เช้าวันต่อมา….
บ้านเช่าA…
โต๊ะอาหารของบ้าน
08:30น.
ขวัญเอย กมลวรรณ…
พรึบ
“ทำอะไรอยู่เหรอครับ…พี่ขวัญเอยขวัญใจของผม^_^”เสียงทุ้มหวานเอ่ยขึ้นพร้อมกับร่างสูงของเคนโซที่นั่งลงเก้าอี้ตัวข้างๆฉัน ฉันที่กำลังกินข้าวเช้าอยู่ก็หันไปมองหน้าเขาด้วยสายตาดุๆ แต่ไอ้เด็กบ้าเคนโซมันกลับยิ้มละมุนให้ฉัน
“นอนอยู่….”ฉันตอบเขาเสียงเรียบอย่างไม่ใส่ใจนักก่อนจะหันมาก้มหน้าก้มตากินข้าวมันไก่ในจานของฉันต่อ ฉันซื้อมาและแช่ไว้ในตู้เย็นเมื่อวันก่อน วันนี้หิวข้าวแต่เช้าเลยนำมาเวฟ
“กวนผมเหรอครับ?”เคนโซชะโงกหน้ามาใกล้ฉันมากขึ้นและเอ่ยถามฉัน ที่ฉันตอบเขาอย่างกวนๆไปเพราะดูก็รู้ว่าฉันกำลังนั่งกินข้าวอยู่ยังจะถามอีกว่าฉันทำอะไร!
“แล้ววันนี้ไม่ไปเรียนหรือไง?”ฉันถามเคนโซกลับพร้อมกับยื่นมือไปเลื่อนหน้าจอไอแพดตรงหน้าฉันที่ตอนนี้ฉันกำลังนั่งดูซีรีย์เกาหลีอยู่
“วันนี้วันเสาร์ครับ…วิลัยปิด…”
“อ้อเหรอ?”ฉันเอ่ยตอบรับเคนโซไ
