, ndherek pengajian mbah ?" (Iya mbah Jumirah, nanti habis ashar, ikut pengajian mbah ?), tanya bu Ajeng juga. "Inggih kula ndherek, budhal bareng kamawon nggih jeng" (Iya saya ikut, berangkat bareng saja ya jeng), jawab mbah Jumirah. "Oke, menawi mekaten sampun riyen nggih kula kersa memantau semah riyen" (Oke, kalau begitu sudah dulu ya saya mau memantau suami dulu), kata mbah Jumirah. "Inggih mbah Jumirah" (Iya mbah Jumirah), sambung bu Ajeng. "Assalamu'alaikum", mbah Jumirah memberikan salam pada bu Ajeng. "Wa'alaikumussalam mbah", bu Ajeng menjawab salam dari mbah Jumirah. ** Masih di kamar mbah Jumirah dan mbah Sakiman.. "Telepon Ajeng sudah, sekarang tinggal cek suamiku saja", kata mbah Jumirah. Di meja makan lagi.. "Kang mas..!!, loh sudah rapih, tapi kang mas kemana ya, ada Bram tuh, Bram..!!", seru mbah Jumirah. "Nggih ndara ibu sepuh, enten menapa ?" (Ya ndara ibu sepuh, ada apa ?), tanya Bram. "Panjenengan bekta inum konjuk sinten, emang e enten tamu nggih, ingkang bunyikan klakson mobil wau nggih bram ?" (Kamu bawa minum untuk siapa, memangnya ada tamu ya, yang bunyikan klakson mobil tadi ya Bram ?), tanya mbah Jumirah. "Konjuk tamu ndara ibu sepuh, inggih leres ndara ibu sepuh, tamu ne ingkang wau mengklakson griya wau" (Untuk tamu ndara ibu sepuh, iya benar ndara ibu sepuh, tamunya yang tadi mengklakson rumah tadi), jawab Bram. "Oh, terlewat semah kula ing pundi ?" (Oh, lalu suami saya dimana ?), tanya mbah Jumirah lagi. "Ing ngajeng ndara ibu sepuh, saweg menemani tamu" (Di depan ndara ibu sepuh, sedang menemani tamu), jawab Bram lagi. "Oh mekaten, nggih sampun ngrika bekta inum e, mangke kula menyusul" (Oh begitu, ya sudah sana bawa minumnya, nanti saya menyusul), kata mbah Jumirah. "Oh nggih, amit ndara ibu sepuh" (Oh ya, permisi ndara ibu sepuh), sambung Bram. "Inggih Bram..!!" (Iya Bram..!!), seru mbah Jumirah.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD