Ya Evlen Ya Evlen

Kiraladığı araba tam karşısındaydı. Bir arabanın bile insan üzerinde yarattığı bu etkiye çok şaşırmıştı. Önceden olsa paranın ve lüksün bu kadar dikkat çektiğini fark etmezdi bile. "Buyrun efendim" dedi vale. Bahşiş bekleyen nezaketi hemen anlaşılıyordu. Haklıydı Porsche binen bir adamın bu nezaket karşısında boş geçmemesi gerekiyordu. Cebindeki son parayı almak için elini cebine attı Poyraz Nebioğlu. Hava sanki bir kaç saat önce güneşi kucaklamıyor gibi kara bulutlarını sermişti üzerine. Herşeyin istediği gibi olmayacağı daha şimdiden belliydi. Her ne kadar bozacak hava belli etse de kendini hala yazın tatlı sıcağı sonbaharda hissediliyordu. Kendisi için açılan kapıdan arabanın sürücü koltuğuna bindi. Vala bahşiş alamayacağını düşündüğümde Poyraz camı açıp parayı uzattı ve gülümseyerek teşekkür etti. Varlık içinde yokluk dedikleri bu olsa gerekti. Daha bir gün önce herşeyi vardı. Limitsiz kredi kartları, son model iPhone telefonu, günde belki de 2 -3 kere değiştirdiği çeşit çeşit kıyafetler. Ama şimdi günler öncesi planlanan arkadaşlarıyla olan toplantıya kiraladığı kendi arabasının modeli ile gidiyordu. Ne diyecekti insanlara. Babam otuz yaşımdan sonra her şeyime el koydu mu? Neymiş evlenmezsem hiç bir şey talep edemezmişim. Evlilik hiç bana göre olmamıştı. Hele ki birde kendi gösterdikleri kadınla evlenmemi istemeleri akıllarını kaybettiklerini iyice gösteriyordu. Anne ve babasının tek cocuguydu Poyraz artık iyice yaşlanmaları biricik oğullarından gelecek bir torun hasretini büyütüyordu. Doğulu bir aileden geliyordu Poyraz her aile kalabalık ve iç iceydi. Ama Zeliha hanım ve Kenan bey için evlat sevgisi ne yapsalar da tek çocukta son bulmuştu. Poyraz ne isterse olmuş hatta aklından geçmesi yetmisti. Devam edecek