Yoğun bir çalışmanın ardından eve gitmek için yola çıktık. Henüz bir arpa boyu yol ilerleyemesek de Can’la aramın düzelmesine sevinmiştim; hemen eski haline dönmüştü.
“Can, sabah kendi arabanla gelmiştin. Şimdi niye benim arabama bindin lan?” dedim.
Can, arka koltukta huysuz huysuz otururken cevap verdi:
“Ne o, rahatsız mı oldun? Adamlar getirecek arabamı.”
Ali’nin yanıma oturduğuna içerlemediyse ben de yiğit değilim. Deli bu çocuk ya.
Çok geç gelmemiş olsak da eve vardığımızda yemek saati geçmişti. Ama kızlar bizi beklemişlerdi. Hep beraber oturduk sofraya.
“Niye bizi beklediniz ki? Yeseydiniz,” dedim Afraya.
“Kaç gündür beraber yiyemiyoruz. Hem çok acıkmamıştık,” dedi.
“Peki, öyleyse,” dedim.
“Sen daha çok kalacak mısın?” dedi Can, Ali’ye.
Ali gülerek cevap verdi:
“Evet, bir s
